Keith Alexander (ur. 14 listopada 1956 r. w Nottingham; zm. 3 marca 2010 r. w Lincoln) - angielski piłkarz i trener piłkarski.
Keith Alexander podczas swojej kariery grał głównie w niższych ligach w Anglii. Jego kariera charakteryzowała się wieloma zmianami klubów. Największe sukcesy jako zawodnik odnosił w Grimsby Town i Stockport County. W tym czasie Alexander rozegrał trzy mecze w reprezentacji St Lucia. Jego aktywna kariera zakończyła się po sezonie 1992/93 w Lincoln City. Po zaledwie kilku miesiącach prowadzenia Lincoln City rozegrał kilka meczów dla Mansfield Town i Cliftonville FC.
Alexander wygrał FA Vase z AFC Stamford w 1980 roku, zdobywając bramkę w wygranym 2:0 meczu na Wembley. Jego piłkarskie osiągnięcia obejmowały również trzy występy w reprezentacji St Lucia.
Pierwszym przystankiem Alexandra jako menadżera drużyny było Lincoln City, gdzie zakończył karierę w 1993 roku, a następnie został trenerem. Stanowisko to uczyniło go pierwszym czarnoskórym profesjonalnym trenerem piłki nożnej w Anglii. Jego kadencja trwała niecały rok, ponieważ wkrótce został zastąpiony przez ówczesnego prezesa Johna Reamesa.
Od 1995 roku Alexander był trenerem w Ilkeston Town, gdzie grał już jako aktywny zawodnik. Po pięciu latach pracy w Ilkeston Town został trenerem Northwich Victoria na jeden sezon w 2000 roku.
Na prośbę swojego byłego menedżera w Grimsby, Alana Buckleya, Alexander powrócił do Lincoln City. Alexander tymczasowo objął dwa stanowiska w Lincoln City, dyrektora sportowego i asystenta trenera. Jego praca została jednak gwałtownie przerwana przez spadek do trzeciej ligi. Ponadto Lincoln City borykało się z poważnymi problemami finansowymi. Alexander był jednym z nielicznych, którzy nie musieli rezygnować, więc ponownie został głównym trenerem Lincoln City. Alexander natychmiast rozpoczął reorganizację zdziesiątkowanego składu. Z powodu spadku i niezdolności Lincoln City do opłacenia drogich kontraktów, znani zawodnicy, tacy jak Ian Hamilton, Kingsley Black i Justin Walker, odeszli do innych klubów. Weterani David Cameron, Steve Holmes i rekordzista klubu Grant Brown zostali reaktywowani. Alexander zdołał również podpisać kontrakt z młodymi gwiazdami Alanem Marriottem i Peterem Gainem z Tottenhamu Hotspur.
Skład został uzupełniony o irlandzkich zawodników U-21, takich jak Paul Morgan, Ben Sedgemore, Mark Bailey i Stuart Bimson. Alexander uzupełnił skład środkowymi obrońcami Benem Futcherem i Simonem Weaverem, pomocnikiem Richardem Butcherem oraz napastnikami Simonem Yeo i Dene Cropperem. Sezon ułożył się pomyślnie dla Lincoln City, które do końca zachowało szanse na awans do Second Division. Zostali jednak pokonani 5:2 w finale play-off przeciwko Bournemouth na Millennium Stadium w Cardiff. Wynik ten do dziś pozostaje rekordem, gdyż nigdy wcześniej w finale play-off nie padło aż tyle bramek. Sezon 2003/04 rozpoczął się dla Macclesfield przeciętnie. Kiedy Alexander zachorował na tętniaka mózgu w listopadzie 2003 roku, jego asystent Gary Simpson przejął obowiązki menedżera.
Choroba została zauważona podczas wyprawy zwiadowczej, kiedy Alexander poczuł się źle i położył się. Jego żona wezwała karetkę pogotowia, a Alexander został przewieziony do Royal Hallamshire Hospital, gdzie przeszedł operację ratującą mu życie. Był w stanie wrócić do pracy w lutym 2004 roku. Po odejściu Stewarta Bimsona do Cambridge United i sprzedaży Paula Mayo do Watford FC, do klubu dołączyli Jamie McCombe, Marcus Richardson, Gary Taylor-Fletcher, Francis Green i Kevin Ellison. Pomimo słabego początku sezonu, Lincoln City dotarło do play-offów, gdzie zostało wyeliminowane przez Huddersfield Town w półfinale. W następnym sezonie podpisano umowy z Garethem McAuleyem i Ciaranem Tonerem.
Jednak Toner i Marcus Richardson zostali później wykluczeni z treningów po wywołaniu zamieszania. Ostatecznie pozwolono im opuścić klub.
Ostatecznie Lincoln City ponownie dotarło do finału play-offów, tym razem mierząc się z Southend United na Millennium Stadium w Cardiff. Żadna z drużyn nie zdołała strzelić gola w normalnym czasie gry, więc mecz przeszedł do dogrywki, ale Southend miał więcej szczęścia. W maju 2005 roku Alexander przedłużył kontrakt na kolejne trzy lata. W trakcie sezonu 2005/06 z klubu odeszli Simon Yeo, Richard Butcher i Peter Gain. Z drugiej strony kapitan Paul Morgan przedłużył swój kontrakt o trzy lata, co uczyniło go najlepiej opłacanym zawodnikiem klubu wszechczasów. Pod koniec tego sezonu klub ponownie dotarł do play-offów, ale został wyeliminowany przez rywali z Grimsby Town. Dzięki temu udziałowi Alexander ustanowił rekord, który nigdy wcześniej nie został wyrównany: Jedyny trener, który poprowadził swój zespół do play-offów pięć razy z rzędu i został pokonany. Wkrótce po porażce Lincoln City wyciągnęło konsekwencje i zwolniło Alexandra.
30 maja 2006 roku Alexander został zaprezentowany jako nowy menedżer drużyny Peterborough United, zastępując Steve'a Blasdale'a, który ustąpił pod koniec kwietnia. Alexander podpisał czteroletni kontrakt, który został rozwiązany po niecałym roku, 14 stycznia 2007 roku, po sześciu kolejnych porażkach. Peterborough United zajęło ósme miejsce w tabeli.
W dniu 9 maja 2007 roku Alexander został przedstawiony jako nowy dyrektor sportowy Bury FC. Klub rozstał się jednak z Alexandrem 14 stycznia 2008 roku, a jego miejsce zajął Chris Casper.
W dniu 27 lutego 2008 roku Alexander podpisał kontrakt z Macclesfield Town do końca sezonu. Zastąpił Iana Brightwella, który opuścił klub zaledwie jeden punkt poza miejscami spadkowymi do League Two. W dziewięciu meczach Macclesfield Town odniosło cztery zwycięstwa i trzy remisy pod wodzą Alexandra, oddalając klub od miejsc spadkowych. W kwietniu 2008 roku kontrakt Alexandra został przedłużony o dwa lata.