Antoni Lange (* 1861 lub 1863 w Warszawie; † 17 marca 1929 w Warszawie) - polski poeta, filozof, pisarz i dramaturg okresu Młodej Polski. Był przedstawicielem poezji dekadenckiej, parnasizmu i protagonistą science fiction w polskiej literaturze.
Większość źródeł podaje rok 1861 jako datę jego urodzenia. Lange uczęszczał do gimnazjum nr 5 w Warszawie, a następnie studiował na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, ale został usunięty z uczelni około 1880 roku z powodu zaangażowania w radykalne, propolskie organizacje. W tym czasie publikował już wiersze patriotyczne pod pseudonimami: Napierski i Antoni Wrzesień. Następnie wyjechał do Francji i kontynuował studia na Uniwersytecie Paryskim. W 1890 r. z Paryża został kierownikiem literackim warszawskiego pisma "Życie" oraz korespondentem "Przeglądu Tygodniowego", "Pobudki" i "Głosu". W 1924 r. założył pismo literackie "Astrea". Po powrocie do kraju został członkiem "Straży Piśmiennictwa Polskiego" (poprzedniczki Polskiej Akademii Literatury). W latach 20. wycofał się z życia społecznego, publikując głównie anonimowo i bardzo niewiele.
Lange hat nie geheiratet und keine Kinder gehabt, er starb verarmt am 17. März 1929 in Warschau.
Shelleys Begräbnis (1890)
Die Venus des Bettlers (1890)
Trinkende Balladen (1895)
Bücher der Propheten (1895)
Logos (1895)
Gedichte (I - 1895; II - 1898)
An die Totengräber (1901)
Die Welt (1901)
Fragmente (1901)
Küsse (1902)
Meditationen (1906)
Erster Tag der Schöpfung (1907)
XXVII Sonette (1914)
Ilia Muromiec (1916)
Der dritte Tag (1925)
Grotesken. Ironische Gedichte (1927)
Meditationen. Aus einer neuen Serie (1928)
Wo immer du bist (1931)
Die Stunde (1894)
Elfrida: Novellen und Hirngespinste (1895)
Verbrechen (1907)
Zwei Fabeln (1910)
Vierundvierzig
Die Totenwache (1911)
In der vierten Dimension (1912)
Miranda (1924)
Der neue Tarzan (1925)
Feldrose (1926)
Michalki (1926)
Attila (1898)
Venedzi (1909)
Malczewski (1931)
Hans-Peter Hoelscher-Obermaier: Das lyrische Werk Antoni Lange, Monachium: Sagner 1983, ISBN 3-87690-270-3.