Samuel Lipszyc (* 1880 w Pabianicach, Kongresówka, Imperium Rosyjskie; † 1943 w obozie koncentracyjnym Auschwitz w części Polski zaanektowanej przez Rzeszę Niemiecką) był polskim rzeźbiarzem.
Lipszyc dorastał w Łodzi, a na przełomie wieków przeniósł się do Paryża, gdzie mieszkał w kolonii artystów La Ruche i ukończył studia.
Tutaj początkowo zajął się rzeźbieniem w kości słoniowej i marmurze, z których szybko stał się znany. W 1912 roku przywiózł do Paryża swojego 14-letniego brata Morice'a Lipszyca i nauczył go rzeźbienia w kości słoniowej.
Lipszyc pracował z brązem, kością słoniową, onyksem i egzotycznymi gatunkami drewna. Tworzył również meble z dekoracyjnymi inkrustacjami z kości słoniowej. W okresie Art Deco produkował chryzelefantynowe statuetki, często przedstawiające tancerki.
Podczas niemieckiej okupacji Francji w czasie II wojny światowej Lipszyc został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz i tam zamordowany w 1943 roku.
Alberto Shayo: Statuetki z okresu art deco. Antique Collectors Club Art Books, 2016. ISBN 1-85149-824-9. s. 162.
Victor Arwas: Rzeźba w stylu art deco. Academy Editions, 1992. s. 240.