Wiktoria Calma, znana również jako Vittoria Calma, właściwie Wiktoria Kotulak (ur. 29 listopada 1920 w Trzcinicy, woj. podkarpackie; zm. 28 stycznia 2007 w Rzymie, Włochy) - polska śpiewaczka operowa (sopran).
Calma została odkryta w 1935 roku przez Adama Didura, który wyszkolił ją na śpiewaczkę i nadał jej pseudonim sceniczny. Zadebiutowała na scenie operowej w wieku siedemnastu lat w Teatrze Miejskim we Lwowie w tytułowej roli opery Mignon Ambroise'a Thomasa. Jej planowany wielki debiut w Warszawie padł ofiarą inwazji wojsk niemieckich na Polskę. Początkowo pozostała w Warszawie, gdzie kontynuowała lekcje u Didura i, jak wielu polskich artystów w tym czasie, występowała w kawiarniach.
Po stłumieniu Powstania Warszawskiego uciekła do Krakowa. Tu 25 grudnia 1944 r. wystąpiła u boku Bolesława Fotygo-Folańskiego jako Halka w operze Moniuszki o tym samym tytule. W 1945 roku zaśpiewała tę samą rolę na otwarciu Teatru Śląskiego w Bytomiu. W ciągu następnych kilku lat stała się primadonną tego teatru, występując w operach Cavalleria rusticana, Madama Butterfly i Cyganeria. W 1947 roku wyjechała do Mediolanu. Tutaj wystąpiła w La Scali w 1972 roku w operze Szostakowicza Nos.
K. J. Kutsch, Leo Riemens: Großes Sängerlexikon. Wydanie niezmienione. K. G. Saur, Bern, 1993, pierwszy tom A-L, Sp. 429, ISBN 3-907820-70-3.