Jan Dobraczyński (* 20 kwietnia 1910 w Warszawie; † 5 marca 1994 w Warszawie) był polskim pisarzem, dziennikarzem i politykiem.
Początkowo studiował prawo i ekonomię. Podczas II wojny światowej Dobraczyński był członkiem Stronnictwa Narodowego, które opierało się na ideach Romana Dmowskiego. Jako szef Organizacji Dzieci Opuszczonych w Warszawie pomagał Żegocie umieszczać żydowskie dzieci w katolickich klasztorach i w ten sposób je ratować. Został za to wpisany na listę Sprawiedliwych wśród Narodów Świata Yad Vashem. Za swoje zasługi dla świata otrzymał stopień generała brygady. W latach 1952-1956 i 1985-1989 był posłem na Sejm RP. W latach 80. pełnił funkcję przewodniczącego Patriotycznego Frontu Odrodzenia Narodowego.
Dobraczyński, zdeklarowany katolik, w swoich książkach poruszał głównie tematy filozoficzne i kościelne. Łącznie opublikował około 70 książek.
The Letters of Nicodemus/Give me your worries. Union Verlag, Berlin 1952
Elżbieta z Turyngii. Union Verlag, Berlin 1959
Eva. Union Verlag, Berlin 1959
The Violent Ones. F. H. Kerle Verlag, Heidelberg 1961
Armada nie do pokonania. F. H. Kerle Verlag, Heidelberg 1963
U bram Lipska: Życie i śmierć Józefa Poniatowskiego. Tłumaczenie z polskiego Karin Wolff. Union Verlag, Berlin 1985
Święty miecz. Brendow Verlag, Moers 1986, ISBN 3-87067-278-1
... Weź dziecko i jego matkę. Verlag Herder, Freiburg 1978, ISBN 3-451-18235-1 (tytuł oryginału: Cien Ojca. Warszawa 1977). Książka ta oraz tytuł wydania angielskiego, włoskiego i hiszpańskiego (The Shadow of the Father, L'ombra del padre lub La sombra del padre, w tłumaczeniu: Cień Ojca) zostały przywołane przez papieża Franciszka w adhortacji apostolskiej Patris corde.