Marcel (Mendel) Langer (* 13 maja 1903 w Szczucinie (obecnie Polska, wówczas austriacka Galicja); † 23 lipca 1943 w więzieniu Saint-Michel w Tuluzie (Francja)) był bojownikiem Brygad Międzynarodowych, a następnie ruchu oporu w Tuluzie.
Marcel Langer pochodził z żydowskiej rodziny robotniczej. Dorastał w Tarnowie. Jego ojciec był członkiem Bundu, żydowskiej partii socjalistycznej. W 1920 r. rodzina Langerów wyemigrowała do Palestyny, uciekając przed antysemickimi prześladowaniami. Marcel Langer wstąpił do Palestyńskiej Partii Komunistycznej, podczas gdy jego brat stał się aktywnym syjonistą. Prześladowany przez brytyjską okupację i przez pewien czas więziony, Marcel Langer wyemigrował do Francji, przeniósł się do Paryża, a w 1931 r. do Tuluzy, gdzie pracował jako fryzjer. Jako działacz komunistyczny CPF dołączył do sekcji M.O.I., organizacji założonej w ramach CGTU w celu organizowania zagranicznych pracowników.
W 1936 r. wyjechał do Hiszpanii, by dołączyć do Brygad Międzynarodowych walczących z faszyzmem. Początkowo należał do brygady polskiej. Po szkoleniu w kwaterze głównej w Albacete został przydzielony do plutonu karabinów maszynowych, gdzie awansował na porucznika. Ożenił się z Hiszpanką, Cecylią Moliną, a klęska hiszpańskich republikanów rozdzieliła go z żoną i młodą córką Rosą. Internowany w obozie dla internowanych Argelès-sur-Mer, a następnie w Gurs, uciekł i przedostał się do Tuluzy. Został zatrudniony w Ateliers de construction mécanique du Midi i ponownie nawiązał kontakt ze swoimi dawnymi towarzyszami z MOI.
Po zajęciu strefy południowej przez armię niemiecką 11 listopada 1942 r., M.O.I. została przekształcona w FTP-MOI (snajperzy i partyzanci imigranckiej siły roboczej), wojskowy oddział ruchu oporu. Około pięćdziesięciu młodych komunistycznych bojowników ruchu oporu - głównie Żydów z Europy Środkowej i Wschodniej, włoskich antyfaszystów, hiszpańskich partyzantów - wzmocniło jej szeregi. Marcel Langer został pierwszym dowódcą 35 Brygady, która działała w regionie Tuluzy. Działania brygady obejmowały rozbrajanie niemieckich żołnierzy, sabotowanie pociągów i ciężarówek Wehrmachtu oraz atakowanie koszar.
5 lutego 1943 r. Marcel Langer został aresztowany na dworcu St. Agnes w Tuluzie. Podczas przesłuchania był torturowany. Prokurator generalny reżimu Vichy Pierre Lespinasse zażądał kary śmierci. Przedłożył siedemdziesięciostronicowy akt oskarżenia szczegółowo opisujący działania 35 Brygady, a Langer został skazany na śmierć 21 marca 1943 roku i stracony na gilotynie w więzieniu Saint Michel w Tuluzie 23 lipca 1943 roku. Został pochowany na cmentarzu Terre-Cabade w Tuluzie; grób zaprojektował artysta z Tuluzy Sylvestre Clerc.
Pierre Lespinasse, prokurator generalny w służbie reżimu Vichy, nalegał na konieczność ukarania tego "pozbawionego patriotyzmu komunisty". "Jesteś Żydem, Polakiem i komunistą - trzy powody, dla których muszę zażądać twojej głowy (Vous êtes juif, polonais et communiste... Voilà trois raisons pour que vous soyez exécuté)", powiedział Lespinasse. 10 października 1943 r. prokurator generalny padł ofiarą zamachu przeprowadzonego przez ruch oporu. Aż do wyzwolenia żaden sędzia w Tuluzie nie orzekł kary śmierci z powodów politycznych.
Ulica i stacja metra w Tuluzie noszą jego imię.
Order Médaillé de la Résistance avec rosette został mu przyznany pośmiertnie 7 marca 1985 r.
Pisarz Marc Levy opowiedział historię swojego ojca i członków 35 Brygady Ruchu Oporu w książce Les Enfants de la liberté.
Claude Lévy, Raymond Lévy, Une histoire vraie. Les éditeurs français réunis, Paris 1953.
Claude Lévy, Les parias de la résistance. Calmann-Lévy, Paryż 1970
Jean-Yves Boursier, La guerre de partisans dans le Sud-Ouest de la France, 1942-1944. La FTP-MOI. L'Harmattan, Paryż 1992, ISBN 978-2-7384-1707-7
Gérard de Verbizier, Ni travail, ni famille, ni patrie. Journal d'une brigade F.T.P.-M.O.I. Toulouse, 1942-1944, Calmann-Lévy, Paris 1994, ISBN 978-2-7021-2322-5
Marc Brafman, "Les origines, les motivations, l'action et les destinins des combattants juifs (parmi d'autres immigrés) de la 35. brigade FTP-MOI de Marcel Langer, Toulouse 1942-1944", w Le Monde juif, Nr. 152, 9 grudnia 1994, S. 79-95.
Damira Titonel-Asperti, Carmela Maltone, Écrire pour les autres - Mémoires d'une résistante - Les antifascistes italiens en Lot-et-Garonne sous l'occupation, Presses universitaires de Bordeaux, 1999, ISBN 2-86781-239-9.
Greg Lamazères, Marcel Langer, une vie de combats. 1903-1943. juif, communiste, résistant... et guillotiné, Ed. Privat, Toulouse 2003, ISBN 978-2-7089-5698-8.
Henri Soum, Chronique des bords de Garonne, w: Le Vent des Fous. Signes du monde, 1994, ISBN 978-2-909635-09-5
Marc Lévy, Les Enfants de la liberté. Éditions Robert Laffont, Paris 2007, ISBN 978-2-266-14853-5, wydanie niemieckie: Kinder der Hoffnung. Random House, ISBN 978-3-641-21166-0.
Comité de quartier Saint-Michel-Toulouse (red.), Hommage à la 35. brigade FTP-MOI Marcel Langer. Lipiec 2008