John Clayton Mayer (ur. 16 października 1977 w Bridgeport w stanie Connecticut) to amerykański piosenkarz/autor tekstów i gitarzysta, który zdobył siedem nagród Grammy. Jego piosenki łączą style R&B, rocka, popu, bluesa i muzyki country.
John Mayer urodził się w 1977 roku jako syn Margaret (nauczycielki angielskiego) i Richarda Mayera (dyrektora szkoły średniej). Dorastał jako drugi z trzech synów w pobliżu Fairfield i tam uczęszczał do szkoły średniej.
Mayer przez pewien czas grał na klarnecie, ale z niewielkim powodzeniem. Kiedy zobaczył gitarowe popisy Marty'ego McFly'a (granego przez Michaela J. Foxa) w filmie Powrót do przyszłości, zainteresował się tym instrumentem. Gdy miał 13 lat, ojciec podobno pożyczył dla niego gitarę, a sąsiad dał mu kasetę Stevie Ray Vaughana, co wywołało zainteresowanie bluesem. Po dwóch latach ćwiczeń zaczął występować w bluesowych barach i innych lokalach. Został członkiem zespołu o nazwie Villanova Junction.
Gdy Mayer miał 17 lat, kazał się leczyć na arytmię serca. Czas ten określił później jako początek swojej pracy jako autora piosenek. Po wyjściu ze szpitala napisał swoje pierwsze teksty. Po zakończeniu szkoły przez 15 miesięcy pracował na stacji benzynowej, dzięki czemu mógł kupić swoją pierwszą prawdziwą gitarę - Stevie Ray Vaughan Signature Fender Stratocaster z 1996 roku.
Mayer uczęszczał do Berklee College of Music w Bostonie od zimowego semestru 1997 roku, ale opuścił go w drugim semestrze. W Berklee początkowo chciał się rozwijać jako gitarzysta, ale coraz częściej skupiał się na pisaniu piosenek. Później w wywiadzie powiedział, że na początku drugiego semestru zrezygnował z celu "zostania najlepszym gitarzystą w historii", ponieważ był on nieosiągalny. Zamiast kontynuować naukę, latem 1998 roku wyjechał do Atlanty ze swoim przyjacielem ze studiów Clayem Cookiem, aby zrobić karierę muzyczną. Razem pisali piosenki i grali w różnych klubach. Po pewnym czasie zakończyli współpracę z powodu różnic muzycznych, Mayer pozostał w Atlancie i teraz występował jako artysta solowy. W tym czasie grał bardziej na gitarze akustycznej, gdyż dawało mu to możliwość występów bez zespołu.Z pomocą Glenna Matuloo nagrał swoją pierwszą EPkę Inside Wants Out. Większość z ośmiu piosenek pochodziła z jego współpracy z Clayem Cookiem, w tym pierwszy udany singiel No Such Thing. Do pierwszego utworu Back to You został zatrudniony pełny zespół, w tym współproducent EPki David Labruyere na basie. Mayer i Labruyere wyruszyli następnie w trasę koncertową.
W marcu 2000 roku, po występie na konferencji South by Southwest, Aware Records, wschodząca wytwórnia Columbia, zwróciła na niego uwagę. Po kilku występach na festiwalach, wiosną 2001 roku Aware wydał swój debiutancki album Room for Squares, jednak początkowo tylko w internecie. Po porozumieniu z Columbią, ta ostatnia we wrześniu tego samego roku wydała album Room for Squares, który został artystycznie poprawiony i uzupełniony o piosenkę 3x5. Album zrodził liczne hity radiowe w USA, w tym No Such Thing, Your Body Is a Wonderland i Why Georgia. W 2003 roku John Mayer zdobył Grammy w kategorii Best Male Pop Vocal Performance za utwór Your Body Is a Wonderland.
W 2003 roku wydał swój pierwszy koncertowy CD/DVD Any Given Thursday i w tym samym roku ukazał się jego drugi studyjny album Heavier Things. Chociaż album nie odniósł takiego sukcesu komercyjnego jak Room for Squares, wylądował na pierwszym miejscu amerykańskiej listy przebojów Billboard, podobnie jak singiel Daughters. Utwór zdobył nawet nagrodę Grammy za Piosenkę Roku. Mayer zdobył również Grammy za Best Male Pop Vocal. W 2006 roku został uhonorowany w Songwriters Hall of Fame nagrodą David Starlight Award.
W 2004 roku nagrał koncerty na żywo z trasy po USA, które zostały wydane na iTunes pod tytułem AS/IS. Mayer zrobił reklamy dla Apple, Volkswagena i Blackberry.
Mayer rozpoczął współpracę z różnymi artystami spoza swojego gatunku. Pracował nad piosenką Go! autorstwa Commona (Kanye West, MK12, Convert, Jason Webb, Rosali), był również zaangażowany w Bittersweet Poetry Kanye Westa. Mayer otrzymał wysokie uznanie od takich sław hip-hopu jak Jay-Z i Nelly. Na pytanie, dlaczego pojawił się na scenie hip-hopowej, Mayer odpowiedział: "To nie jest teraz muzyka na zewnątrz. Dlatego dla mnie hip-hop jest tam, gdzie kiedyś był rock".
W tym czasie Mayer zmienił swój styl i coraz bardziej odchodził od akustycznego popu. W 2005 roku rozpoczął współpracę z wielkimi bluesowymi jak B. B. King, Buddy Guy i Eric Clapton czy z wielkimi jazzowymi jak John Scofield i Herbie Hancock. Mayer pozwalał, by do jego muzyki napływało coraz więcej bluesa i jazzu. Na jego styl gry mieli wpływ Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughan, Robert Cray i Freddie King. Od czasu wydanego w 2012 roku albumu Born and Raised, jego piosenki coraz częściej inspirowane są muzyką country. Tym samym jego styl znów oddalił się nieco od pierwotnych gatunków bluesa, jazzu czy popu.
15 stycznia 2005 roku Mayer wystąpił wraz z basistą Pino Palladino i perkusistą Steve'em Jordanem na koncercie charytatywnym dla ofiar trzęsień ziemi na Oceanie Indyjskim w 2004 roku. Po tym występie zaproponował im dalszą współpracę jako trio, a trójka muzyków jeszcze w tym samym roku wyruszyła w trasę jako John Mayer Trio.Album live Try! John Mayer Trio Live in Concert, który ukazał się 22 listopada 2005 roku. Oprócz utworów napisanych specjalnie dla tria, zawiera także nową interpretację Daughters oraz dwa covery znanych bluesmanów - Wait Until Tomorrow (Jimi Hendrix Experience) i I Got a Woman (Ray Charles). W 2006 roku Try! został nominowany do nagrody Grammy w kategorii Najlepszy Album Rockowy.
Powstanie John Mayer Trio zbiegło się z rozpoczęciem nagrywania trzeciego studyjnego albumu Mayera, do którego wcześniej zaangażował Steve'a Jordana jako współproducenta. Continuum zostało wydane 12 września 2006 roku w USA i 19 stycznia 2007 roku w Niemczech. Single Waiting on the World to Change, Gravity i Dreaming with a Broken Heart dobrze poradziły sobie na amerykańskich listach przebojów. Continuum weszło na listę Billboard Top 200 na pozycji numer 2 i otrzymało certyfikat podwójnej platyny.Według krytyków, album oznacza ważny krok w rozwoju Mayera jako muzyka; sam Mayer mówi o tym, że dzięki Continuum wykonał skok do przodu. Ogólnie rzecz biorąc, album został dobrze przyjęty i nominowany do Grammy w 2007 roku jako Album Of The Year. Ostatecznie zdobyła ona nagrodę Grammy za najlepszy popowy album wokalny, a Mayer otrzymał również nagrodę Grammy za najlepszą piosenkę popową w wykonaniu mężczyzny (Best Male Pop Vocal Performance) za "Waiting on the World to Change". Mayer został również nominowany w kategorii Best Solo Rock Vocal Performance za utwór "Route 66" ze ścieżki dźwiękowej Cars.Zaledwie trzy miesiące po Continuum, Mayer wydał EP The Village Sessions, którą nagrał wspólnie z Robbiem McIntoshem. W zestawie znajdują się akustyczne wersje utworów, które wcześniej pojawiły się na Continuum czy Try! oraz nagranie Waiting on the World to Change z gościnnym udziałem Bena Harpera. Wersja Belief zawarta na EP-ce została nominowana do nagród Grammy 2008 w kategorii Best Male Pop Vocal Performance 6 grudnia 2007 roku.1 lipca 2008 roku ukazał się czwarty album Where the Light Is Mayera na żywo, nagrany podczas niezwykłego koncertu w Nokia Theatre w Los Angeles 8 grudnia 2007 roku. Oprócz solowego występu zawiera występ John Mayer Trio, a także prawie godzinny występ z pełnym zespołem. Album został wydany również jako film koncertowy, do którego nakręcono trochę materiału zza kulis. Where the Light Is został nominowany w kategorii Long Term Video na 2009 Grammy Awards, a Mayer wygrał Best Solo Rock Vocal Performance za nagranie na żywo Gravity wykonane podczas tego koncertu.Ponadto Mayer wygrał Best Male Pop Vocal Performance za piosenkę Say, którą napisał do filmu The Best Comes at the End. Piosenka została również nominowana w kategorii Najlepsza Piosenka Filmowa, a Mayer był nominowany do tej nagrody za współpracę z Alicią Keys w utworze Lesson Learned.7 lipca 2009 roku Mayer był jednym z wielu artystów, którzy wystąpili na mszy pogrzebowej Michaela Jacksona, wykonując instrumentalną wersję swojej piosenki Human Nature.Po ponad rocznej przerwie, 17 listopada 2009 roku wydał swój czwarty studyjny album Battle Studies, ponownie wyprodukowany we współpracy ze Stevem Jordanem. Album był sukcesem komercyjnym, ale otrzymał mieszane recenzje od krytyków.
W 2011 roku Mayer zachorował na ziarniniaka na strunach głosowych, który musiał zostać usunięty chirurgicznie. Powrót do zdrowia przeciągnął się na kilka miesięcy, które Mayer wykorzystał na podróż po Stanach Zjednoczonych. Wiosną 2012 roku John Mayer ogłosił, że 22 maja 2012 roku wyda swój nowy album Born and Raised. Z wyjątkiem niektórych partii wokalnych, album był już ukończony przed jego chorobą.
Następnie jednak trzeba było odwołać planowaną trasę koncertową, ponieważ choroba pojawiła się ponownie i znów wymagała kilkumiesięcznej przerwy. Album został wydany mimo to i zebrał pozytywne recenzje na całym świecie. Mayer obawiał się trwałego uszkodzenia głosu, dlatego skupił się na grze na gitarze.
Dopiero w styczniu 2013 roku Mayer doszedł do siebie na tyle, że mógł ponownie wystąpić, m.in. na Crossroads Guitar Festival i New Orleans Jazz & Heritage Festival w kwietniu.
John Mayer zapowiedział swój szósty studyjny album Paradise Valley, nazwany tak od miejsca, w którym mieszka, w czerwcu 2013 roku. Wyprodukował go Don Was, a Frank Ocean i Katy Perry mają wkład w jedną piosenkę. Album został dobrze przyjęty przez krytyków i publiczność. Po trzyletniej przerwie, Mayer jeszcze w tym samym roku wrócił na trasę koncertową. W następnym roku Mayer nagrał utwór Come Rain or Come Shine z Barbrą Streisand na jej nowy album Partners.
W 2011 roku John Mayer zetknął się z piosenkami Grateful Dead. W lutym 2015 roku zaprosił do współpracy w studio Boba Weira, gitarzystę Grateful Dead. Później przerodziło się to w bliższą współpracę, która doprowadziła do powstania kontynuacji Grateful Dead - zespołu Dead & Company. Członkami zespołu są Weir i Mayer, byli członkowie Grateful Dead - Bill Kreutzmann (perkusja) i Mickey Hart (perkusja), a także Jeff Chimenti (klawisze) i Oteil Burbridge (bas). Dla Mayera było to nowe doświadczenie, grać jako równoprawny członek grupy, a nie jako frontman. Następnie grupa wyruszyła w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych.
Ze względu na współpracę z Dead & Company prace nad kolejnym albumem Johna Mayera zostały opóźnione. We wrześniu 2015 roku ogłosił za pośrednictwem Twittera, że w 2016 roku wyprodukuje nowy album w tym samym składzie, co album Continuum. Potwierdził to w styczniu, zamieszczając na Instagramie zdjęcie, na którym widać Mayera, Steve'a Jordana i Pino Palladino. Dwa extended play'e po cztery utwory każdy zostały wydane w przedsprzedaży na początku 2017 roku. Album The Search for Everything ukazał się 14 kwietnia 2017 roku.
W kwietniu 2017 roku Mayer rozpoczął trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i Europie. Na koncertach występował zarówno jako artysta solowy, jak i ze swoim trio i zespołem.
Jego ósmy studyjny album Sob Rock został wydany 16 lipca 2021 r. Pierwszy wydany singel z albumu, Last Train Home, zawiera gościnny udział amerykańskiej piosenkarki country Maren Morris.
Mayer jest zaangażowany w ochronę środowiska i występował na różnych imprezach dobroczynnych. W 2007 roku założył Another Kind of Green, organizację poświęconą problemom globalnego ocieplenia.W 2002 roku Mayer założył Back to You Foundation, która wykorzystuje fundusz do wspierania opieki zdrowotnej, edukacji, sztuki i rozwoju talentów. Swoje fundusze pozyskuje zarówno z darowizn, jak i z aukcji organizowanych przez Mayera. Po szaleństwie w Virginia Tech dołączył do wielu innych gwiazd na darmowy koncert.
Jako wyraz poparcia dla Tybetu i Dalajlamy, Mayer nagrał album Songs for Tibet ze Stingiem, Suzanne Vega, Alanis Morissette i innymi muzykami.
W 2003 roku Mayer otrzymał od tradycyjnej firmy C. F. Martin & Co. sygnaturę, która została zbudowana według jego życzeń i pomysłów projektowych. Model ten nosi nazwę OM-28 John Mayer. W 2005 roku Mayer podpisał kontrakt sygnowany przez firmę Fender. Tutaj kazał zbudować dwa Signature Stratocastery, a także trzeci Stratocaster z charakterystycznym "Racing Stripe" na korpusie gitary. W styczniu 2006 roku Martin wypuścił drugiego Signature, OMJM, który jest podobny do pierwszego, ale nieco tańszy w cenie. W 2007 roku Fender rozszerzył ofertę gitar sygnowanych przez Johna Mayera. W lutym 2009 roku ogłoszono, że Fender i Mayer pracują nad nową wersją najsłynniejszej gitary Mayera - Black Relic. Gitara ma nosić nazwę The Black One i zostanie wydana w dwóch wersjach - niezwykle limitowanej edycji 83 sztuk oraz tańszej wersji, która będzie dostępna przez rok bez ograniczeń. Podczas "PRS Guitars 2021 Launch Party" 14 stycznia 2021 roku ogłoszono limitowaną edycję 1000 sztuk modelu PRS Silver Sky z wykończeniem "Lunar Ice". John Mayer, który uważany jest za zapalonego miłośnika i kolekcjonera gitar, posiada dziś około 200 gitar. Wzmacniacze, których używa, również zostały wykonane przez firmę Two Rock Amps według jego życzeń i preferencji.
W sierpniu 2006 roku Mayer założył własną markę modową JMltd. W ten sposób rozszerzył swój merchandising o dwukrotność starego asortymentu. Co miesiąc projektowane i wypuszczane są nowe ubrania, stałym elementem asortymentu są również buty i akcesoria.
Mayer, który uwielbia grać na żywo, często włącza do swoich występów nowe elementy. Oprócz jego zespołu w jego składzie lub gościnnie występowali tacy muzycy jak Maroon 5, Sheryl Crow, Brett Dennen czy Colbie Caillat. Podczas swojej letniej trasy po USA w 2013 roku, OneRepublic byli tam jako akt otwierający.
Mayer dopuszcza nagrania koncertowe i ich publikację, o ile odbywa się to bez komercyjnego podłoża. Wiele nagrań koncertowych można pobrać z jego strony. Mayer w zabawny sposób utrzymuje bliski kontakt z publicznością.
W 2002 roku Mayer był w związku z Jennifer Love Hewitt, w 2007 z Jessicą Simpson. Z Jennifer Aniston był do marca 2009 roku.
Od końca 2012 do początku 2014 roku był w związku z piosenkarką Katy Perry.Mayer jest właścicielem mieszkania w nowojorskiej dzielnicy SoHo oraz willi ze studiem nagraniowym w Hidden Hills koło Los Angeles. Jest również właścicielem domu w Bozeman w Montanie.
John Mayer, gitara/wokal
Pino Palladino, bas
Steve Jordan, perkusja/wokal
John Mayer, gitara/wokal
David Ryan Harris, gitara/tamburyn/wokal
Robbie McIntosh, gitara/dobro/wokal
Aaron Sterling, perkusja
Sean Hurley, bas
Tim Bradshaw, keyboard/lap steel/wokal
Bob Reynolds, saksofon tenorowy i sopranowy
Brad Mason, trąbka/flugelhorn
Albumy studyjne
W podwójnym odcinku CSI Murder by Model (7x01, 7x02; "Built to Kill"), John Mayer może być widziany i słyszany wykonując Waiting on the World to Change i Slow Dancing in a Burning Room (2007).
W odcinku Dr House'a "Do gwiazd?" (3x02; "Cane & Abel") John Mayer może być słyszany śpiewając Gravity (2007) przed napisami końcowymi.
W filmie Das Beste kommt zum Schluss (The Bucket List), John Mayer może być słyszany śpiewając Say podczas napisów końcowych.
W filmie Karate Kid (2010) również John Mayer śpiewa zmontowaną wersję Say.
W filmie Evan Almighty, John Mayer jest słyszany pod koniec z Waiting on the World to Change.
W programie stand-up comedy Chappelle's Show.
2022: Zemsta