Hrabia Alexandre Florian Joseph de Colonna-Walewski (* 4 maja 1810 w Walewicach pod Warszawą; † 27 października 1868 w Strasburgu) był francuskim politykiem i dyplomatą. Znany jest również jako nieślubny syn Napoleona I i hrabiny Marii Walewskiej. Pokrewieństwo między potomkami Alexandre'a i Jérôme'a Bonaparte zostało udowodnione genetycznie w 2013 roku.
Otrzymawszy od ojca tytuł comte de l'Empire w Noblesse impériale i roczną rentę w wysokości 160 000 franków w złocie, stracił matkę w 1817 roku. Jego dziadek ze strony matki, hrabia Teodor Marcin Łączyński, zabrał go do rodzinnego majątku Kiernozia koło Lowitsch w Kongresówce, a później wysłał do szkoły publicznej w Genewie.
W wieku 14 lat powrócił do Polski, gdzie rosyjski gubernator, wielki książę Konstanty Pawłowicz Romanow, zażądał, by Aleksander dołączył do korpusu chorążych jako jego osobisty adiutant. Aleksander odmówił, wrócił do Genewy i powrócił do Polski dopiero w 1830 roku, by wziąć udział w powstaniu 1830 roku.
W tym samym roku, kiedy klęska powstania była do przewidzenia, został wysłany do Londynu wraz z Aleksandrem Wielopolskim, aby prosić o pomoc rząd brytyjski. Stamtąd był świadkiem klęski powstańców. Po upadku Warszawy początkowo przez dwa lata przebywał w Londynie, gdzie ożenił się z brytyjską arystokratką Caroline Montagu.
W 1833 r. wyjechał do Francji i wstąpił do Legii Cudzoziemskiej francuskiej armii. Po naturalizacji we Francji w grudniu 1833 r. został przeniesiony do regularnej armii. Został przeniesiony do Algierii. W 1837 r. wziął urlop i został pisarzem i dziennikarzem. W 1840 r. król Ludwik Filip wysłał go do Egiptu; później został wysłany do Buenos Aires w Argentynie wraz z François Guizotem.
Kiedy jego kuzyn Napoleon III doszedł do władzy, wstąpił do służby zagranicznej i był ambasadorem m.in. w Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. W 1855 roku został mianowany ministrem spraw zagranicznych, którym pozostał do 1863 roku. W 1866 r. został księciem i członkiem Académie des beaux-arts. Zmarł w Strasburgu 27 października 1868 r. i został pochowany na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu.
1831: Order Virtuti Militari
1855: Królewski Order Serafinów
1855: Wielki Kordon Orderu Leopolda
1856: Krzyż Wielki Legii Honorowej
1856: Order Czarnego Orła
Pierwsze małżeństwo (1 grudnia 1831) z Catharine Caroline Montagu (1808-1833), córką George'a Johna, hrabiego Sandwich, i Louisy Mary Anne Harriet Corry:
Louise Marie Colonna-Walewska
George Eduard Auguste Colonna-WalewskiOboje zmarli w niemowlęctwie.
Drugie małżeństwo (4 czerwca 1846) z Anną Marią Ricci, córką hrabiego Zanobi di Ricci i Isabelle z domu księżnej Poniatowskiej:
Isabelle Colonna-Walewska
Charles Colonna-Walewski (zamordowany w 1916 r., nie był żonaty i nie pozostawił dzieci)
Elise Colonna-Walewska
Eugenia Colonna-Walewska (według niektórych przekazów Eugenia była córką Napoleona III)Ze związku z Rachelą Felix:
Alexandre Antoine Colonna-Walewski (* 1844, uznany przez ojca w 1844 i adoptowany w 1860). Istnieje wielu jego potomków i dzięki niemu linia Napoleona I przetrwała do dziś.
Nouvelle Biografie Générale, tom 42, Paryż 1866 r.