David Gewirtzman (ur. 15 kwietnia 1928 r. w Łosicach, Polska; zm. 18 września 2012 r. w Nowym Jorku) był ocalałym z Holokaustu i działaczem na rzecz praw człowieka.
David Gewirtzman dorastał w Łosicach, które zostały zajęte przez niemiecki Wehrmacht w 1939 roku, wkrótce po niemieckiej inwazji na Polskę. Spośród 8000 łosickich Żydów Holokaust przeżyło 16 osób. David Gewirtzman, jego rodzice i dwójka rodzeństwa przeżyli, ponieważ rolnik przez 20 miesięcy ukrywał ich w dziurze w ziemi pod deskami chlewa. Kiedy Niemcy wycofali się 31 lipca 1944 r., David Gewirtzman był w stanie uciec. 50 członków jego dalszej rodziny zostało zamordowanych w obozie zagłady w Treblince. David Gewirtzman początkowo mieszkał we Włoszech, a następnie wyemigrował do USA w 1948 roku. W 1954 r., będąc już studentem farmacji, poślubił w Nowym Jorku Liliyę (Lillian) Rajs (1934-2023), ocalałą z Holokaustu, która również urodziła się w Polsce. Natychmiast po ukończeniu studiów David Gewirtzman został powołany do armii amerykańskiej w 1955 roku i wysłany do Niemiec, gdzie stacjonował w Crailsheim w Badenii-Wirtembergii do 1957 roku. Towarzyszyła mu żona Lillian, która po zakończeniu II wojny światowej stała się bezpaństwowcem i już wcześniej mieszkała w obozach dla przesiedleńców w Niemczech (Ulm i Feldafing). Po powrocie do USA David i Lillian Gewirtzman przez 35 lat prowadzili aptekę w Little Neck, Queens, Nowy Jork. Mieli dwoje dzieci: Stevena, urodzonego w 1958 r., pediatrę, i Renę, urodzoną w 1961 r., psychologa dziecięcego.
Po przejściu na emeryturę David Gewirtzman zaczął zwiększać swoje zaangażowanie w Centrum Pamięci Holokaustu i Tolerancji Hrabstwa Nassau w Nowym Jorku. Odwiedzał klasy szkolne, aby edukować ludzi na temat Holokaustu i przypominać im o walce z łamaniem praw człowieka i ludobójstwem w dzisiejszych czasach. W 2001 roku, podczas jednej z takich szkolnych wizyt, 75-latek spotkał młodą Tutsi Jacqueline Murekatete, która jako jedyne dziecko w swojej dziewięcioosobowej rodzinie przeżyła zamordowanie przez Hutu w Rwandzie w 1994 roku. W ciągu następnych dziesięciu lat David Gewirtzman i Jacqueline Murekatete wspólnie opowiadali historie swojego życia przed wieloma audytoriami w amerykańskich szkołach średnich, na uczelniach i w różnych grupach społecznych. Powstałe w ten sposób wideo można oglądać w ciągłej pętli na stałej wystawie Centrum Pamięci Holokaustu i Tolerancji w hrabstwie Nassau. Trzy lata po śmierci Davida Gewirtzmana, Jacqueline Murekatete założyła Genocide Survivors Foundation w Nowym Jorku.