Kurt Krömer to imię sztucznej postaci, wymyślonej i odgrywanej przez Alexandra Bojcana [ˈbɔjt͡san] (ur. 20 listopada 1974 r. w Berlinie Zachodnim), niemieckiego komika, aktora i autora.
Alexander Bojcan urodził się w zachodnio-berlińskiej dzielnicy Neukölln, a dorastał w dzielnicy Wedding. Po dziesiątej klasie opuścił szkołę powszechną i rozpoczął praktykę zawodową, której jednak nie ukończył - jako sprzedawca odzieży męskiej. Następnie przez dwa lata pracował jako pracownik tymczasowy w berlińskiej firmie sprzątającej oraz jako robotnik budowlany. W 1992 r. w Scheinbar w Berlinie-Schönebergu wystąpił po raz pierwszy pod pseudonimem Kurt Krömer (nazwisko jego byłego nauczyciela języka niemieckiego). Sam siebie określa jako neo-clowna, a jako inspirację do swojej roli podaje Louisa de Funès, Klausa Kinskiego, Andy'ego Kaufmana i Leo Bassiego: "Wyglądam jak ludzie, którzy od 50 lat pracują na kierowniczym stanowisku w Stadtsparkasse Paderborn, trochę duszni i skąpiradłowi, ale wciąż szerzą punk". Od października 1996 r. do grudnia 1997 r. uczęszczał do "TuT - School for Dance, Clown and Theatre" w Hanowerze.
Bojcan jest samotnym ojcem, troje z czworga jego dzieci mieszka razem z nim. Mieszka w Berlinie.
Od 2003 roku Bojcan prowadził program Die Kurt Krömer Show w telewizji rbb jako Kurt Krömer, którego 15. i ostatni odcinek został nagrany pod koniec kwietnia 2005 roku. Program składał się z elementów solowych, wstawek i wywiadów z wybitnymi gośćmi, takimi jak Gunter Gabriel, Johann König, Hellmuth Karasek i Gregor Gysi. Jako Krömer zawsze nosił niemodne garnitury na szelkach i okulary w stylu retro. Podkład muzyczny zapewnił zespół garażowy minibeatclub, kierowany przez Matthiasa Kittera.
W listopadzie 2005 r. wystartował jego talk show Bei Krömers, w którym rodzina Krömerów - dziadek Gerd (Achim Wolff), mama Ingrid (Marie Gruber) i siostra Anja (Anne Helm, później Maxine Schulze) - siedzieli w pewnym oddaleniu od Kurta Krömera i mieli wpływ na przebieg wywiadów. Reżyserem był ponownie Matthias Kitter. W 2006 roku Bei Krömers otrzymał Niemiecką Nagrodę Telewizyjną 2006 w kategorii "komedia". W latach 2007-2011 jego późnowieczorny program, wyprodukowany przez rbb i zatytułowany Krömer - Die internationale Show, był emitowany w nocnym programie ARD. Po pięciu nominacjach Bojcan otrzymał w 2011 roku nagrodę im. Adolfa Grimme'a za Krömer - Die internationale Show i w tym samym czasie zakończył prowadzenie tego programu telewizyjnego po piątym sezonie. W 2010 r. poprowadził sobotni program wieczorny pod tytułem Darf ich bitten ...! oraz, wraz z Sandrą Maischberger, dwunastą ceremonię wręczenia Niemieckich Nagród Telewizyjnych w Kolonii.
W 2011 r. Alexander Bojcan wystąpił w komedii filmowej Eine Insel namens Udo u boku Fritzi Haberlandt, grając swoją pierwszą główną rolę. W 2012 r. rozpoczął emisję programu Krömer - Late Night Show na antenie ARD, w którym nagrano osiem odcinków w Berliner Ensemble. W lipcu 2013 r. (emisja 10 sierpnia 2013 r.) gościł tam publicysta Matthias Matussek, który został "delikatnie mówiąc, ostro potraktowany" przez Krömera. Matussek próbował powstrzymać transmisję, składając w Sądzie Okręgowym w Hamburgu wniosek o wydanie tymczasowego nakazu, uzasadniając go "naruszeniem jego praw osobistych". W drugiej instancji Wyższy Sąd Rejonowy w Hamburgu orzekł, że wolność satyry ma w tym przypadku pierwszeństwo, więc program został wyemitowany zgodnie z planem.Pod koniec 2014 roku Bojcan ogłosił, że chce całkowicie odejść z branży telewizyjnej, aby przenieść swoją artystyczną uwagę na scenę teatralną.Z okazji 15. urodzin telewizji rbb Bojcan przez pięć dni występował jako Krömer jako spiker programu w telewizji rbb. W latach 2019-2020 prowadził Seriös - Das Serienquartett, talk show poświęcony tematyce seriali, wraz z Annie Hoffmann na kanale ARD One. Równolegle, we wrześniu 2019 roku na antenie rbb Fernsehen wyemitowano pierwsze odcinki talk show Chez Krömer. W czasie pandemii COVID-19 Krömer występował w telewizji rbb w 2020 r. wraz z Annie Hoffmann w formacie Und nu? w dziewięciu odcinkach. W tym czasie obaj byli w trasie po Berlinie i rozmawiali z przedstawicielami zawodów związanych z systemem o aktualnych problemach i ich codziennym życiu w czasach koronawirusów. W 2021 r. Krömer brał udział w komediowym teleturnieju LOL: Last One Laughing, którego gospodarzem był Michael "Bully" Herbig.
W 2005 roku w berlińskiej Schaubühne am Lehniner Platz Bojcan pokazał swój solowy spektakl Krömertorium. W 2007 r. zagrał Gordona Millera, obskurnego producenta, w broadwayowskiej komedii Room Service w reżyserii Thomasa Ostermeiera. W 2010 r. wystąpił w Volksbühne Berlin wraz z psychiatrą i pisarzem Jakobem Heinem, w reżyserii Jochena Alexandra Freydanka, w sztuce Johnny Chicago napisanej przez Heina.
W latach 2018-2019 Bojcan prowadził w radiowej Jedynce podcast "Two men - three worlds: Krömer i przyjaciele". Wśród gości znalazły się Margarete Stokowski, Gabriele Völsch, Claudia Schur i Sarah Bosetti.
Podczas gali Pimp my Ghetto, którą Bojcan zorganizował wraz z innymi artystami 18 października 2009 r. w Admiralspalast, wsparł kilka projektów społecznych w neukollowskim "Körnerkiez" wokół parku Körnera. W 2012 r. na zaproszenie Niemieckich Sił Zbrojnych odwiedził żołnierzy w Afganistanie i wystąpił tam na kilku koncertach. W podróży towarzyszyła mu ekipa kamerzystów z ARD. Swoje doświadczenia z tego i późniejszego prywatnego pobytu opublikował w książce Ein Ausflug nach wohin eigentlich keiner will. Wizyta w Afganistanie. W ramach kampanii iCHANCE, zorganizowanej przez Federalne Stowarzyszenie na rzecz Umiejętności Czytania i Pisania oraz Edukacji Podstawowej, Bojcan prowadził kampanię na rzecz nauki czytania i pisania.
Podczas programu Chez Krömer w marcu 2021 roku Bojcan poinformował, że od około trzydziestu lat cierpi na depresję, która ujawniła się u niego trzy do pięciu lat wcześniej. O chorobie, jej objawach i leczeniu rozmawiał z Torstenem Sträterem, który również cierpi na depresję i jest patronem Niemieckiej Ligi Depresji.
2005/2006: Na, du alte Kackbratze (No, ty stary pierdzielu)
2008: Kröm de la Kröm
2011: Nagie szaleństwo
2013/2014: Żegnajcie!
2016/2017: Dziś wszystko jest w porządku
2018/2020: Sytuacja stresująca
2022: Patronat wzrasta
Na, du alte Kackbratze! (CD: 2005, DVD: 2006) - Platyna za ponad 50 000 sprzedanych egzemplarzy
Best Of Die Kurt Krömer Show (3-dyskowe DVD, 2005) - złoto za niecałe 40 000 sprzedanych egzemplarzy
Krömer - The International Show, 1. sezon (3 płyty DVD, 2007)
Krömer - The International Show, 2. sezon (4 płyty DVD, 2008)
Krömer - The International Show, 3 sezon (zestaw 4 płyt DVD, 2009)
Krömer - program międzynarodowy, 4 sezon (DVD z 3, 2010)
Sido feat. Kurt Krömer - "Hey Du" (MTV Unplugged - Live from MV, 2010)
Kröm de la Kröm (CD/DVD, 2010)
Best of Krömer - Late Night Show, 1. sezon (DVD, 2012)
Heute stimmt alles (CD/DvD/BD: 2018)
2006: Gdzie jest Fred?
2007: GG 19 - Niemcy w 19 artykułach
2009: Rodzina Sonnenfeld, odcinek 9 Pożegnanie z babcią
2009: Silna drużyna - wojna płci (serial TV)
2010: Polska dla początkujących, reżyser: Katrin Rothe; z Steffenem Möllerem
2010: Życie jest za długie, reż. Dani Levy
2010: Zakamuflowana miłość (film TV)
2011: Wyspa zwana Udo (pierwsza główna rola)
2011: Cudowna podróż Nilsa Holgerssona, reżyser: Dirk Regel
2012: Przygody Hucka Finna, reżyseria: Hermine Huntgeburth
2016: Ten z ciosem, Reżyser: Lars Becker
2016: Conni & Co, reżyser: Franziska Buch
od 2019 r.: Chez Krömer
2020: Instytut - Oaza niepowodzeń - Egzorcyzmy Anneliese E. (serial TV)
2020: 100 % Wilk (jako mówca)
2021: LOL: Ostatni się śmieje, 2 sezony
2022: Honecker i pastor (film TV)
Kurt Krömer: Nie wolno ci wierzyć we wszystko, co myślisz: moja depresja Kiepenheuer & Witsch, Kolonia 2022, ISBN 978-3-462-00254-6.
Kurt Krömer, Tankred Lerch: Ein Ausflug nach wohin eigentlich keiner will. Wizyta w Afganistanie. Kiepenheuer & Witsch, Kolonia 2013, ISBN 978-3-462-04536-9.
Kurt Krömer, Jakob Hein: Dobranoc, Carola. Carlsen, Hamburg 2010, ISBN 978-3-551-51736-4.
2002: Wielki Festiwal Kabaretowy - Nagroda Publiczności
2005: Niemiecka Nagroda Komediowa - najlepsza debiutantka
2006: Niemiecka Nagroda Telewizyjna - najlepsza komedia za film Bei Krömers
2007: Niemiecka Nagroda Kabaretowa w kategorii Kabaret
2007: Wielki festiwal kabaretowy - nagroda w Berlinie
2009: 1 Live Krone - najlepsza komedia
2011: Nagroda Grimme - najlepsza rozrywka
2020: Nagroda Grimme - rozrywka dla Chez Krömer