Joseph Berkowitz Kohn, działający pod kryptonimem Brak, (* 15 kwietnia 1841 w Łęczycy; † 4 kwietnia 1905 w Hamburgu) był kupcem, nauczycielem i politykiem.
Joseph Berkowitz Kohn był synem kupca, który, podobnie jak jego babka ze strony matki, mówił po polsku. Jego przodkowie brali aktywny udział w życiu publicznym i wcześnie zachęcili Josepha Berkowitza Kohna do przyłączenia się do narodowo-polskiego ruchu oporu przeciwko carskiej polityce rusyfikacji. Po nieudanym powstaniu styczniowym 1863 r. uciekł pod kryptonimem "Brak". W 1864 r. Kohn osiedlił się w Hamburgu, gdzie dołączył do społeczności żydowskiej i wkrótce odniósł sukces jako niezależny kupiec. Tutaj poślubił Auguste z domu Gabrielsen z Altony, z którą miał liczne dzieci.
Jako aktywny członek stowarzyszeń polskich emigrantów, Kohn należał do loży B'nai B'rith. Od 1874 r. wygłaszał przemówienia na temat wyborów do Reichstagu dla Ogólnoniemieckiego Stowarzyszenia Robotników. Działał w kilku stowarzyszeniach na rzecz edukacji robotniczej, gdzie uczył historii, księgowości i ekonomii oraz był przewodniczącym stowarzyszenia w Eimsbüttel. Na wybranych stanowiskach prowadził głównie wykłady i kursy szkoleniowe w Stowarzyszeniu Obywateli Hamburga, które istniało od 1886 r., oraz w SPD. Mówił głównie o szkoleniach i wykładach. Kohn był uważany za antyautorytarnego i był szczególnie przeciwny sprawowaniu władzy przez państwo w Prusach i Rosji. Jego krytyka dotyczyła również kierownictwa SPD w Berlinie, które w 1890 r. przejęło hamburską spółdzielnię drukarską Auer & Co. bez udziału poprzednich właścicieli.
Jako wybrany przewodniczący komisji prasowej hamburskiej SPD, Kohn przez długi czas kontrolował jej wydawnictwo i Hamburger Echo, które służyło jako organ partii. Biznesmen wspierał socjaldemokratyczne spółdzielnie i zarządzał działalnością spółdzielni piekarniczej po jej problemach. Od 1900 r. do końca życia był członkiem rady nadzorczej stowarzyszenia konsumenckiego, budowlanego i oszczędnościowego "Produktion". Pod koniec życia napisał swoje wspomnienia, w których w dużej mierze cytował wcześniejsze zapiski z dziennika. Po jego śmierci w kwietniu 1905 r. w Hamburger Echo pojawił się antysemicki nekrolog, w którym kupiec został nazwany "małym Kohnem". Policja polityczna ze zdumieniem zauważyła, że na jego pogrzebie pojawiły się zarówno żydowskie obrzędy, jak i symbole socjaldemokratyczne.
Ulrich Bauche: Kohn, Joseph Berkowitz. W: Franklin Kopitzsch, Dirk Brietzke (red.): Hamburgische Biografie. Volume 1, Christians, Hamburg 2001, ISBN 3-7672-1364-8, pp. 166-167.