Yaakov Hazan (hebr. יעקב חזן; ur. 4 czerwca 1899 w Brześciu Litewskim, Imperium Rosyjskie; zm. 22 lipca 1992 w Mishmar haEmek) - izraelski polityk.
Yaakov Hazan był synem Haima Yehudy Hazana i Malki Kaminetzki. Uczęszczał do chederu i hebrajskiej szkoły średniej. W 1915 r. dołączył do grupy skautów. Studiował na Politechnice Warszawskiej. W Polsce był jednym z inicjatorów socjalistycznej organizacji młodzieżowej Haszomer Hacair.
Hazan wyemigrował do Palestyny w 1923 r. i pracował w rolnictwie w Chaderze. W 1926 r. udał się do kibucu "Hashomer HaTzair B", który wówczas nosił nazwę Mishmar haEmek. Odgrywał kluczową rolę w socjalistycznym stowarzyszeniu kibucu HaArtzi i był członkiem Histadrutu. Był jednym z założycieli Mapam w 1948 roku i został wybrany do pierwszego Knesetu w 1949 roku, gdzie służył do 7. kadencji Knesetu w 1973 roku. Był rzecznikiem partii ds. polityki zagranicznej i obrony. Nie aspirował do stanowisk rządowych.
Początkowo zajmował prokomunistyczne stanowisko w partii, nazywając Związek Radziecki drugą ojczyzną Żydów i napisał ociekający nekrolog Stalina w gazecie Al HaMishmar w 1952 roku. W 1951 r. odrzucił przygotowania do porozumienia luksemburskiego z Republiką Federalną Niemiec. W następstwie procesów praskich pod koniec 1952 r. zmienił swoje stanowisko polityczne na antykomunistyczne.
W 1980 r. był brany pod uwagę jako kandydat na prezydenta Izraela. W 1989 r. otrzymał Nagrodę Izraela.
Tytuły w tłumaczeniu na język angielski
Ruch robotniczy i wojna (on) (1943)
Kibuc w próbie czasu (on) (1958)
Wnioski i zadania na przyszłość (on) (1964)
Na rozdrożu decyzji (on) (1968)
Zamieszanie, protest i rozwiązanie (on) (1974)
Nowy początek (on) (1988)
Dzieciństwo i młodość (on) (1993), autobiograficzna
Hazan, Ya'akov, w: Yaacov Shimoni: Słownik biograficzny Bliskiego Wschodu. Nowy Jork: Facts on File, 1991, s. 101f.