Święty męczennik Andrzej Bobola (* 1591 w Strachocinie; † 16 maja 1657 w Janowie Poleskim, dziś Białoruś) był polskim jezuitą pochodzącym ze szlacheckiej rodziny ze wschodniej Polski, który pracował głównie na terenach dzisiejszej Białorusi i Ukrainy.
Jego ojciec był dzierżawcą majątku państwowego w zachodniej Galicji. W latach 1606-1611 Andreas studiował w kolegium jezuickim Lyceum Hosianum w Braunsbergu, po czym wstąpił do zakonu jezuitów w Wilnie. Śluby zakonne złożył 13 lipca 1613 r., a święcenia kapłańskie przyjął w 1623 r. Był proboszczem w Nieświeżu, a następnie kaznodzieją i spowiednikiem w kościele św. Kazimierza w Wilnie do 1630 roku.
Przez kilka następnych lat Bobola pracował jako przełożony klasztoru jezuitów w Babrujsku, a następnie jako kaznodzieja w Warszawie, Płocku i Łomży do 1642 roku. W 1652 r. udał się do Pińska, gdzie pracował już wcześniej, w latach 1642-1646. Znany jako płomienny kaznodzieja, próbował nawrócić tamtejszych prawosławnych na katolicyzm. Bobola został zamordowany przez Kozaków w Janowie Poleskim w 1657 r. podczas powstania Chmielnickiego.
Został beatyfikowany przez Piusa IX w 1853 r. i kanonizowany przez papieża Piusa XI 17 kwietnia 1938 r.
Ciało Boboli (znalezione po raz pierwszy w 1702 r.) zachowało się do dziś w bardzo dobrym stanie. Najpierw zostało pochowane w kościele jezuitów w Pińsku, następnie w kościele w Połocku, usunięte przez bolszewików w 1922 r. i wystawione jako ciekawostka w Muzeum Higieny w Moskwie, a ostatecznie przekazane Watykanowi w zamian za pszenicę w 1924 r. po negocjacjach Edmunda Aloysiusa Walsha.
W 1938 r. z okazji kanonizacji została przeniesiona do Warszawy. Od 1988 r. św. Andrzej Bobola spoczywa w specjalnie wybudowanym dla niego sanktuarium w stolicy Polski.
16 maja 1957 r. papież Pius XII opublikował encyklikę Invicti athletae Christi (łac. "Niepokonany konkurent Chrystusa") z okazji 300. rocznicy śmierci św. Andrzeja Boboli.
Od 2002 r. jest on jednym z tzw. mniejszych patronów Polski oraz patronem archidiecezji warszawskiej i diecezji warmińsko-mazurskiej. Jego imię nosi obecnie kilka kościołów katolickich na Śląsku i w dawnym województwie poznańskim, które po 1945 r. zostały przejęte przez luteran.
Kościół parafialny w Königsdorf, dzielnicy Frechen, został nazwany imieniem świętego.
Alfred Rothe SJ: Święty Andrzej Bobola. Nieznany żołnierz i krwawy świadek Chrystusa. Leutesdorf 1938.
Ilustrowana Encyklopedia Trzaskiego, Everta i Michalskiego, Warszawa b.d.
Friedrich Wilhelm Bautz: Bobola, Andreas. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 1, Bautz, Hamm 1975. 2, niezmienione wydanie. Hamm 1990, ISBN 3-88309-013-1, Sp. 636-637.