Carlos Alberto Madrazo Becerra (* 15 czerwca 1915 w Villahermosa, Tabasco; † 4 czerwca 1969 w katastrofie lotniczej na północ od Monterrey, Nuevo León) był meksykańskim politykiem Partido Revolucionario Institucional (PRI), który był m.in. gubernatorem stanu Tabasco w latach 1959-1964 i przewodniczącym PRI w latach 1964-1965.
Carlos Alberto Madrazo Becerra, syn przedsiębiorcy Píoquinto Madrazo Lópeza i nauczycielki Concepción Becerra, uczęszczał do szkół podstawowych i średnich w Villahermosa i w 1933 r., uczęszczając do Escuela Nacional Preparatoria, był prezesem tamtejszego bractwa uczniowskiego. Następnie rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Narodowego Uniwersytetu Autonomicznego Meksyku (UNAM), które ukończył w 1937 roku. W czasie studiów rozpoczął działalność polityczną w ramach Partido Nacional Revolucionario (PNR), która od 1938 roku nosiła nazwę Partido de la Revolución Mexicana (PRM), a od 1946 roku nosiła nazwę Partido Revolucionario Institucional (PRI). W ramach paramilitarnej organizacji Camisas Rojas (Czerwone Koszule), kierowanej przez Tomása Garrido Canabala, w latach 1933-1935 był pierwszym przywódcą Bloku Młodzieży Rewolucyjnej i jednocześnie członkiem Rady Edukacji Federacji Studentów Socjalistycznych Tabasco. Po ukończeniu studiów w 1937 r. pracował jako prawnik i jako nauczyciel historii w szkołach średnich. W latach 1937-1939 pełnił również funkcję prywatnego sekretarza Luisa I. Rodrígueza, który w latach 1937-1938 był gubernatorem stanu Guanajuato, a następnie w latach 1938-1939 przewodniczącym PRM. Ponadto działał jako przewodniczący Konfederacji Młodzieży Meksykańskiej (Jóvenes Mexicanos) w 1939 r. W 1941 roku dołączył do Ministerstwa Edukacji Publicznej (Secretaría de Educación Pública) jako urzędnik państwowy, a następnie był szefem Departamentu Statystyki Ekonomicznej Ministerstwa Dystryktu Federalnego (Departamento del Distrito Federal), zanim w latach 1942-1943 został szefem Departamentu Akcji Społecznej tego ministerstwa. Wraz z Ramónem G. Bonfilem i Lauro Ortegą Martínezem założył 28 lutego 1943 roku Narodową Konfederację Organizacji Ludowych CNOP (Confederación Nacional de Organizaciones Populares), stowarzyszenie działające w ramach PRM.
Jako kandydat Partido de la Revolución Mexicana (PRM) Madrazo Becarra został 1 września 1943 r. członkiem Izby Deputowanych (Cámara de Diputados), niższej izby Kongresu Unii (Congreso General de los Estados Unidos Mexicanos), i reprezentował w niej do 2 lutego 1945 r. okręg wyborczy nr 2 w stołecznej dzielnicy Mexico City. We wrześniu 1944 r. pełnił funkcję prezesa Izby Poselskiej, był też członkiem I Rady Narodowej CNOP PMR w 1944 r. Jako poseł federalny był zamieszany w wielki skandal polityczny, który zmusił go do rezygnacji 2 lutego 1945 r. Później został uniewinniony i przywrócony do pracy jako deputowany federalny do 1946 roku. Jego udział w skandalu przypisywano poparciu Javiera Rojo Gómeza w jego kandydaturze na prezydenta. W 1952 roku został szefem działu prawnego Krajowej Komisji Trzciny Cukrowej (Comisión de la Caña de Azúcar).
Carlos Alberto Madrazo Becerra zastąpił Miguela Orrico de los Llanos na stanowisku gubernatora stanu Tabasco i sprawował tę funkcję przez sześć lat do 31 grudnia 1964 roku, kiedy to zastąpił go Manuel R. Mora. Następnie 7 grudnia 1964 r. zastąpił Alfonso Coronę del Rosal na stanowisku przewodniczącego Narodowego Komitetu Wykonawczego Partido Revolucionario Institucional (Presidenta del Comité Ejecutivo Nacional del PRI) i pełnił tę funkcję do czasu, gdy 22 listopada 1965 r. zastąpił go Lauro Ortega Martínez. Jego rezygnacja z funkcji przewodniczącego PRI nastąpiła po tym, jak nie udało się przeprowadzić reform. Wielu jego zwolenników uważa, że katastrofa samolotu, w której zginął, była wynikiem sabotażu.
Z małżeństwa z Gabrielą Pintado urodzili się dwaj synowie, w tym Roberto Madrazo Pintado, który był także gubernatorem Tabasco w latach 1995-2000 i przewodniczącym PRI w latach 2002-2005, a w wyborach prezydenckich 2 lipca 2006 r. zajął trzecie miejsce jako kandydat Alianza por México, połączenia PRI i Partido Verde Ecologista de México (PVEM). Jego drugi syn, Carlos Madrazo Pintado, był wysokim urzędnikiem ministerialnym, natomiast wnuk Federico Madrazo Rojas był również członkiem Izby Deputowanych. Jego kuzynem był generał Miguel Orrico de los Llanos.
Ideario de un político dinámico. Pensamiento y acción del Lic. Carlos A. Madrazo, 1964posthum.
Madrazo: voz postrera de la revolución. Discursos y comentarios, 1971
Educación, derecho y readaptación social, 1985
Estudios jurídicos. Destinatorios de la norma penal, error de tipo y error de prohibición, homicidio con ventaja, aborto, eutanasia, inseminación artificial, ingenieria genética, estupefasientes y psicotrópicos, defensor del indiciado, prueba testimonial, prelibertad en prisión preventivo, 1985
Sucesión y sociedad 2000, 1999