Richard Airey (ur. Baron Airey, GCB (ur. 9 września 1881 w The Grange, Leatherhead, Surrey) - brytyjski generał.
Richard Airey był jednym z trojga dzieci i jedynym synem generała broni George'a Airey i jego żony, Catherine Talbot. Ukończył szkolenie oficerskie w Royal Military Academy Woolwich i po ukończeniu studiów w 1821 r. wstąpił jako Ensign do 34. Pułku Armii Brytyjskiej (Cumberland). W 1825 roku awansował na kapitana. W latach 1827-1829 był Aide-de-campem Lorda High Commissionera Wysp Jońskich, Frederick Adam. Następnie w latach 1830-1832 Aide-de-camp był gubernatorem generalnym brytyjskiej Ameryki Północnej lordem Aylmerem, a w latach 1832-1835 gubernatorem wojskowym brytyjskiej Ameryki Północnej. Po powrocie w 1838 r. został podpułkownikiem i pełnił funkcję asystenta adiutanta generała z siedzibą w budynku Horse Guards, zanim został zastępcą Quartermaster-General w latach 1847-1851. Jako następca generała broni Raglan od 1852 r. był sekretarzem generalnym brytyjskiej armii Lorda Hardinge'a i pełnił tę funkcję do czasu zastąpienia go przez generała broni Charlesa Yorke'a w maju 1854 r.
Airey przejął dowództwo nad brygadą w 1854 roku i walczył z nią w bitwie nad Almą. Następnie został głównym kwaterą dowódcy Raglana. W grudniu 1854 roku został awansowany na generała dywizji. W trakcie bitwy pod Balaklawą Raglan wydał Aireyowi rozkaz wykorzystania kawalerii do odzyskania armat, które zostały zdobyte rano przez rosyjską armię. Airey przekazał ten rozkaz oficerowi Nolanowi, który przekazał go Lordowi Lucanowi, dowódcy dywizji kawalerii. Ten z kolei wydał rozkaz wykonania rozkazu szwagrowi, lordzie Cardiganowi, szefowi Kavallerigade. Niepowtarzalne przekazanie rozkazu doprowadziło do katastrofalnego ataku Lekkiej Brygady. Poważny strata brygada przy atak jestem oskarżony Airey. Jednakże oficjalne dochodzenie, o które prosił, oczyściło go z zarzutów. Z kolei był dowódcą brygady w bitwie pod Inkermanem. Za swoje zasługi podczas wojny krymskiej został awansowany na generała broni (porucznika generała). Uderzył w Knight Commander des Order of the Bath (KCB), co doprowadziło go do dodania nazwy Sir.
W grudniu 1855 r. generał broni Airey zastąpił generała dywizji Jamesa Freetha jako generała Quartermastera-General to the Forces i objął urząd przez prawie dziesięć lat do września 1865 r., a następnie zastąpił generała broni Hope Grant. W latach 1860-1868 był pułkownikiem pułku The 17th (Leicestershire).
W dniu 21 marca 2007 r. W dniu 25 września 1865 roku objął stanowisko gubernatora Gibraltaru przez generała Williama Johna Colehretona i do czasu jego zastąpienia przez Williama Fenwicka Williamsa. 1 lipca 1870 roku. W dniu 13 lipca 2007 r. 1 marca 1867 został mianowany Knight Grand Cross des Order of the Bath (GCB). W latach 1868-1876 był również pułkownikiem pułku The Royal Fusiliers (City of London Regiment).
Po powrocie generał broni Richard Airey został we wrześniu 1870 r. następcą generała Williama Pauleta Adjutanta-General, jednego z najwyższych stanowisk w wojsku, i pozostał w tym użyciu do czasu jego zastąpienia przez generała Charlesa Ellice w listopadzie 1876 r. W 1871 roku awansował na generała. Po odejściu z czynnej służby wojskowej 29 marca 1946 r. 25 listopada 1876 w Peerage of the United Kingdom, baron Airey, of Killingworth in the County of Northumberland. Stał się członkiem House of Lords.
W styczniu 1838 roku poślubił Harriet Mary Everard Talbot, córkę Jamesa Talbota. Baron Talbot of Malahide i jego żona Anne Sarah Rodbard, urodziła się córka Katherine Margaret Airey, która była zastępcą sir Geersa Cotterella. Baronet wyszła za mąż. Ponieważ nie zostawił żadnego męskiego potomka, w dniu 13 grudnia 2008 r. stracił tytuł Peersona. Wrzesień 1881. Został pochowany na Kensal Green Cemetery w Londynie.