Bernard Offen (ur. 17 kwietnia 1929 r. w Krakowie, Polska) jest polsko-amerykańskim ocalałym z Holokaustu i producentem filmowym.
Bernard Offen urodził się w Krakowie-Podgórzu, które później stało się gettem. Przeżył pięć obozów koncentracyjnych: Plaszow, Julag, Mauthausen, Auschwitz-Birkenau i podobóz Kaufering IV - Hurlach obozu koncentracyjnego Dachau. Ponad 50 osób z jego rodziny zostało zamordowanych; oprócz Offena przeżyli tylko jego dwaj bracia, których po wojnie odnalazł we Włoszech.
Po pobycie tam i pięciu latach w Wielkiej Brytanii, bracia wyemigrowali razem do Stanów Zjednoczonych w 1951 roku, gdzie Offen zamieszkał w Kalifornii. Jako żołnierz armii amerykańskiej przez półtora roku brał udział w wojnie koreańskiej.
Od początku lat 90. Offen wielokrotnie powracał do Polski, aby pogodzić się z własną przeszłością. Wyprodukował cztery filmy autobiograficzne, które Austriacka Służba Pamięci często pokazywała w przeszłości klasom szkolnym. Celem jego pracy jest upamiętnienie i pogodzenie się z okresem narodowego socjalizmu i ludobójstwa Żydów, do czego Offen wykorzystuje media, wykłady i wycieczki z przewodnikiem po historycznych miejscach Holokaustu.
W styczniu 1996 roku austriacki skrzypek Herwig Strobl i Bernard Offen spotkali się przypadkowo przed odrestaurowaną w 1995 roku Synagogą Izaaka w Krakowie, której akustyka charakteryzuje się siedmiosekundowym pogłosem. Strobl ćwiczył solowe improwizacje do melodii Mordechaja Gebirtiga, które następnie nagrał wraz z Bernardem Offenem w Izaace. Płyta Music in the Izaak Synagogue Cracow została wyprodukowana w Linzu przy wsparciu rządu prowincji Górna Austria.
The Work (1983)
My Hometown Concentration Camp (1997)
Proces B-7815 (1999)
Hawaje i Holokaust (2004)