Roland Kaiser (* 10 maja 1952 r. w Berlinie Zachodnim jako Ronald Keiler) - niemiecki piosenkarz pop. Przełom w jego karierze nastąpił w 1980 r. dzięki piosence Santa Maria, która sprzedała się w nakładzie 1,2 mln egzemplarzy. Z ponad 90 milionami sprzedanych płyt jest jednym z najbardziej utytułowanych wykonawców w tym gatunku. Do innych jego sukcesów należą takie przeboje, jak Joana, Dich zu lieben, Ich glaub es geht schon wieder los oraz w duecie z Maite Kelly Warum hast du nicht nein gesagt. Peter Maffay, Milva, Nana Mouskouri i Karat.
Roland Kaiser wychowywał się od 1952 r. z przybraną matką w powojennym Berlinie Zachodnim w dzielnicy Wedding przy Burgsdorfstraße. Matka adopcyjna sprawowała nad nim wyłączną opiekę. Jego biologiczna matka zaszła w ciążę w wieku 16 lat, po urodzeniu porzuciła syna w koszu jako niemowlę, a następnie oddała go do adopcji. Po śmierci przybranej matki w 1967 r. Kaiser przerwał naukę w szkole podstawowej i został oddany pod opiekę ciotki. Odbył praktykę jako sprzedawca samochodów u dealera Forda, którego działem reklamy kierował do połowy lat 70. Kaiser był żonaty w swoim pierwszym małżeństwie z Christiną Keiler, obecną żoną aktora Michaela Lescha. Następnie w latach 1990-1995 był żonaty z Anją Schüte, z którą ma syna. Od 1996 roku jest po raz trzeci żonaty i z tego małżeństwa ma syna (* 1996) i córkę (* 1999). Od końca lat 90. wraz z żoną Silvią mieszka w Münster.
W połowie lat 70. w ciągu dnia pracował jako kurier telegramów na poczcie w Berlinie, a wieczorami śpiewał w zachodnio-berlińskich pubach i na weselach. W tym czasie jego talent muzyczny został odkryty przez producentów muzycznych Gerharda Kämpfe i Thomasa Meisela. W 1974 roku Kaiser wydał swój pierwszy singiel zatytułowany Was ist wohl aus ihr geworden? W 1976 r. odniósł swój pierwszy sukces sprzedażowy, śpiewając wersję utworu Ricky'ego Kinga Verde (Frei, das heißt allein), która osiągnęła 14. miejsce na niemieckiej liście przebojów.
W 1977 r. ukazał się kolejny singiel Sieben Fässer Wein - cover karaibskiej tradycji Ba Moin En Ti Bo. Dzięki temu singlowi osiągnął siódme miejsce na niemieckiej liście przebojów i stał się komercyjnym przełomem. Kolejny cover pojawił się w lutym 1978 r. w utworze Amore Mio (Amada Mia, Amore Mio), który osiągnął numer 17 na liście przebojów. W czerwcu 1979 r. ukazał się kolejny singiel, Schach Matt, pochodzący z trzeciego albumu studyjnego Etwas von mir. W Niemczech piosenka osiągnęła numer 32 i utrzymywała się na listach przebojów przez 11 tygodni. W marcu 1980 r. wziął udział w niemieckich eliminacjach do Grand Prix Eurowizji z piosenką Hier kriegt jeder sein Fett; zajął ósme miejsce spośród dwunastu uczestników.
W maju 1980 r. ukazał się jego najbardziej udany singiel, Santa Maria. Piosenka jest niemiecką wersją utworu Olivera Onionsa, śpiewaną pierwotnie po włosku. Teksty niemieckie Kaiser napisał wspólnie z Norbertem Hammerschmidtem, z którym często współpracował w następnych latach. Na temat genezy Santa Maria, Kaiser wyjaśnił:
Santa Maria przez pięć tygodni utrzymywała się na pierwszym miejscu niemieckiej listy przebojów; jej wersja zimą 1980/81 zdobyła także pierwsze miejsce w Holandii i Belgii. Singiel dwukrotnie pokrył się złotem w Niemczech, Belgii i Holandii.
Dzięki singlom Lieb' mich ein letztes Mal i Dich zu lieben z 1981 r. Kaiser osiągnął pozycje nr 3 i 5 na niemieckich listach przebojów. Kolejny sukces odniósł w następnym roku, wydając album LP In Gedanken bei dir, na którym znalazły się single Wohin gehst du? i Manchmal möchte ich schon mit dir, które osiągnęły odpowiednio 23 i 7 miejsce na niemieckiej liście przebojów. W kolejnych latach co roku wydawał nowe płyty LP, na których prezentował pojedyncze single, takie jak Die Gefühle sind frei, Joana, Flieg mit mir zu den Sternen, Midnight Lady (einsam so wie ich) i Ich glaub es geht schon wieder los, które po raz pierwszy ukazały się w programie ZDF Hitparade i w rezultacie stały się przebojami muzyki rozrywkowej.
W grudniu 1990 r. ukazał się jego album studyjny HerzZeit, z którego pochodzi singiel Viva l'amor. W maju 1991 r. ukazał się singiel Wind auf der Haut i Lisa, który osiągnął numer 58. Kolejny album, Südlich von mir (South of me), ukazał się w lutym 1992 r., ale nie trafił na listy przebojów. Jego kolejne albumy Verrückt nach dir (1993) i Heute und hier (1994) osiągnęły odpowiednio pozycje 87 i 80. Z tego ostatniego albumu pochodzi singiel Und wer küßt mich (I kto mnie całuje), który przez dziesięć tygodni utrzymywał się na niemieckich listach przebojów, osiągając najwyższą pozycję 62.
Dla Kaisera był to ostatni singiel na liście przebojów, zanim ponownie pojawił się na listach przebojów w 2013 i 2014 roku. W latach 1995-2001 jego utwór Alles, był wykorzystywany jako piosenka przewodnia w serialu medycznym RTL Dr. Stefan Frank - Der Arzt, dem die Frauen vertrauen. Od 1997 r. co roku gra koncerty na żywo pod nazwą Kaisermania podczas Drezdeńskich Nocy Filmowych nad brzegiem Łaby. Na przełomie tysiącleci stało się wiadome, że Roland Kaiser cierpi na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Nadal występował, m.in. w dniu swoich 50. urodzin zorganizował koncert charytatywny na rzecz osób długotrwale bezrobotnych i poszukujących pracy, a także wydał albumy Alles auf Anfang (2001), Pure Lust (2003) i Sexy (2007).
W marcu 2007 r. ukazała się jego pierwsza książka dla dzieci zatytułowana Die Giblinge. Tom 1: Najdłuższy dzień w roku. Na swojej studyjnej płycie Sexy zamieścił piosenkę Giblinge, która towarzyszyła jego własnej serii książek dla dzieci. Album Wir sind Sehnsucht, wydany w styczniu 2009 r., wszedł na 14. miejsce niemieckiej listy przebojów - była to najwyższa pozycja na liście przebojów od prawie 25 lat. W listopadzie 2009 r. wydał Besinnliche Weihnachten, pierwszy świąteczny album w swojej karierze, po czym z powodów zdrowotnych przeszedł na emeryturę.
Od stycznia 2010 r. Kaiser nie koncertował, ale zapowiedział, że chce kontynuować nagrywanie i produkcję albumów studyjnych. W październiku 2010 r. Kaiser powrócił na scenę po chorobie na POChP w programie ZDF "Willkommen bei Carmen Nebel" z tytułem "Das Fenster zum Hof". W lipcu 2011 r. w Rostocku rozpoczęła się jego trasa powrotna. W tym samym roku Edition Koch opublikowała jego autobiografię Atempause - Alles ist möglich wraz z nagranym przez niego audiobookiem.
W czerwcu 2012 r. najbardziej znane przeboje artysty ukazały się w nowych aranżacjach pod tytułem Affären, które nagrał wspólnie z Orkiestrą Filmową z Babelsbergu. W 2012 r. ponownie wystąpił jako gość specjalny w programie ZDF "Willkommen bei Carmen Nebel" na rzecz osób chorych na raka. W 2013 r. wydał swój drugi album świąteczny Schöne Weihnachtszeit mit Roland Kaiser. W maju 2014 r. ukazał się jego album Seelenbahnen, który osiągnął status złotej płyty. W sierpniu 2015 r. jako pierwszy artysta zagrał cztery koncerty w jednym sezonie w ramach Drezdeńskich Nocy Filmowych. W lutym 2016 r. ukazał się jego album studyjny Auf den Kopf gestellt, który już w pierwszym tygodniu trafił na 2. miejsce niemieckiej listy przebojów. Utwory Das Beste am Leben i Ein Leben lang wykonał po raz pierwszy na koncercie urodzinowym Andrei Berg w Ersten. Kaiser współpracuje z Alexem Wende od 2019 roku, w tym wyprodukował z nim singiel Stark z jego albumu Alles oder Dich, który ukazał się w marcu. W tym samym roku zaprezentował świąteczną piosenkę Klinget hell ihr Glocken w ramach Adwentowego Festiwalu 100 000 Świateł, kolejny duet z Maite Kelly po ich udanym duecie Warum hast du nicht nein gesagt z 2014 r., przy którym Kaiser i Kelly współpracowali z Bennym Anderssonem i Björnem Ulvaeusem z zespołu Abba, który napisał tekst.W lutym 2020 r. poprowadził bal Semperoper 2020, mimo krytyki związanej z przyznaniem orderu św. Jerzego prezydentowi Egiptu Abd al-Fattah as-Sisi. W sierpniu 2020 r. na antenie ARD wyemitowano pierwszą edycję jego programu telewizyjnego Liebe kann uns retten, w którym był również gospodarzem. We wrześniu 2020 r. Kaiser dał dwa koncerty w berlińskiej Waldbühne podczas pandemii Corony.
Roland Kaiser od początku swojej kariery sam pisze większość swoich tekstów, współpracuje także z takimi tekściarzami jak Norbert Hammerschmidt, Silvia Gehrke i Maite Kelly. Jak sam twierdzi, jego teksty nie traktują o "sentymentalnych frazesach o jedynej prawdziwej miłości", ale o "niepokojących emocjach tęsknoty, seksu i flirtów". Według ich własnego rozumienia, "psotna radość z tego, co dwuznaczne i frywolne", nie będąc przy tym zbereźną, jest stałym towarzyszem procesu pisania. Otwarcie kultywowane zamiłowanie do lirycznej zmysłowości wywołuje wrzawę nie tylko wśród pracowników produkcji, ale także w felietonie. Na przykład tekst piosenki o tytule Manchmal möchte ich schon mit dir (Czasami chciałbym być z tobą) wywołał falę emocji. Nawet pierwsza wersja autorstwa Joachima Heidera, zatytułowana "Liebeslied einer Sommernacht" (Pieśń miłosna na letnią noc), została odrzucona przez dyrektora wydawniczego Thomasa Meisela z powodu rzekomej monotonii. Ostateczna wersja tekstu, z drugiej strony, mogła być broniona przez Kaisera, ponieważ rzekomo wyraźne fragmenty tekstu zawsze pozostawały wskazówkami i były rozwiązywane przez punkty zwrotne. W związku z tym redaktor taz, Jan Feddersen, stwierdził: "Kaiser jest prawie jednoznaczny i bada granice poprzez drobiazgową pracę nad tekstem, aby nie wydać się wulgarnym". Sam Kaiser mówi, że jego teksty nie tylko sugerują seks, ale wręcz aktywnie do niego zachęcają. Postawę tę podsumowała pisarka Stern Anne Tönnissen, która nazwała Kaisera "miękkim pornografem niemieckiego schlagera". Kaiser krytykuje rzekomy brak komponentu społeczno-krytycznego w niemieckim schlagerze, choć sam siebie nie wyklucza. Nawiązując do Jean-Paula Sartre'a, powiedział, że "sztuka jest odzwierciedleniem teraźniejszości". Jednak w przeciwieństwie do powojennych produkcji, niemiecki Schlager nie zdołał uchwycić panującego w danym czasie nastroju. W reakcji na to Kaiser napisał z producentem Rosenstolz, Peterem Plate, piosenkę Liebe kann uns retten (Miłość może nas ocalić), która ma nawoływać do tolerancji. Taz skomentował pozycję Kaisera na wiele lat przed ukazaniem się singla, publikując nagłówek "Filozof uwięziony w ciele piosenkarza pop".
Jesienią 2012 r. Roland Kaiser zagrał gwiazdę muzyki pop Romana Königa w odcinku Tatortu Summ, Summ, Summ z Münster (ARD). W ramach odcinka Kaiser zaprezentował swój utwór Egoist, który ukazał się na płycie Best of - Gold. Pierwsza emisja odbyła się wiosną 2013 roku. 230 statystów do scen koncertowych zostało rozlosowanych przez stację radiową WDR 4, po czym otrzymano ponad 130 000 zgłoszeń. Pod koniec sierpnia 2019 r. ogłoszono, że Kaiser będzie kręcił w Hamburgu wraz z Axelem Prahlem zdjęcia do tragikomedii ARD "Eisland". Sam skomentował swoją drugą filmową rolę gościnną następującymi słowami: "Bez zdradzania czegokolwiek: Scenariusz wymaga, aby Roland Kaiser w nim wystąpił".
Kaiser jest członkiem zarządu fundacji Solidarfonds Stiftung NRW. W 2011 r. otrzymał honorową nagrodę Solidarfonds Stiftung NRW za swoje zaangażowanie społeczne. W 2012 r. otrzymał również nagrodę kulturalną B.Z. w Berlinie oraz Order Zasługi kraju związkowego Nadrenii Północnej-Westfalii. Kaiser jest także ambasadorem Kinderhospize Mitteldeutschland e. V. w Tambach-Dietharz oraz Wiosek Dziecięcych i Zakładów Rodzinnych im. Alberta Schweitzera, "SchrittMacher" Fundacji Toma Wahliga, ambasadorem DSO - Niemieckiej Fundacji na rzecz Transplantacji Organów, Fundacji Rudolfa Pichlmayra oraz Fundacji AtemWeg.
Roland Kaiser jest również ambasadorem Kinderlachen e. V. od 2015 r.
W 2016 roku Roland Kaiser otrzymał nagrodę im. Alberta Schweitzera przyznawaną przez Wioski Dziecięce i Organizacje Rodzinne za swoje zaangażowanie na rzecz osób znajdujących się w trudnej sytuacji społecznej. 7 kwietnia 2016 roku, podczas ceremonii wręczenia nagród Echo przyznawanych przez Niemiecką Akademię Fonograficzną, Roland Kaiser otrzymał Echo z rąk burmistrza Berlina Michaela Müllera w uznaniu za swoje zaangażowanie społeczne.
Od 2002 r. jest członkiem SPD, a w kampanii wyborczej w 2005 r. występował u boku ówczesnego kanclerza Gerharda Schrödera. Popierał także SPD w kampanii wyborczej w 2013 r. W 2014 r. Frank-Walter Steinmeier wygłosił laudację podczas ceremonii wręczenia nagrody Złoty Hen za całokształt twórczości.10 stycznia 2015 r. pojawił się na demonstracji anty-Pegida w Dreźnie i w przemówieniu wypowiedział się przeciwko demonstracjom Pegidy. Kaiser powtórzył tę krytykę ruchu Pegida w 2018 r. 2 września 2016 r. wsparł SPD Meklemburgii-Pomorza Zachodniego koncertem w Warnemünde w ramach zamknięcia kampanii przed wyborami krajowymi w 2016 r.
Roland Kaiser był członkiem XVI i XVII Zgromadzenia Federalnego, w każdym przypadku z inicjatywy grupy parlamentarnej SPD w Meklemburgii-Pomorzu Przednim.
Albumy studyjne
szare zaciemnienie: brak danych z wykresu z tego roku
2013: Tatort: Summ, summ, summ (jako Roman König)
2021: Eisland (film telewizyjny)
Autobiografia: Atempause - Alles ist möglich. Edition Koch, Höfen 2011, ISBN 978-3-7081-0519-2.
Audiobook autobiografii (w wykonaniu Rolanda Kaisera): Atempause - Alles ist möglich. Edition Koch, Höfen 2011, ISBN 978-3-7081-0515-4.
Autobiografia: Sonnenseite. Autobiografia. Heyne Verlag, Monachium 2021, ISBN 978-3-453-21817-8.
Audiobook autobiografii (w wykonaniu Rolanda Kaisera): Sonnenseite. Autobiografia. Random House Audio, Monachium 2021, ISBN 978-3-8371-5765-9.
2020 Pierścień Paula Lincke
2018 Nagroda im. Annemarie Renger (wielorakie zaangażowanie społeczne)
2016 Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (zaangażowanie na rzecz dzieci pokrzywdzonych przez los)
2016 Nagroda im. Alberta Schweitzera dla Wiosek Dziecięcych (długoterminowe zaangażowanie społeczne)
2016 Echo Pop (zaangażowanie społeczne)
2016 Odznaka Honorowa Miasta Stołecznego Drezna
2015, 2016, 2017 Jeden z najlepszych
2014 Złota Kura (za całokształt twórczości)
2012 Berlin Bear (nagroda kulturalna im. B.Z.) (kategoria: "Powrót roku")
2012 Order Zasługi Kraju Związkowego Nadrenii Północnej-Westfalii
2011 Nagroda honorowa Solidarfonds Stiftung NRW
2011, 2021 Smago! Nagroda (2011: "Comeback roku"; 2021: "Najbardziej udany duet Schlager Single + Najbardziej udany teledysk Schlager wszech czasów" (Why Didn't You Say No), : "Cesarz Hit Parade ZDF", "Zaangażowanie społeczne i polityczne - rozrywka z postawą")
1982 Złota Europa
1981, 1982, 1983, 1987 Złote widełki stroikowe