The Dark Tenor (* 14 kwietnia 1980 w Grazu, Austria) to pseudonim artysty z gatunku crossover. Jego nazwisko cywilne przez długi czas pozostawało nieznane, ale od tego czasu zostało ujawnione za obopólną zgodą jako Billy Andrews.
Łączy popularne melodie z utworów muzyki klasycznej z nowymi tekstami i melodiami z muzyki rozrywkowej. Znakiem rozpoznawczym twórcy krzyżówek było zakrywanie twarzy czarną maską i kapturem, a następnie czarną półmaską. Jednak od czasu wydania albumu Nightfall Symphony również z tego zrezygnował. Powodem, który podaje, jest temat przewodni jego albumu - wychodzenie z siebie - dlatego też uznał za stosowne zdjąć maskę. Zamiast tego namalował wokół oczu czarne plamy, tzw. oczy pandy.
Mroczny Tenor urodził się w Grazu, w Austrii, ma obywatelstwo amerykańskie. Wychowywał się dwujęzycznie w Niemczech. W dzieciństwie i młodości śpiewał krótko w Knabenchor Hannover oraz przez osiem lat w Dresdner Kreuzchor. Jest wykształconym śpiewakiem operowym i, według własnego oświadczenia, przez dwa lata był częścią zespołu drezdeńskiej Semperoper w pierwszym tenorze dodatkowego chóru.Śpiewak wydał swój debiutancki album Symphony Of Light w 2014 roku. Album spędził kilka tygodni na niemieckiej liście przebojów, osiągając numer 20 w lutym 2015 r. Na płycie znalazło się kilka kolaboracji z artystami, m.in. z Yirumą i Thomasem Stolle. W 2015 r. album został wznowiony jako druga edycja na podwójnej płycie CD z siedmioma nowymi utworami i "klasyczną kompilacją". Po dobrym roku otrzymał złotą płytę za sprzedaż ponad 100 tys. egzemplarzy.
Po raz pierwszy wystąpił publicznie jako Mroczny Tenor podczas imprez i programów telewizyjnych, takich jak Guten Morgen Deutschland w 2014 r. i Willkommen bei Carmen Nebel w 2015 r. Następnie dwukrotnie wystąpił gościnnie na Potsdamer Schlössernacht 2015 - pierwszy z nich wykonał solo, a później wieczorem wystąpił jako członek "Rat-Pack-Tenors" wraz z dwoma tenorami Tobeyem Wilsonem i Laszlo. Z okazji obchodów Dnia Jedności Niemiec 3 października 2015 r. zaśpiewał na scenie przy Bramie Brandenburskiej, a następnie odbył pierwsze tournée po sześciu niemieckich miastach.
28 listopada 2015 r. zaprezentował hymny narodowe obu przeciwników wraz z 60-osobowym Kolońskim Chórem Młodzieżowym Sankt Stephan na arenie ESPRIT w Düsseldorfie z okazji meczu bokserskiego między Władimirem Kliczko a Tysonem Furym.
W 2018 r. wyruszył w trasę koncertową po Niemczech jako piosenkarz z oryginalną obsadą Unheilig. Henning Verlage grał na keyboardzie, Licky na gitarze, a Potty na perkusji. Oprócz tego istniał własny zespół piosenkarza. Podczas tej trasy muzycy zagrali utwory zespołów Unheilig i The Dark Tenor.
24 stycznia 2020 r. The Dark Tenor opublikował na swojej oficjalnej stronie na Facebooku krótki filmik, w którym ogłosił, że naprawdę nazywa się Billy Andrews. Ogłosił również, że od kwietnia 2020 r. wyruszy w ekskluzywną i kameralną trasę koncertową Acoustic Heartbeat Tour. W sumie odbędzie się 19 koncertów. Odwiedzi jedne z najpiękniejszych kościołów w Niemczech. Ogłosił również, że w kwietniu wyda EP-kę zatytułowaną Ludwig - A Beethoven Story By Billy Andrews. Jest to symboliczny moment Roku Beethovenowskiego 2020.
Debiutancki album Symphony of Light spotkał się z mieszanym przyjęciem prasy muzycznej: Podczas gdy Ulf Kubanke z laut.de nazwał album "prawdopodobnie najgorszą płytą roku" i ocenił go na jedną z pięciu gwiazdek, metal.de przyznał mu osiem z dziesięciu punktów.
Albumy
2014: Symfonia światła
2015: Symfonia światła (druga edycja)
2016: Symfonia "Nightfall
2018: Symfonia duchów
2019: Alive - 5 lat
2020: Boże Narodzenie
2021: JohannEPs
2020: LudwigSingles
2014: Dies Irae - Dzień gniewu
2014: Rzeka płynie na krawędzi (feat. Yiruma)
2016: Toksyczny deszcz
2016: Dzikie konie
2016: AfterglowGuest Contributions
2017: Stars High on Pures Gold - Best of Vol. 2 (Unheilig feat. The Dark Tenor)
2017: Podróż w czasie na Pures Gold - Best of Vol. 2 (Unheilig feat. The Dark Tenor)