Wikibiopedia

 

Sade Adu

Sade Adu (ur. W 1959 roku Helen Folasade Adu w Ibadan w Nigerii), często nazywana tylko Sade, jest nigeryjsko-brytyjską piosenkarką jazzową, soulową i R&B oraz laureatką wielu nagród Grammy. Do tej pory sprzedała ponad 100 milionów fonogramów.

Życie prywatne i początki

Sade Adu urodziła się w Nigerii jako córka nigeryjskiego Bisi Adu i Britiny Anne Hayes. Po rozstaniu rodziców przeprowadziła się z mamą i starszym bratem do angielskiej Colchester w wieku czterech lat. Studiowała projektowanie mody w Londynie i pracowała jako model fotograficzny, zanim w 1980 roku przeniosła się do sklepu muzycznego. Najpierw śpiewała w grupie Arriva, a potem przez dwa lata u Pride'a. Tam poznała saksofonistę Stuarta Matthewmana, z którym skomponowała kilka kawałków.

W latach 1989-1994 była żoną hiszpańskiego producenta filmowego Carlosa Scoly, a potem mieszkała z jamajką Bobem Morganem. W lipcu 1996 roku została matką.

Kariera

W 1983 roku nagrała z zespołem taśmę demo z czterema kawałkami, w tym Your Love Is King i Smooth Operator. Po pierwsze, kilka firm fonograficznych odmówiło muzyki, ponieważ muzyka brzmiała zbyt dobrze, a nie tak, jak wtedy, gdy używano komputerów perkusyjnych. Dopiero po przedstawieniu Sade na okładce czasopisma The Face i udanym występie z zespołem w londyńskim klubie nocnym Heaven otrzymała kontrakt na płytę w Epic Records. W ciągu sześciu tygodni w studio nagrano 15 tytułów, z których dziewięć trafiło na debiutancki album Diamond Life. Sade zachował wszystkie decyzje dotyczące kompilacji albumu i sprzeciwił się sprzeciwowi kilku producentów. Z albumu na całym świecie sprzedano ponad dziesięć milionów egzemplarzy, z czego prawie cztery miliony w USA.

Od połowy lat osiemdziesiątych Sade świętował wielkie sukcesy w muzyce popowej inspirowanej przez Soul i Jazz. W 1984 zagrała w Montreux Jazz Festival, a w 1985 w Live Aid. W 1985 roku zdobyła pierwszy zespół Grammy. W 1986 roku odegrała rolę w filmie Absolutny Początkujący Bohaterowie i śpiewała w nim piosenkę Killer Blow. W 1994 roku otrzymała kolejną Grammy za piosenkę No Ordinary Love, która pojawia się również w ścieżce dźwiękowej do filmu Niemoralna oferta. Po wieloletniej przerwie, podczas której reszta zespołu współpracowała bez Sade pod nazwą Sweetback, w roku 2000 wspólnie opublikowano album Studio Lovers Rock i w roku 2001 przeprowadzono wycieczkę po Stanach Zjednoczonych. W 2002 roku na żywo ukazał się album Lovers Live jako video (DVD) i CD. W 2005 roku Sade przyjął piosenkę mamę do projektu Voices for Darfur.

Po długiej przerwie wróciła na początku 2010 roku z Single Soldier of Love, który odniósł sukces szczególnie w Ameryce Północnej. W lutym 2010 roku ukazał się album o tej samej nazwie, który zdobył pierwsze miejsce na wykresach we Włoszech, Francji, Hiszpanii, na Węgrzech, w Polsce, Portugalii, Szwecji, Belgii, Szwajcarii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Pod koniec kwietnia 2011 roku Sade rozpoczął nową trasę na świecie. Również w 2011 roku pod tytułem The Ultimate Collection ukazała się podwójna płyta CD swoich największych hitów, na której umieszczono cztery nowe piosenki. W 2012 r. opublikowano nagranie koncertu z września 2011 r., który został nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Long Form Music Video. W listopadzie 2018 roku jej piosenka The Big Unknown została opublikowana jako wkład do filmu Widowa. W październiku 2020 r. opublikowano pudełko winylowe zatytułowane "This Far..." z dotychczasowymi sześcioma albumami.

Dyskografia

Albumy typu studio

Nagrody

1985

BRIT Awards: niesamowity album (Diamond Life)

1986

Nagroda Grammy: Wspaniały Nowy Artysta

1994

Grammy Award: Best R&B Performance by a Duo or Group (No Ordinary Love)

2002

Grammy Award: Best Pop Vocal Album (Lovers Rock) Wocal

Order Imperium Brytyjskiego

Oficer, OBE, wydany w 2002 r.

Komandor, CBE, wydany w 2017 r.

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności