Wikibiopedia

 

Hagen Rether

Hagen Rether (* 8 października 1969 r. w Bukareszcie, Rumunia) - niemiecki artysta kabaretowy.

Życie

Rether spędził wczesne dzieciństwo jako syn transylwańskich rodziców niemieckiego pochodzenia w Bukareszcie w Rumunii i w Hermannstadt. W 1973 r. jego rodzina przeniosła się do Niemiec i zamieszkała we Fryburgu Bryzgowijskim. Hagen Rether, który od ósmego roku życia gra na fortepianie, mieszka obecnie w Essen, gdzie na początku lat 90. studiował na Uniwersytecie Ludowym, a następnie rozpoczął szkolenie jako lekarz medycyny, którego nie ukończył z powodu braku czasu. Jest również członkiem organizacji praw człowieka Amnesty International oraz stowarzyszenia "Integrative Kulturarbeit e.V.", które organizuje projekty społeczno-kulturalne w szkołach w społecznie upośledzonych rejonach Zagłębia Ruhry. Wspiera także Medica mondiale, którą promuje za pomocą stoisk podczas swoich występów.

Kabaret

Zanim Rether wyruszył w trasę koncertową z własnym programem, w latach 1996-2005 był pianistą w programie Ludgera Stratmanna.

Ze swoim solowym programem "Liebe", który stale aktualizuje i urozmaica, od 2003 r. proponuje ostry, przede wszystkim polityczny kabaret. Choć w swoim programie porusza także codzienne tematy polityczne, skupia się raczej na kwestiach społeczno-politycznych, takich jak religia, mass media, kapitalizm, konsumpcjonizm i globalizacja.

Ważnym obszarem jego wywodów tematycznych jest Kościół katolicki, jego skandale i instytucja papiestwa, a także skomplikowane uwikłania polityczne wielkich mocarstw, zwłaszcza USA. Kwestionuje jednak również zawłaszczanie przedstawicieli pozornie lewicowej polityki przez władzę kapitału ("wzorcowi lewicowcy") i inne sprzeczności życia społecznego. Parodia (np. Jürgena Rüttgersa i Herberta Grönemeyera) również odgrywa ważną rolę w jego pracy. Przedmiotem jego satyry są ludzie z historii współczesnej i aktualne wydarzenia polityczne; hodowla fabryczna, konsumpcja mięsa i mleka są ostro krytykowane przez tego zdeklarowanego weganina. W ostatnich latach często zajmował się także problemem rosnącej islamofobii, którą obserwuje w niemieckim społeczeństwie, w polityce i w mediach.

Uderzającym elementem jego wystąpień jest czarny fortepian koncertowy, który zazwyczaj czyści równolegle z wykładem, sprawiając wrażenie znudzonego i skrupulatnego, a następnie wykorzystuje do muzycznych przerywników oraz jako akompaniament do swojego językowego przedstawienia - lub pozostawia zupełnie bez gry. Zwykle nie siada na stołku fortepianowym, lecz na krześle biurowym z podłokietnikami. Rekwizytami podczas występów, poza obowiązkową szklanką wody z bidonem, ściereczką do czyszczenia i butelką ze środkiem czyszczącym w sprayu, są często kij bejsbolowy i kilka bananów, z których jeden lub kilka zjada od czasu do czasu podczas występów.

Hagen Rether kilkakrotnie gościł w programach kabaretowych, takich jak Mitternachtsspitzen (WDR), Neues aus der Anstalt (ZDF) oraz w programie satyrycznym Gipfel (Das Erste).

Nagrody

2003: Źrebak z Dolnej Saksonii

2003: Nagroda Jury za film Spadkobiercy Tegtmeiera

2004: Złota nagroda Stuttgarter Besen i Nagroda Publiczności

2004: Prix Pantheon - nagroda jury Frühreif & Verdorben (wspólnie z Serdarem Somuncu)

2004: Paulaner Solo

2004: Festiwal Tollwood w Monachium - Nagroda Kabaretowa

2004: Passau ScharfrichterBeil

2004: Nagroda Kabaretu Zecka - nagroda dla debiutantów Fresh Zeck

2005: Bawarska Nagroda Kabaretowa Senkrechtstarter

2005: Niemiecka Nagroda Kabaretowa, nagroda promocyjna miasta Moguncji

2005: Sprungbrett (nagroda za promocję przyznawana przez Handelsblatt)

2007: Wilhelmshavener Knurrhahn (kurek)

2008: Niemiecka Nagroda Kabaretowa w kategorii Kabaret

2008: Nominacja do nagrody im. Adolfa Grimme za film Liebe von und mit Hagen Rether (3sat/ZDF)

2010: Niemiecka Nagroda Kabaretowa

2010: Szwajcarska Nagroda Kabaretowa Cornichon

2010: Nagroda Kabaretu Zecka - nagroda główna ZECK

2011: Nagroda kabaretowa Nadrenii Północnej-Westfalii "Bocholter Pepperoni

2011: Nazwanie asteroidy jego imieniem: (233653) Rether

2013: Nagroda przyjaźni niemiecko-tureckiej "Kybele

Dyskografia

1999: Najważniejsze jest to, że zostałem wysłuchany. Hagen Rether gra na fortepianie

2005: Miłość. Random House Audio, ISBN 3-86604-162-4.

2007: III Polityczna Środa Popielcowa 2007. ISBN 978-3-931265-65-6.

2007: Miłość druga. Random House Audio, ISBN 978-3-86604-711-2.

2010: Miłość 3. Random House Audio, ISBN 978-3-8371-0388-5.

2012: Miłość 4. Random House Audio, ISBN 978-3-8371-1466-9.

2014: Miłość 5. Random House Audio, ISBN 978-3-8371-2539-9.

2016: Miłość 6. Random House Audio, ISBN 978-3-8371-3520-6.

2018: Miłość 7. Random House Audio, ISBN 978-3-8371-4354-6.

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności