Wikibiopedia

 

Jerzy Buzek

Jerzy Karol Buzek (ur. 3 lipca 1940 w Smilowitz, powiat cieszyński) - polski polityk o poglądach liberalno-konserwatywnych (obecnie PO). Był premierem Polski w latach 1997-2001 i przewodniczącym Parlamentu Europejskiego w latach 2009-2012. Jako premier doprowadził do przystąpienia Polski do NATO i wynegocjował warunki przystąpienia swojego kraju do UE. Przewodniczył Parlamentowi Europejskiemu podczas kryzysu euro i po rozszerzeniu kompetencji w Traktacie z Lizbony. Jest uznawany za eksperta w dziedzinie energetyki i polityki zagranicznej.

Wykształcenie i kariera akademicka

Jerzy Buzek urodził się w ewangelicko-luterańskiej rodzinie inżyniera Pawła Buzka. W 1957 r. ukończył Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Chorzowie, a następnie podjął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, gdzie w 1963 r. uzyskał tytuł inżyniera chemika. Następnie pracował jako asystent w Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach, gdzie w 1969 r. uzyskał stopień doktora nauk chemicznych. Od tego czasu wykładał w Gliwicach i na Politechnice Opolskiej, gdzie w 1997 r. został mianowany profesorem. Buzek był prorektorem Akademii Polonijnej w Częstochowie w latach 2002-2004 i jest członkiem Polskiej Akademii Nauk oraz przedstawicielem Polski w Międzynarodowej Agencji Energii.

Kariera polityczna

Od września 1980 roku Buzek był zaangażowany w działalność związku zawodowego Solidarność, przewodnicząc pierwszemu zjazdowi Solidarności w 1981 roku. W stanie wojny do 1983 roku pod rządami generała Wojciecha Jaruzelskiego uniknął aresztowania i pracował w podziemiu na czołowych stanowiskach w Solidarności, w tym jako redaktor nielegalnie drukowanej gazety Biuletyn S, aż do wycofania się do pracy naukowej w 1987 roku z powodu poważnej choroby córki, której poświęcił się również po zmianie systemu w 1989 roku.

Premier Polski (1997-2001)

Buzek był premierem Polski w latach 1997-2001. Początkowo kierował koalicją umiarkowanie konserwatywnej Akcji Wyborczej Solidarność (AWS) i liberalnej Unii Wolności (UW). Po opuszczeniu rządu przez Unię Wolności w 2000 r. stanął na czele mniejszościowego rządu AWS. Od stycznia 1999 r. do października 2001 r. był również przewodniczącym AWS, która doszła do władzy jako kolektywny ruch około 50 indywidualnych grup i czterech różnych nurtów ideologicznych i od początku rządu charakteryzowała się rozłamem i niewiarygodnością. Silnym człowiekiem rządu nie był początkowo w dużej mierze nieznany Buzek, który nie miał zaplecza politycznego, ale lider partii i grupy parlamentarnej AWS, Marian Krzaklewski. Jednak wbrew oczekiwaniom większości obserwatorów, umiarkowane przywództwo Buzka zdołało zgromadzić większość parlamentarną za jego rządem przez całą kadencję. Polityka Buzka miała na celu szybkie wprowadzenie Polski do Unii Europejskiej; jego rząd miał znaczne trudności z przeforsowaniem niezbędnych środków w kraju. Utrata popularności doprowadziła do konfliktów w rządzącej partii AWS, która poniosła dotkliwą porażkę wyborczą w 2001 roku. Po wyborach Jerzy Buzek został zastąpiony przez Leszka Millera (SLD) i wycofał się z aktywnej polityki na kilka lat.

Za jego kadencji Polska została zreorganizowana w 16 nowych województw, osiągnięto przystąpienie Polski do NATO i prowadzono negocjacje w sprawie przystąpienia do UE. Dokonano również daleko idących zmian w systemie społecznym (emerytury, opieka zdrowotna, edukacja) i gospodarce (górnictwo); patrząc wstecz, Buzek opisał swoją politykę jako trudny, ale udany program reform: "Jeśli jesteś odważny politycznie, możesz rozwiązać nawet niewiarygodnie duże kryzysy". Jako premier prowadził kampanię na rzecz utworzenia w Oświęcimiu międzynarodowego centrum edukacji w zakresie praw człowieka.

Poseł do Parlamentu Europejskiego (od 2004)

Jerzy Buzek jest obecnie członkiem liberalno-konserwatywnej Platformy Obywatelskiej (PO, Platforma Obywatelska) i został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego w wyborach europejskich w 2004 roku. Jako członek Platformy Obywatelskiej, Buzek jest członkiem grupy EPP-ED i przewodniczącym Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii. Został ponownie wybrany do Parlamentu Europejskiego w wyborach europejskich w 2009 i 2014 roku. Buzek jest uważany za bardzo aktywnego eurodeputowanego i został za to kilkakrotnie wyróżniony przez różne media; między innymi wspierał pomarańczową rewolucję na Ukrainie. Regularnie wypowiada się na tematy związane z polityką zagraniczną i energetyczną.

Buzek jest jedną z 89 osób z Unii Europejskiej, wobec których Rosja nałożyła zakaz wjazdu w maju 2015 roku.

Przewodniczący Parlamentu Europejskiego (2009-2012)

14 lipca 2009 r. Buzek został pierwszym wschodnim Europejczykiem wybranym na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, zastępując niemieckiego chrześcijańskiego demokratę Hansa-Gerta Pötteringa. W wyniku kompromisu z Partią Europejskich Socjalistów, Buzek pełnił funkcję przewodniczącego przez pierwszą połowę pięcioletniej kadencji Parlamentu Europejskiego, co odpowiada regularnej dwuipółletniej kadencji na stanowiskach kierowniczych w Parlamencie Europejskim. Buzek ogłosił na początku, że uczyni prawa człowieka priorytetem swojej kadencji i starał się wzmocnić władzę Parlamentu, wykorzystując swoje umiejętności negocjacyjne, aby zwiększyć jego rolę w kryzysie euro, który charakteryzował jego kadencję w celu "wzmocnienia demokratycznej odpowiedzialności i rozliczalności UE". Podczas arabskiej wiosny w 2011 r. Buzek zabrał głos na arenie międzynarodowej, wspierając demonstrantów na placu Tahrir w Egipcie i libijskich rebeliantów, a 14 października 2011 r., po czterech latach planowania i budowy, Buzek otworzył Parlamentarium. Jest to największe parlamentarne centrum dla zwiedzających w Europie.

17 stycznia 2012 r. niemiecki socjaldemokrata Martin Schulz został wybrany na następcę Buzka na stanowisku przewodniczącego Parlamentu. Osobiście powściągliwe, mężowskie zachowanie Buzka na stanowisku spotkało się z aprobatą większości europejskich dziennikarzy, podczas gdy Martin Schulz opisał go jako "pozdrawiającego", a Daniel Cohn-Bendit jako "przyzwoitego, miłego człowieka, ale nic więcej".

Życie rodzinne i prywatne

Buzek jest ewangelickim luteraninem. Był drugim protestanckim szefem rządu w Polsce po Felicjanie Sławoju Składkowskim (1936-1939). Buzek jest członkiem zarządu ewangelickiego stowarzyszenia ProChrist, które organizuje masowe ewangelizacje. Jest mężem profesor chemii Ludgardy Buzek i ojcem aktorki Agaty Buzek.

Przodkowie Buzka również zajmowali się polityką; jego stryj Józef Buzek był posłem endecji do austriackiej Rady Cesarskiej w latach 1907-1918, a następnie senatorem RP (1922-1927).

Wyróżnienia

W 1998 r. Buzek został odznaczony Wielką Odznaką Honorową w złocie na wstędze za zasługi dla Republiki Austrii. W 2010 r. polski magazyn polityczny Wprost przyznał mu tytuł Człowieka Roku 2009 za jego pracę jako przewodniczącego Parlamentu Europejskiego. W 2013 r. Buzek otrzymał Medal Marcina Lutra Rady EKD, przyznany w Heiliggeistkirche Heidelberg 31 października 2013 r. przez przewodniczącego Rady EKD Nikolausa Schneidera. Za swoje zasługi dla zjednoczenia Europy i pojednania polsko-niemieckiego Buzek został w maju 2015 r. odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec z Gwiazdą i Wstęgą na Ramieniu oraz otrzymał doktoraty honoris causa uniwersytetów w Seulu, Dortmundzie, Isparcie i Opolu.

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności