Wincenty Baranek (* 1899 w Siedlisku, pow. Miechów; † 1943 tamże) był polskim rolnikiem, który wraz z żoną Łucją Baranek ukrywał Żydów w swoim domu podczas II wojny światowej, a następnie został zamordowany przez okupanta, podobnie jak członkowie jego rodziny. Rodzina została uhonorowana tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.
Wincenty Baranek urodził się jako syn Wincentego i Józefy Baranek z domu Drożdż. W 1930 r. ożenił się z Łucją Baranek (* 1908), z którą miał synów Henryka (* 1931) i Tadeusza (* 1934).15 marca 1943 r. członkowie SS przeszukali gospodarstwo Baranka. Znaleziono tam czterech ukrywających się Żydów, których natychmiast rozstrzelano. Według pomnika Holokaustu Yad Vashem, ofiarami byli prawdopodobnie bracia Motl, Shmuel i Elias Gottfried oraz jeszcze jeden, niewymieniony z nazwiska brat. Prawdopodobnie mieszkali na farmie Baranków przez około pięć miesięcy. Wincenty Baranek, jego żona i dwaj nieletni synowie zostali zastrzeleni na miejscu. Członkowie SS nakazali mieszkańcom wsi poszukiwanie 58-letniej przybranej matki Katarzyny Baranek (*1885), której w tym czasie nie udało się odnaleźć, i zagrozili, że jeśli tego nie zrobią, spalą całą wieś. Następnego dnia mieszkańcy wsi przekazali ją nazistom i również została zamordowana.
Wszyscy zamordowani członkowie rodziny zostali uznani za Sprawiedliwych wśród Narodów Świata przez izraelski Instytut Pamięci Holokaustu Yad Vashem w 2012 roku.