Kasturba Mohandas Gandhi (Gujarati કસ્તુરબા મોહનદાસ ગાંધી; * 11 kwietnia 1869 w Porbandar, Agencja Kathiawar, Indie Brytyjskie; † 22. Luty 1944 w Poona, Bombay Presidency), urodzona jako Kastur Kapadia, czule nazywana "Ba" (Matka), była żoną Mohandasa Gandhiego.
Kasturba Kapadia urodziła się w Gujarat, w stanie Vaishnav. Mieszkała tam przez kilka lat z rodziną, która cieszyła się dużym szacunkiem. W wieku siedmiu lat została zaręczona z Mohandasem Gandhi, który był w tym samym wieku i również pochodził z kasty Bania. W 1882 roku w wieku trzynastu lat została wydana za mąż. W wieku szesnastu lat urodziło im się pierwsze dziecko, ale zmarło po kilku dniach. Pozostałe dzieci to Harilal (1888-1948), Manilal (1892-1956), Ramdas (1897-1969) i Devdas (1900-1957).
Kasturba Gandhi wspomagała męża w demonstracjach politycznych. Miała wielką siłę woli i często przeciwstawiała się nawet niedoświadczonemu mężowi dowódcy, który wymagał od niej posłuszeństwa.
W 1897 roku wraz z mężem wyjechała do Afryki Południowej. W latach 1904-1914 mieszkała w Phoenix Settlement pod Durbanem. Podczas ruchu protestacyjnego w 1913 roku przeciwko warunkom pracy Hindusów w RPA, Kasturba został aresztowany i osadzony na trzy miesiące w więzieniu pracy przymusowej. Kiedy Gandhi wrócił do Indii w 1915 roku, by wspierać plantatorów indygo, Kasturba mu towarzyszyła. W Indiach Kasturba Gandhi przemawiała na spotkaniach w imieniu swojego męża, gdy ten był uwięziony. Uczyła higieny oraz uczyła czytać i pisać kobiety i dzieci.
Kasturba cierpiał na chroniczne zapalenie oskrzeli. W styczniu 1944 roku przeszła dwa zawały serca. Teraz przez większość czasu nie była w stanie opuścić łóżka. Nawet tam dręczył ją ból, a duszności często nie pozwalały spać. Po wielu wahaniach rząd wysłał do niej specjalistę od tradycyjnej medycyny indiańskiej, ale jej stan poprawił się tylko na krótko. Zmarła w obecności swojego męża.