Luis Enrique Fernández Figueroa (ur. 29 kwietnia 1950 w Zacatepec, Morelos) - były meksykański piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Przez wiele lat był związany kontraktem jako zawodnik z Puebla FC, a później przez wiele lat pracował także w sztabie trenerskim Camoteros.
Fernández rozpoczął swoją profesjonalną karierę pod koniec lat sześćdziesiątych w klubie Puebla FC, który wówczas znajdował się jeszcze w drugiej lidze.W 1970 roku uzyskał awans do najwyższej klasy rozgrywkowej z Camoteros po tym, jak klub z powodzeniem rywalizował w dodatkowej rundzie promocyjnej w celu rozszerzenia pierwszej ligi.Po dekadzie spędzonej w Puebla FC, przeniósł się do Club Atlante w 1979 roku i powrócił do Camoteros po sezonie 1981/82, w którym zanotował zaledwie cztery występy w rywalizacji o punkty. Kolejny sezon, 1982/83, będzie nie tylko jego najbardziej pamiętnym, ale także najbardziej udanym sezonem Puebla FC do tej pory. Po zaledwie pięciu występach w pierwszej połowie sezonu, Fernández stał się niezbędnym regularnym bywalcem w drugiej połowie, opuszczając jedynie mecz domowy z przedstawicielem miejsca swojego urodzenia, Cañeros de Zacatepec, a poza tym grając we wszystkich meczach (w tym w Liguillas). Najważniejszym wydarzeniem sezonu 1982/83 dla Camoteros było dotarcie po raz pierwszy do finału Mistrzostw Meksyku w piłce nożnej, gdzie "nowicjusz" Puebla FC zmierzył się z ówczesnymi rekordzistami Chivas. Po tym jak Puebla FC przegrała pierwszy etap 2-1 na Estadio Jalisco i wygrała drugi 1-0 u siebie na Estadio Cuauhtémoc, do wyłonienia mistrza potrzebne były rzuty karne. Przy wyniku 6-6, Fernández zdobył zwycięską bramkę, która zakończyła się wynikiem 7-6, dając Puebla FC tytuł mistrzowski po raz pierwszy w historii.
Fernández przeszedł na emeryturę w kolejnym sezonie 1983/84, a następnie dołączył do sztabu trenerskiego Puebla FC, którym zarządzał również krótko jako trener tymczasowy trzykrotnie w latach 1988-1993.
Mistrz Meksyku: 1983 r.