Vinton Gray "Vint" Cerf (ur. 23 czerwca 1943 r. w New Haven, Connecticut) jest amerykańskim informatykiem, który wraz z innymi znany jest jako "ojciec Internetu". Otrzymał Nagrodę Turinga w 2004 r., Nagrodę Japońską w 2008 r. oraz Medal Honorowy IEEE w 2023 r.
Vint Cerf już jako dziecko był dobry z matematyki i interesował się chemią. Po ukończeniu Van Nuys High School w 1961 r. studiował matematykę w Stanford w ramach stypendium North American Rockwell, uzyskując tytuł licencjata w 1965 r. Następnie pracował w IBM jako inżynier systemów w systemie podziału czasu QUIKTRAN. Kilka lat później kontynuował studia na UCLA, uzyskując tytuł magistra informatyki w 1970 roku i doktorat w 1972 roku wraz z Jerrym Estrinem za pracę Multiprocessing, Semaphores and a Graph Model of Computation.
Cerf odegrał kluczową rolę w rozwoju Internetu i protokołów połączeń używanych w Internecie. Będąc jeszcze studentem, on i jego kolega z liceum Steve Crocker złożyli ofertę Jacobi Systems do DARPA w ramach przetargu ARPANET. Została ona odrzucona, ale Cerf i Crocker byli zaangażowani w instalację Arpanetu, który ostatecznie został zrealizowany przez Bolta Beranka i Newmana pod kierownictwem Boba Kahna, za pośrednictwem Centrum Pomiarów Sieci Leonarda Kleinrocka, i byli zaangażowani w specyfikację protokołów hosta Arpanetu pod nadzorem Lawrence'a Robertsa.
Po ukończeniu studiów Cerf był asystentem profesora elektrotechniki i informatyki w Stanford do 1976 roku, wspierał grupę Kahna w koordynowaniu publicznej demonstracji Arpanetu, a następnie opracował protokół kontroli transmisji (TCP) i protokół internetowy (IP) wraz ze swoimi studentami i Kahnem. We wrześniu 1973 roku zaprezentowali pierwszą wersję TCP/IP, która została opublikowana w maju 1974 roku. Podczas pracy w Stanford Cerf kierował również International Network Working Group, która później przekształciła się w IFIP.
W latach 1976-1982 był kierownikiem programu, a później głównym naukowcem w Biurze Technik Przetwarzania Informacji DARPA, gdzie kierował projektem internetowym, który wyłonił się z Arpanetu i innych projektów rozpoczętych przez Kahna w zakresie transmisji danych z komutacją pakietów przez satelitę i radio, a także jednym z projektów N
Jako wiceprezes MCI Digital Information Services w latach 1982-1986 kierował rozwojem usługi poczty elektronicznej MCI Mail. Następnie był wiceprezesem Corporation for National Research Initiatives, gdzie prowadził projekty badawcze dotyczące biblioteki cyfrowej i wiadomości elektronicznych. Podłączył również MCI Mail do Internetu, tworząc jedną z pierwszych komercyjnych aplikacji. W 1994 r. powrócił do MCI jako wiceprezes, a następnie starszy wiceprezes, gdzie kierował rozbudową sieci MCI.
Vint Cerf jest autorem kilku dokumentów RFC i założycielem Internet Society (ISOC), którego był prezesem w latach 1992-1995. Od 1999 do końca 2007 roku zasiadał w zarządzie Internet Corporation for Assigned Names and Numbers (ICANN), a w latach 2000-2007 był jej przewodniczącym. Od września 2005 r. jest również wiceprezesem i "głównym ewangelistą Internetu" w Google. W tej roli ma za zadanie identyfikować nowe technologie w celu ulepszenia usług Google i działać jako przywódca firmy.
Cerf pracuje jako gościnny naukowiec w Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA nad InterPlanetary Network (IPN), przyszłym standardem komunikacji między planetami, który wykorzystuje łącza radiowe i laserowe, które są wyjątkowo odporne na utratę sygnału.
Przemawiając na warsztatach Federalnej Komisji Handlu w listopadzie 2013 r., Cerf opisał koncepcję prywatności jako potencjalną anomalię, która będzie coraz trudniejsza do osiągnięcia, a na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Stowarzyszenia Postępu Naukowego w San Jose w 2015 r. wyraził obawy, że przyszłe pokolenia mogą cierpieć na amnezję z powodu krótkiego okresu trwałości treści cyfrowych: "Jeśli nie zbudujemy systemu, który trwale zachowuje dane, możemy obserwować, jak nasza cyfrowa pamięć stopniowo wyparowuje".
W 1997 roku prezydent USA Bill Clinton wręczył jemu i Robertowi Kahnowi National Medal of Technology, najwyższe odznaczenie technologiczne w USA, a w 2005 roku George W. Bush przyznał im Prezydencki Medal Wolności, jedno z najwyższych odznaczeń cywilnych w USA.
Obaj otrzymali również wiele innych nagród, w tym Medal IEEE Alexandra Grahama Bella w 1997 r., Nagrodę Księcia Asturii w 2002 r. (wraz z Timem Bernersem-Lee i Lawrence'em Robertsem), Nagrodę Turinga w 2004 r. i Nagrodę Charlesa Starka Drapera (wraz z Leonardem Kleinrockiem i Lawrence'em Robertsem), wprowadzenie do National Inventors Hall of Fame w 2006 r., Japan Prize w 2008 r. oraz Medal Benjamina Franklina Instytutu Franklina w 2018 r. Cerf otrzymał Medal Honoru IEEE na rok 2023. W 2013 r. był jednym z pierwszych laureatów Nagrody Królowej Elżbiety w dziedzinie inżynierii.
Niezależnie od Kahna, Cerf został uhonorowany m.in. nagrodą EFF Pioneer Award w 1993 roku, Computerworld/Smithsonian Leadership Award w 1997 i 2002 roku, Marconi Fellowship Award w 1998 roku, Library of Congress Living Legend Medal w 2000 roku i IRI Medal w 2016 roku. W grudniu 1994 r. magazyn People uznał go za jedną z 25 najbardziej fascynujących osobowości roku.
Cerf posiada tytuł doktora honoris causa następujących instytucji akademickich:
Gettysburg College
Capitol College
ETH Zurich
Uniwersytet Technologiczny w Luleå
Uniwersytet Balearów
Uniwersytet George'a Masona
Uniwersytet Rovira i Virgili
Instytut Politechniczny Rensselaer
Uniwersytet Twente
Instytut Politechniczny Uniwersytetu Nowojorskiego
Uniwersytet Yale
Pekiński Uniwersytet Poczty i Telekomunikacji
Uniwersytet Keiō (2012)Sieć WWW została nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla w 2010 roku. Ponieważ tylko instytucje z osobistymi przedstawicielami mogą być uhonorowane, Vint G. Cerf został nominowany wraz z Lawrence Roberts i Tim Berners-Lee.
2011: Nagroda stypendialna Instytutu Hasso Plattnera
2012: Wprowadzony do Internet Hall of Fame jako członek-założyciel
Cerf jest również członkiem IEEE (1988), American Association for the Advancement of Science (1990), Association for Computing Machinery (1993), National Academy of Engineering (1995), American Academy of Arts and Sciences (1995), American Philosophical Society (2008) i National Academy of Sciences (2020). W 2016 r. został wybrany na zewnętrznego członka Royal Society.
Ponadto jest lub był członkiem m.in:
ACM SIGCOMM (przewodniczący w latach 1987-1991)
Sigma Xi
Collaboratory Panel of the National Academy of Sciences (przewodniczący w latach 1992-1993)
IEEE Communications Society (przewodniczący Komitetu Doradczego ds. Internetu od 1999 r.)
Internet Architecture Board (przewodniczący w latach 1989-1992)
NATO Science Subcommittee on Networking (przewodniczący 1994-1998)
Techniczna Rada Doradcza General Magic
Krajowe Stowarzyszenie Dealerów Papierów Wartościowych
Federalna Komisja Łączności (FCC)
Jest honorowym przewodniczącym IPV6 Forum, którego celem jest przyspieszenie wprowadzenia IPv6, a także jest lub był członkiem zarządu m.in. Gallaudet University (od 1997 r.), Nuance Communications (od 1999 r.) i StopBadware.org. Doradzał również między innymi National Library of Medicine, Departamentowi Edukacji, General Accounting Office, National Security Agency, National Science Foundation, United Nations Development Programme, Mitre Corporation i Salomon Brothers.
Cerf niedosłyszy od dzieciństwa i jest uzależniony od aparatu słuchowego od 14 roku życia, co, jak twierdzi, ukształtowało jego zainteresowanie komunikacją pisemną, zwłaszcza pocztą elektroniczną. Jest żonaty z niesłyszącą kobietą od 1966 roku i ma z nią dwóch synów. Jest zaangażowany w interesy osób niesłyszących i niedosłyszących, a w latach 1987-1991 był członkiem zarządu Fairfax Resource Centre for the Hearing Impaired.
Cerf był doradcą technicznym w serialu telewizyjnym Mission Earth - They Are Among Us, w którym wystąpił również gościnnie jako szef sztabu prezydenta USA w 1998 roku.
RFC 20 - Format ASCII dla wymiany sieciowej. Październik 1969 r. - Standard: [STD80] (STD80 zaakceptowany w styczniu 2015 r., w języku angielskim).
With C. S. Carr and Steve Crocker: HOST-HOST Communication Protocol in the ARPA Network. W: AFIPS Proceedings of the 1970 SJCC, s. 589-597.
Mit Robert E. Kahn: A Protocol for Packet Network Intercommunications. (PDF; 1,4 MB) In: IEEE Transactions on Communication, Vol. COM-22, Nr. 5, Mai 1974, S. 637-648.
Mit Patrick S Ryan und Max Senges: Internet Governance Is Our Shared Responsibility. In: I/S: A Journal of Law and Policy for the Information Society, 2014, 10, ISJLP 1, S. 1-42
Mit Patrick S. Ryan, Breanna Zwart Richard Whitt und Marc Goldburg: The Problem of Exclusive Arrangements in Multiple Dwelling Units: Unlocking Broadband Growth in Indonesia and the Global South. 7th Indonesia International Conference on Innovation, Entrepreneurship, and Small Business (IICIES 2015).