James Abbott KCB (ur. 8 marca 1807, zm. 10 października 1896 w Ryde) - brytyjski generał, który pracował w North West Frontier w ówczesnych Indiach Brytyjskich.
James Abbott był synem handlowca działającego w Kalkucie. W Blackheath uczęszczał do londyńskiej szkoły, a także do Benjamina Disraela. W latach 1821-1823 dołączyło do niego szkolenie wojskowe w Addiscombe College w Croydon. Pod koniec 1823 roku udał się do Indii jako porucznik Bengal Artillery. W 1826 roku wraz ze starszym bratem Augustusem uczestniczył w podboju fortecy i stanu Bharatpur. W 1838 r., w następnych latach pokoju, osiągnął pozycję kapitana.
W tym roku uczestniczył w brytyjskiej inwazji Afganistanu podczas pierwszej wojny anglo-Afgańskiej. W kwietniu 1839 roku przyjechał do Kandaharu. Oddelegowany do Khanat Chiwa jako doradca wojskowy Herat, by pełnić tam funkcję doradcy wojskowego i emisariusza. Po brytyjskim wkroczeniu do Afganistanu chanat stanął w obliczu zwiększonej presji ze strony Rosji, która chciała zabezpieczyć i rozszerzyć południową granicę w Azji Środkowej. To okazja dla bandytów z chanatu, którzy wciąż sprowadzali Rosjan do niewoli. Misja Abbotta zakończyła się jednak tylko częściowo.
Abbott mógł porozmawiać z chanem Allahem Quli Bahadurem, ale został on wysłany listami do cara. W drodze do Rosji Abbott został jednak wyznaczony przez bandytów z Kazachu. W czasie napadu stracił kilka palców prawej ręki. Zwierzchnicy Abbotta, którzy nic nie wiedzieli o jego miejscu pobytu, wysłali do Khiwy kolejnego emisariusza, który przekonał chana o uwolnieniu rosyjskich niewolników. Abbott został w końcu zwolniony przez bandytów z powodu list dyplomatycznych do cara i dotarł do rosyjskiej ziemi nad Morzem Kaspijskim. Stamtąd kontynuował podróż do Sankt Petersburga, gdzie przesyłał listy. Odbiór był tam bardzo chłodny, a otrzymane oferty zostały odrzucone. W sierpniu 1840 roku Abbott dotarł do Wielkiej Brytanii. We wrześniu 1841 roku wrócił do Indii, gdzie w 1844 roku poślubił Margaret Anne Harriet Hutchison, która zmarła w następnym roku po narodzinach córki. W 1845 r. Abbott został przedstawicielem dzielnicy Hazara w dzisiejszym północno-zachodnim Pakistanie, który w rzeczywistości należał do pokonywanego właśnie podczas pierwszej wojny sikh.
Kiedy w 1848 r., na początku II wojny sykh, wśród oddziałów Sikhów wybuchły niepokoje, Abbott obawiał się powstania lokalnego gubernatora prowincji Chattar Singh Attariwalla. Wyruszył z lokalnymi oddziałami muzułmańskimi przeciwko gubernatorowi i niespokojnym oddziałom Sikhów i pobił, odcięty od innych wojsk brytyjskich, którzy pokonali niepokoje. W przełęczy Marquella udało mu się wraz z jego oddziałami powstrzymać i utrzymać przełęcz nad licznymi wyższymi oddziałami Sikhów i Afgańczyków. Otrzymał za to wyraźne podziękowania od gubernatora generalnego i obu domów parlamentu brytyjskiego oraz jego nominację na majora. Zatrzymał się w Hazari, gdzie okazał się bardzo udany. W 1852 roku przeprowadził ekspedycję karną za zabójstwo dwóch brytyjskich poborców podatkowych. Na jego cześć miasto Abbottabad, znajdujące się w dystrykcie, otrzymało swoje imię. W lipcu 1857 r. został mianowany podpułkownikiem. W 1868 poślubił Annę Matilda de Montmorency. W 1877 r., wraz z rezygnacją z aktywnej służby, przyznano mu rangę generalną. W 1894 został mianowany rycerzem bathorenu.