Wacław Długoborski (* 3 stycznia 1926 w Warszawie; † 21 października 2021 w Katowicach) był polskim historykiem.
Od 1949 r. studiował na Uniwersytecie Wrocławskim, a w 1956 r. obronił doktorat na Uniwersytecie Warszawskim. Wykładał na Uniwersytecie Wrocławskim i Uniwersytecie Krakowskim, w latach 1989-1996 był profesorem historii gospodarczej i społecznej na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, a także kustoszem naukowym Muzeum Auschwitz-Birkenau. Do końca towarzyszył klasom szkolnym w Oświęcimiu jako świadek współczesności. Sam był więźniem Auschwitz (numer więźniarski 138871).
Zarys historii gospodarczej Polski do roku 1939 (1964).
Więź ekonomiczna między Zagłębiami Górnośląskim i Dąbrowskim w epoce kapitalizmu do 1877 roku (1973).
jako redaktor: Druga wojna światowa i zmiany społeczne. Mocarstwa Osi i kraje okupowane. Vandenhoeck and Ruprecht, Göttingen 1981 (= Kritische Studien zur Geschichtswissenschaft, vol. 47).