Eli Kochański (* 8 maja 1886 w Odessie; † 19 października 1940 w Warszawie) - polski wiolonczelista i pedagog muzyczny.
Syn kantora synagogalnego i nauczyciela gry na skrzypcach Joshua Kahan początkowo uczył się u Emila Młynarskiego, a następnie przez siedem lat był uczniem gry na wiolonczeli Arthura Wulffiusa w szkole muzycznej Odeskiego Towarzystwa Muzycznego. W latach 1904-1906 kontynuował naukę gry na wiolonczeli w Konserwatorium w Lipsku u Juliusa Klengela, gdzie studiował teorię muzyki u Johanna Merkela i kameralistykę u Hansa Sitta.
Od 1908 r. był członkiem kwartetu smyczkowego, od 1909 r. wiolonczelistą, a w latach 1912-1926 koncertmistrzem sekcji wiolonczel Orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie. Występował także jako solista i kameralista. W 1909 został nauczycielem gry na wiolonczeli w Szkole Głównej Muzyki Lucjana Marczewskiego w Warszawie; w latach 1919-1939 był profesorem Konserwatorium Warszawskiego.
Krótka biografia Kochańskiego Eli na sztetl.org (polski)