Emil Reimann (* 24 stycznia 1836 r. w Pforzheim; † 19 stycznia 1918 r. w Ludwigshafen) był niemieckim kupcem i przedsiębiorcą chemicznym.
Emil Reimann był drugim najstarszym synem Karla Ludwiga Reimanna i jego żony Elise z domu Benckiser (1813-1890). Jego dziadek Johann Adam Benckiser był założycielem firmy Joh. A. Benckiser GmbH w Ludwigshafen am Rhein.
Najstarszy syn Karla Ludwiga Reimanna, August (1834-1915), który miał doktorat z chemii, wkrótce po ślubie w 1869 r. z Clarą Diffené - jedyną córką długoletniego pierwszego burmistrza Mannheim Heinricha Christiana Diffené - zachorował na ciężką paranoję i nie był w stanie zostać jego następcą. Po śmierci Karla Ludwiga Reimanna w 1872 r. jego trzeci syn Arthur (1841-1929) przejął zarządzanie firmą w Ludwigshafen do 1876 r, Zanim w drugim pokoleniu firmą zarządzał Emil Reimann - podróżujący i kosmopolityczny biznesmen. W latach 1876-1878 Reimann zwiększył moce produkcyjne zakładu z 200 do 600 ton kwasu winowego rocznie i osiągnął znaczne nadwyżki. W latach 1884-1889 wybudował drugą fabrykę w Dörrhorst w Ludwigshafen, w której produkowano kwas mineralny i siarczan, a także potaż, chlor potasowy i siarkowy kwas potasowy. Jednak już kilka lat później inicjatywa ta okazała się porażką.
Jednym z jego następców w 1896 r. był syn Albert Reimann senior, który uzyskał doktorat z chemii w Monachium. Później dołączył do niego wnuk Albert Reimann junior. Emil Reimann ożenił się z Emmą z domu Majer (1844-1923) i miał troje dzieci: córkę Annę Berthę Emmę, w skrócie Bertę (1869-1945) oraz synów Adolfa (1871-1917) i Alberta seniora.
K. W. Boetticher: Wandel und Werden in fünf Generationen, 1823 - 1958 ; ze 135-letniej historii Joh. A. Benckiser GmbH, Chemische Fabrik ; z okazji 100-lecia fabryki w Ludwigshafen am Rhein, Wydawca: Darmstadt, Hoppenstedts Wirtschafts-Archiv, 1958
Hans Dubbers, Wilhelm Bickel: Kronika firmy Benckiser - tom II - 1933-1973 - piąte pokolenie rodzinnej firmy, Ludwigshafen am Rhein, Joh. A. Benckiser GmbH, 1978
Ulrich Boeyng: Rodzina Benckiserów - część 2, Badische Heimat, 12/2018