François Abou Salem (* 2 października 1951 we Wschodniej Jerozolimie; † 1 października 2011 w Ramallah, Terytoria Palestyńskie) był francusko-palestyńskim komikiem, autorem i reżyserem teatralnym i filmowym.
Ojcem Abou Salema był węgierski chirurg i pisarz Lorand Gaspar (1925-2019), a matką francuska rzeźbiarka. W latach 1964-1968 uczęszczał do szkoły w Bejrucie w Libanie, prowadzonej przez jezuitów. Następnie pracował jako komik w Théâtre du Soleil w Paryżu. Na początku lat 70. powrócił do Wschodniej Jerozolimy, aby zaprezentować swoje umiejętności teatralne. Stworzył grupę teatralną El-Hakawati (The Storyteller), która od 1978 roku regularnie koncertowała w Europie, krajach arabskich i USA. W tym samym roku nakręcił swój pierwszy film Pain et Sel (Chleb i sól).
W 1983 r. Abou Salem przekształcił spalone wówczas kino Al-Nuzha w teatr i został jego dyrektorem artystycznym. Wystawiano tam jego własne prace, a także adaptacje, takie jak Misterio buffo Dario Fo czy sztuka Bertolta Brechta z 1930 roku Wyjątek i reguła, której premiera odbyła się 1 maja 1938 roku w kibucu Givat Chaim w ówczesnej Mandatowej Palestynie.
W latach 1989-2002 Abou Salem był aktywny głównie jako reżyser w Europie, m.in. w Królewskim Teatrze Flamandzkim w Brukseli, na Festiwalu w Salzburgu, w Operze w Salzburgu i Opéra du Rhin w Strasburgu. Po powrocie do Palestyny jego prace obejmowały dramat palestyńskiego autora Husseina Barghoutiego, a później mezopotamską operę Gilgamesz z kompozycjami Kudsi Ergunera w Nanterre pod Paryżem.
Abu Salem zginął śmiercią samobójczą.
Teatr El-Hakawati we Wschodniej Jerozolimie nosi teraz honorowy tytuł "Palestyńskiego Teatru Narodowego".
W 1998 roku Abou Salem otrzymał Prix Palestine od Yassera Arafata.