Alexander Gebert (ur. 1977 w Warszawie) jest polskim wiolonczelistą i nauczycielem akademickim.
Jest synem rodziny muzyków, która wyemigrowała do Finlandii w 1980 roku. Pierwsze lekcje gry na wiolonczeli otrzymał od Timo Hanhinena w Konserwatorium w Turku w 1982 roku. W wieku 12 lat został studentem Akademii Sibeliusa w Helsinkach. Jego nauczycielami byli Csaba Szilvay, Victoria Yaglig, Kazimierz Michalik, Marko Ylönen i Heikki Rautasalo.
W latach 1995-1998 studiował u Kazimierza Michalika na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, a następnie przeniósł się do Paryża (Philippe Muller) i Stuttgartu (Natalia Gutman).
Gebert występował w Europie i Ameryce Północnej jako solista i kameralista. Współpracował z takimi kompozytorami jak Mauricio Kagel, Salvatore Sciarrino, Friedrich Cerha, Krzysztof Meyer, Krzysztof Penderecki, Albert Schneltzer i Kurt Schwertsik.
Od 2005 do 2012 roku Gebert był wiolonczelistą Altenberg Trio Vienna, którego repertuar obejmuje około 200 triów fortepianowych, w tym utwory skomponowane specjalnie dla Altenberg Trio. Wraz z pianistką Anną Magdaleną Kokits, Gebert dawał dwa koncerty rocznie w wiedeńskim Musikverein w latach 2007-2013. Duet dokonał również kilku premier utworów dedykowanych duetowi, takich kompozytorów jak Richard Dünser, Tomasz Skweres, Akos Banlaky, Lukas Haselböck i Christoph Reinhard.
Obecnie Gebert często prowadzi kursy mistrzowskie w Finlandii, Belgii i Polsce. Wykładał muzykę kameralną w Konservatorium Wien Privatuniversität, Accademia die Musica di Pinerolo i Accademia pianistica di Imola, a także prowadził liczne kursy mistrzowskie w różnych europejskich szkołach wyższych i uniwersytetach.
Od 2010 roku jest profesorem na Uniwersytecie Muzycznym w Detmold, gdzie od 2015 roku pełni również funkcję prorektora ds. artystycznych.
Międzynarodowy Konkurs Wiolonczelowy 1993
1997 Drugi zwycięzca Konkursu Lutosławskiego w Warszawie
2000 III nagroda na konkursie Antonio Janigro w Zagrzebiu
II nagroda i nagroda publiczności na międzynarodowym konkursie w Genewie
I nagroda w Concorso Valentino Bucchi w Rzymie
Od 2002 r. był trzyletnim stypendystą Groupe Banques Populaires w Paryżu.