Anne Will (* 18 marca 1966 r. w Kolonii) - niemiecka dziennikarka i prezenterka telewizyjna. W latach 2001-2007 prowadziła program informacyjny Tagesthemen on Ersten, a od września 2007 r. jest gospodynią politycznego talk show NDR Anne Will on Ersten.
Anne Will dorastała jako córka mistrza stolarskiego, gospodyni domowej i byłej pracownicy poczty w Hürth koło Kolonii. Ma starszego brata. Po ukończeniu gimnazjum w Albert-Schweitzer-Gymnasium studiowała od 1985 r. historię, nauki polityczne i język angielski na Uniwersytecie w Kolonii i Wolnym Uniwersytecie w Berlinie. W czasie studiów pracowała jako dziennikarka w Kölnische Rundschau i Spandauer Volksblatt oraz była stypendystką Fundacji Friedricha Eberta. W 1990 r. ukończyła studia w Kolonii, uzyskując tytuł magistra.
Po ukończeniu studiów pracowała w Sender Freies Berlin, gdzie w latach 1991-1992 odbywała staż w radiu i telewizji. Pod koniec 1992 r. Will stała się znana szerszej publiczności, gdy poprowadziła talk show Mal ehrlich i Sportpalast dla SFB. W latach 1996-1998 prowadziła program medialny Parlazzo dla stacji WDR. Od listopada 1999 r. jako pierwsza kobieta prowadziła zdominowany wcześniej przez mężczyzn program Sportschau, dzięki czemu stała się znana szerokiej publiczności. W 2000 r. prezentowała dla ARD programy sportowe z Olimpiady w Sydney. Jako następczyni Gabi Bauer, Will objęła nowe stanowisko prezenterki Tagesthemen 14 kwietnia 2001 r., początkowo na zmianę z Ulrichem Wickertem, a od września 2006 r. na zmianę z jego następcą Tomem Buhrowem. Ostatni raz poprowadziła swój program 24 czerwca 2007 r., po czym zastąpiła ją Caren Miosga.
Po tym, jak Günther Jauch odrzucił propozycję objęcia tego stanowiska, dyrekcja ARD wybrała Willa na następcę Sabine Christiansen w swoim politycznym talk show, który po raz pierwszy został wyemitowany 16 września 2007 r. pod nazwą Anne Will. Jest on produkowany przez Will Media GmbH, której dyrektorem zarządzającym jest Anne Will. W dniu 10 lipca 2011 r. poprowadziła swój ostatni program w tym miejscu, a od 11 września 2011 r. zastąpił ją Günther Jauch. Od tej pory jej program był zawsze nadawany w środy o godz. 22.45 na Ersten. Od czasu wycofania się Jaucha pod koniec 2015 roku Anne Will ponownie jest nadawana w niedzielne wieczory. We wrześniu 2013 roku poprowadziła telewizyjny pojedynek Angeli Merkel i Peera Steinbrücka na pięciu kanałach (Das Erste, ZDF, RTL, ProSieben i Phoenix) wraz z Maybrit Illner, Peterem Kloeppelem i Stefanem Raabem.
Will wspiera różne projekty społeczne, m.in. jest ambasadorem "Sali Imion" w Miejscu Pamięci Holocaustu w Berlinie.
Jest też jedną z najbardziej znanych pierwszych sygnatariuszek Pro Quote. Celem kampanii, zainicjowanej w lutym 2012 r. przez ponad 300 niemieckich dziennikarek, jest zwiększenie udziału kobiet w hierarchii kierowniczej niemieckiej branży medialnej do co najmniej 30% w ciągu najbliższych pięciu lat. "Fakt, że tylko ułamek stanowisk kierowniczych w rozgłośniach radiowych i wydawnictwach zajmują kobiety - pisze Will - jest katastrofalnym, godnym pożałowania stanem rzeczy". Will jest również zaangażowany w projekt integracyjny "Scoring Girls" prowadzony przez Háwar.help. Projekt ma na celu zainteresowanie piłką nożną dziewcząt ze środowisk migracyjnych i z trudnych środowisk społecznych. Podczas meczu benefisowego w Kolonii 14 lipca 2018 r. Will trenował razem z dziewczynami na boisku piłkarskim.
W 2009 roku Marvin Oppong twierdził w artykule w taz, że fundacja Initiative Neue Soziale Marktwirtschaft (INSM) wywiera zbyt duży wpływ na jej talk show. Kilka lat przed rozpoczęciem swojego talk show Anne Will była moderatorem na Kongresie INSM 2002 i przeprowadziła wywiad z ówczesnym prezydentem BDI Michaelem Rogowskim. Nina Tesenfitz z Will Media, zapytana, jaką opłatę otrzymała z tego tytułu, wyjaśniła: "Anne Will na ogół nie podaje informacji o swoich dochodach". Po tym, jak Will zaprosił kanclerz Angelę Merkel jako jedynego gościa w kilku specjalnych audycjach swojego talk show i szczegółowo oraz bez sprzecznie wyjaśnił w nich politykę swojego rządu, media wielokrotnie krytykowały zbyt mały dystans dziennikarski wobec rządu.
Will mieszka w Berlinie, ale mówi o sobie, że nadal jest silnie związana z rodzinną Kolonią, np. z kolońskim karnawałem i 1. klubem FC Cologne.
W 2007 r. Will upublicznił swój wieloletni związek z komunikologiem Miriam Meckel, profesorem na Uniwersytecie St. W 2016 r. zawarli zarejestrowany związek partnerski w Düsseldorfie. W listopadzie 2019 r. ogłosili separację.
2001: Nominacja do Nagrody Specjalnej im. Adolfa Grimme'a - za "umiarkowany talent i szerokie kompetencje dziennikarskie".
2002: Złota Kamera jako Shooting Star 2001 (wybór czytelników Hörzu)
2005: Międzynarodowa Nagroda Specjalna B.A.U.M.
2006: Nominacja do nagrody im. Adolfa Grimme'a
2006: Niemiecka Nagroda Telewizyjna: Najlepsze informacje o prezentacji dla tagesthemen
2007: Nagroda im. Hannsa Joachima Friedrichsa za dziennikarstwo telewizyjne
2007: "Newcomer of the Year" (debiutant roku) - magazyn Medium
2014: Nominacja do Niemieckiej Nagrody Telewizyjnej: "Najlepsze informacje