Rafał Kalinowski (urodzony jako Józef Kalinowski, imię zakonne Rafał od św. Józefa; * 1 września 1835 w Wilnie, Litwa; † 15 listopada 1907 w Wadowicach, Polska) był polskim księdzem karmelitańskim. Jest czczony jako święty w Kościele rzymskokatolickim.
Kalinowski był synem profesora. Wstąpił do Cesarskiej Armii Rosyjskiej, ostatecznie został oficerem i nadzorował budowę linii kolejowej z Kurska do Odessy przez Kijów. W 1863 r. przyłączył się do polskiego powstania narodowego, został aresztowany, osądzony i skazany na przymusowe roboty w syberyjskich kopalniach. Po dziesięciu latach powrócił do ojczyzny, ale wkrótce ponownie wyjechał do Paryża, gdzie pracował jako guwerner księcia Augusta Czartoryskiego. W 1877 r. wstąpił do karmelitów bosych w Grazu, gdzie otrzymał imię zakonne "Rafał od św. Józefa". Kalinowski studiował teologię, został wyświęcony na kapłana, a następnie pracował w Polsce jako wikariusz prowincjalny swojego zakonu (jest uważany za odnowiciela zakonu w Polsce) oraz jako misjonarz w Rosji. Papież Jan Paweł II beatyfikował go w Krakowie w 1983 r. i kanonizował w Bazylice św. Piotra w Rzymie 17 listopada 1991 r.
Johannes Madey: KALINOWSKI, Józef. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Volume 3, Bautz, Herzberg 1992, ISBN 3-88309-035-2, Sp. 967-967.