Adolpho Justo Bezerra de Menezes (* 19 lipca 1910 w Rio de Janeiro; † 1990) był brazylijskim dyplomatą.
Menezes był licencjatem prawa i nauk społecznych z Universidade Federal do Rio de Janeiro oraz geodetą z Colegio Militar Rio de Janeiro.
W latach 1954-1956 otrzymał przydział jako chargé d'affaires w Dżakarcie i był tam
jako obserwator na konferencji w Bandungu w dniach 18-24 kwietnia 1955 r.
Od 9 lutego 1966 do 14 czerwca 1968 Menezes był oddelegowany jako ambasador do Karaczi, a od 1 stycznia 1970 do 18 lipca 1975 do Tunisu.
Jego twórczość literacką cechuje poczucie misji dla "katolickiej, portugalskiej rasy", dla której szukał ramienia w autorytarnym reżimie Estado Novo (Portugalia), który jako historyk odznaczył go Krzyżem Wielkim Orderu Infantego Dom Henrique.
Literatura autorstwa i o Adolpho Justo Bezerra de Menezes w katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej
A organizacão político-administrativa da União Soviética
O Brasil E O Mundo Asio-africano, 1960 r.
Ásia, África e a política independente do Brasil, 1961 r.
Subdesenvolvimento e política internacional, 1963
Polityka światowa, 1969 r.
A grande jogada, 1980