Michael Dekel (hebr. מיכאל דקל; ur. 1 sierpnia 1920 w Pińsku, Rzeczpospolita Polska; zm. 20 września 1994 w Izraelu) był izraelskim politykiem.
Dekel służył w Armii Czerwonej podczas II wojny światowej w latach 1943-1944, a następnie w Wojsku Polskim w latach 1944-1946. W okresie powojennym został szefem Betar w austriackim obozie DP i był jednym z przywódców austriackiego oddziału syjonistycznej organizacji Irgun.
Dekel wyemigrował do Izraela w 1949 roku. W 1950 r. zamieszkał w Nordii (hebr. נוֹרְדִיָּה), osadzie założonej przez byłych członków syjonistycznej organizacji Irgun Tzwa'i Le'umi. Później został członkiem konserwatywnej partii syjonistycznej Cherut, a w 1966 r. został członkiem kierownictwa partii i komitetu centralnego Cherut.
W 10. kadencji (Kneset), od 10 października 1983 r. do 13 września 1984 r., był wiceministrem rolnictwa w 19. i 20. rządzie. W 11. kadencji (Kneset), od 3 grudnia 1985 r. do 21 listopada 1988 r., czyli w 21. i 22. rządzie, Dekel był wiceministrem obrony.