Wacław Gilewicz (* 10 stycznia 1903 w Petersburgu; † 20 października 1998 w Rockville MD) był polsko-amerykańskim oficerem wywiadu.
Gilewicz był synem polskiego ojca i rosyjskiej matki. Podczas rewolucji rosyjskiej w 1917 r. rodzina uciekła do Warszawy. Podczas wojny rosyjsko-polskiej, która wybuchła wkrótce po zakończeniu I wojny światowej, Gilewicz wstąpił do polskiej armii, gdzie osiągnął stopień kapitana kawalerii. W latach 1927-1947 Gilewicz służył jako agent wywiadu Wojska Polskiego. Po niemieckiej inwazji na Polskę jesienią 1939 r. Gilewicz uciekł do Londynu przez Paryż i Skandynawię, gdzie pracował dla polskiego rządu na uchodźstwie i brytyjskiego wojska w latach wojny i we wczesnych latach powojennych. W szczególności od 1940 do 1941 r. był szefem oddziału Polskiej Alianckiej Operacji Pomocy w Europie Północnej w Sztokholmie (Station Pln ["Północ"]). Był przebrany za II sekretarza polskiej placówki dyplomatycznej w Szwecji. W kolejnych latach wojny Gilewicz pełnił misje w Stambule, Kairze i Londynie. Armia amerykańska odznaczyła go Brązową Gwiazdą za wspieranie alianckich wysiłków kontrwywiadowczych podczas wojny.
Władze policyjne nazistowskiego państwa uznały Gilewicza za wroga państwa: Wiosną 1940 r. został umieszczony przez Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy na specjalnej liście poszukiwanych G.B., czyli liście osób, które miały otrzymać specjalny priorytet w celu wytropienia i aresztowania w przypadku udanej inwazji i okupacji Wysp Brytyjskich przez siły okupacyjne, a następnie specjalne oddziały SS.Gilewicz przeniósł się do Stanów Zjednoczonych w 1947 r., gdzie do 1952 r. pracował jako analityk i badacz dla CIA (lub jej poprzedniczki, OSS). W latach 1952-1954 mieszkał jako współwłaściciel i zarządca farmy w Johannesburgu. Następnie zarządzał restauracją w Arlington do końca lat 60-tych. W latach 1965-1974 pracował jako kierownik fabryki w Apollo Thermal Products Co. w Beltsville, a następnie jako asystent kierownika w Ida Mai Co. w Brentwood, przechodząc na emeryturę w 1983 roku. Zmarł w 1998 r. w domu opieki Collingswood z powodu zaburzeń sercowo-naczyniowych.
Gilewicz był żonaty z Hanną-Marie Gilewictz, która zmarła w 1987 roku. Mieli córkę i pasierbicę.