Uwe Knop (* 1972) jest niemieckim dietetykiem i publicystą.
Uwe Knop studiował ekotrofologię w Gießen i uzyskał dyplom. Od 2002 r. pracuje jako konsultant ds. PR medycznego dla różnych firm. Ponadto publikuje poradniki żywieniowe i występuje jako ekspert ds. żywienia w licznych artykułach prasowych oraz jako prelegent w stowarzyszeniach zawodowych. Gościnnie pisze dla Achse des Guten i magazynu Novo.
Knop jest członkiem Europejskiego Instytutu Nauk o Żywności i Żywieniu. Mieszka w Eschborn.
Knop postawił sobie za cel stworzenie "naturalnej przeciwwagi dla pseudonaukowej machiny manipulacji". Jak sam twierdzi, dąży do tego celu poprzez "obiektywną, wolną od ideologii analizę" licznych badań dotyczących żywienia. Krytykuje on niewystarczające dane, na których opiera się wiele zaleceń żywieniowych. Postuluje on, że nie ma badań, które potwierdzałyby, która dieta jest zdrowa. Wszystkie badania są badaniami obserwacyjnymi, a więc metodologicznie niewystarczającymi do opracowania zaleceń żywieniowych. Dlatego apeluje o łagodniejsze podejście do przepisów żywieniowych. Jego zdaniem nie da się ocenić, czy dana żywność jest zdrowa czy niezdrowa. Odrzuca on przepisy dietetyczne dla osób zdrowych jako "bezużyteczne". Obecne zalecenia są wręcz szkodliwe. Na przykład dostrzega związek między wprowadzeniem zasady "5 razy dziennie" dla owoców i warzyw a wzrostem liczby dolegliwości żołądkowo-jelitowych w populacji od czasu jej wprowadzenia. Knop uważa, że problematyzowanie otyłości u dzieci jest przesadzone. Jest przeciwny wprowadzeniu podatku od cukru lub tłuszczu, ponieważ uważa je za nieskuteczne. Ostrzega również, że podatek od cukru może również wpłynąć na naturalne źródła cukru, takie jak owoce i soki owocowe. Szczególnie w przypadku cukru nie widzi żadnych dowodów na istnienie zagrożenia dla metabolizmu. Knop jest krytycznie nastawiony do diet niskowęglowodanowych, ponieważ w randomizowanych badaniach kontrolowanych nie wykazano żadnych korzyści w redukcji masy ciała w przypadku tych diet (udowodniono natomiast korzyści w zakresie poziomu cukru i lipidów we krwi). Knop zaleca jedzenie tego, co smakuje dobrze i co można tolerować. Zwłaszcza dzieci mają instynktowne wyczucie, co jest odpowiednim pokarmem w danej sytuacji lub ogólnie. Na przykład dzieci mogą preferować białe pieczywo zamiast razowego, ponieważ szybciej dostarcza ono energii i jest łatwiejsze do strawienia. Krytykuje, że "niemieckie potomstwo byłoby przymusowo wychowywane w kampanijnym zdziczeniu zorientowanym na klasę średnią". Otyłość u dzieci dotyka głównie rodziny słabe społecznie i rodziny imigrantów, ale brakuje "kampanii na rzecz "biednych dzieci cudzoziemców"". Również dorośli mogą spokojnie sięgać po fast foody, jeśli sygnały wysyłane przez ich organizm mówią im, że tego potrzebują. Knop podkreśla, że reakcja fizyczna na różne pokarmy jest bardzo indywidualna. Uważa on, że diety są główną przyczyną otyłości i zaburzeń odżywiania. Podkreśla on, że masa ciała jest w 70-80% uwarunkowana genetycznie. Odrzuca suplementy diety i żywność funkcjonalną, a także występuje przeciwko mitom żywieniowym, szumowi i guru, którzy zarabiają na poradnikach opartych na niesprawdzonych zaleceniach. Knop krytykuje media, które beztrosko przyjmują wyniki badań, oraz naukowców, którzy prowadzą nieczyste badania. Krytykuje również Niemieckie Towarzystwo Żywieniowe, ponieważ jego "propaganda żywieniowa" jest podstawą tego, że "państwo płaci za rozpowszechnianie pseudonaukowych fantazji", współfinansowanych z pieniędzy podatkowych.
Tezy Knopa są w niektórych punktach podzielane przez innych ekspertów w dziedzinie żywienia, co potwierdza jego krytykę problematycznych danych stanowiących podstawę wielu zaleceń. Jednak wiele jego własnych stwierdzeń jest uważanych za populistyczne. Na przykład Knop pisze, że zalecenia żywieniowe, takie jak "pięć porcji owoców i warzyw dziennie", to "paternalizm państwowy" i "propaganda oparta na powszechnym złudzeniu". "Dieta wegetariańska i wegańska to moda, która służy bardziej profilowaniu osobowości niż zdrowiu" - mówi. Nie tylko odrzuca zakaz reklamy słodyczy dla dzieci, sygnalizację świetlną dotyczącą wartości odżywczych czy podatek od napojów gazowanych, ale nazywa je "środkami przymusu"". Piramida żywieniowa Niemieckiego Towarzystwa Żywieniowego (DGE) jest absurdalna, a indeks pomiaru ciała (sic), który dzieli ludzi na normalnych i z nadwagą, jest arbitralny". W niektórych recenzjach książki oceniono jego pracę jako "krzykliwą".
Głód i żądza, 2010
Szaleństwo jedzenia, 2016 r.
Intuicyjne odżywianie, 2017 r.
Dobre węglowodany, 2017 r.
Dziecko, jedz to, co ... ci smakuje, 2017 r.
Nawigator Ciała, 2019