Gabryś Frysztorf, właściwie Gabriel Frysztorf lub Frishdorf (* ok. 1921; † 15 czerwca 1943) był bojownikiem ruchu oporu Powszechnej Żydowskiej Ligi Robotniczej ("Bundu") w getcie warszawskim.
Podobnie jak wielu innych uczniów żydowskich szkół świeckich, został członkiem organizacji młodzieżowej Socjalistyczna Farbanda Dziecięca (SKIF), a później Tsukunft. Po zajęciu Polski przez Niemców na początku II wojny światowej był konspiracyjnym kurierem, ale był również odpowiedzialny za bardziej bezpośrednie działania ruchu oporu. W 1942 r. Frysztorf wstąpił do nowo powstałej Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB). Dowodził grupą bojową na terenie fabryki Röhricha. Wiosną 1943 r. wziął czynny udział w powstaniu w getcie warszawskim.
Udało mu się uciec z getta wraz z żoną Hanną przed jego ostatecznym zniszczeniem. Frishdorf udał się z nią do Wischkowaldu, aby dołączyć do tamtejszej grupy partyzanckiej, ale wkrótce zginął w walce z żołnierzami SS. Po jego śmierci żona Hanna urodziła syna, któremu nadała imię Gabryś. Podobnie jak wielu innych uczestników walk, Frysztorf został pośmiertnie przyjęty do grona bohaterów.
Marek Edelmann: Walki w getcie. Warszawa 1941-1943, Harald-Kater-Verlag, Berlin 1993, ISBN 3-927170-05-4
Marek Edelmann: The Guardian. Beck, Monachium 2002, ISBN 3-406-48656-8
Bernard Goldstein: Gwiazdy są świadkami. Ahriman-Verlag, Freiburg 1992, ISBN 3-922774-69-5
J. Sh. Herts: Di geshikhte vun a jugent. Ferlag Unser Tsait, Nowy Jork 1946
Vladka Meed: Kryptonim Vladka. Europäische Verlagsanstalt, Hamburg 1999, ISBN 3-434-50468-0