Alojzy Bukowski SJ (* 29 sierpnia 1873; † 7 lipca 1941) był polskim jezuitą i teologiem.
Studiował teologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie przyjął 25 marca 1897 roku. Kontynuował studia na Uniwersytecie w Münster, gdzie w 1902 r. uzyskał tytuł doktora filozofii, a w 1905 r. doktora teologii na Pontificia Universitas Gregoriana. Do jezuitów wstąpił 29 kwietnia 1899 r. w Starej Wsi. Przez kilka lat był wykładowcą dogmatyki i apologetyki (1905-1919) w seminarium duchownym w Weidenau.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przeniósł się do Warszawy, gdzie współtworzył Wydział Teologiczny Uniwersytetu Warszawskiego. Dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Teologicznego: w latach 1924-1925 i 1928-1929.
Zadośćuczynienie za grzech według poglądów rosyjskiego prawosławia. A contribution to the appreciation of the doctrinal differences between the Oriental Orthodox and the Roman Catholic Church. Paderborn 1911, OCLC 802848193.
Rosyjska prawosławna doktryna grzechu pierworodnego. A contribution to the appreciation of the doctrinal differences between the Oriental Orthodox Church and the Roman Catholic Church. Innsbruck 1916, OCLC 65753793.
Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564-1995, Kraków 1996, s. 76, ISBN 83-905004-4-2.
Stanisław Łucarz: Wkład jezuitów polskich w studia nad Ojcami Kościoła. In: Vox Patrum. 19 (1999), PP. 175-185, ISSN 0860-9411.