Adolf Behrman, także Adolf Berman lub Abraham Berman (* 13 lipca 1876 w Tukums; † sierpień 1943 w getcie białostockim) był polskim malarzem i rysownikiem postimpresjonizmu i Straconego Pokolenia.
Adolf Behrman urodził się w rodzinie żydowskiej. Jego rodzicami byli Róża i Markus Behrmanowie. Rodzice przeprowadzili się do Łodzi na przełomie XIX i XX wieku, gdzie Adolf Behrman pobierał lekcje rysunku w prywatnej szkole rysunkowej Jakuba Katzenbogena. Następnie wyjechał do Monachium, gdzie również początkowo pobierał prywatne lekcje, a następnie został zapisany na Akademię Sztuk Pięknych w latach 1900-1904. Od kwietnia 1902 roku studiował między innymi pod kierunkiem Gabriela von Hackla.
W 1905 r. Behrmanowi udało się sprzedać serię obrazów i rysunków łódzkiemu kolekcjonerowi sztuki, który umożliwił mu podróż do Paryża. Tam studiował w École des Beaux-Arts do 1910 roku, a następnie wrócił do Polski, gdzie ponownie zamieszkał w Łodzi. W latach 1924-1927 Behrman podróżował do Palestyny, Egiptu, Tunezji, Algierii, a w 1932 roku do Maroka. Jego pejzaże z tego okresu stały się najbardziej znaną częścią jego twórczości. Paleta Behrmana stała się jaśniejsza i bardziej kolorowa podczas tej fazy twórczej wraz z wprowadzeniem impresjonistycznych tonów. Kolejne podróże zaprowadziły go do Niemiec, Włoch, Francji i Hiszpanii. Od 1936 roku Adolf Behrman był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.
Wkrótce po inwazji niemieckiego Wehrmachtu na Polskę 1 września 1939 r. uciekł z Łodzi do Białegostoku, 300 km na wschód, który znajdował się wówczas w sowieckiej strefie okupacyjnej. Po inwazji nazistów na Związek Radziecki 22 czerwca 1941 r. Behrman próbował odebrać sobie życie. Próba samobójcza nie powiodła się. 16 sierpnia 1942 r. Behrman został przewieziony do getta w Białymstoku. Prowadził tam pracownię Oskara Steffensa, w której żydowscy malarze kopiowali obrazy starych mistrzów z reprodukcji. Zginął podczas likwidacji getta w sierpniu 1943 r., w miesiącu, w którym większość mieszkańców getta została rozstrzelana po powstaniu przeciwko strażnikom SS.
Adolf Behrman malował pejzaże, głównie Orientu, do którego podróżował, sceny rodzajowe i studia postaci w oleju, akwareli i pastelu. Stał się również znany z obrazów przedstawiających życie w żydowskim sztetlu i portretów grupowych. Malował sceny z codziennego życia polskich Żydów i widoki żydowskich dzielnic. Jego obraz Żydowska narzeczona z 1914 r. został wykorzystany na okładce książki Zagłada białostockich Żydów autorstwa Rafaela Rajznera i Henry'ego R. Lwa. W połowie lat 30. zaprojektował wnętrze synagogi w Kazimierzu Dolnym, tworząc jedno ze swoich najważniejszych dzieł, które zostało zniszczone, gdy budynek spłonął podczas wojny. Jego ostatnia duża wystawa miała miejsce w Łodzi w 1935 roku. Wiele obrazów Behrmana zostało zniszczonych podczas II wojny światowej. Niektóre z jego obrazów znajdują się w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa i Muzeum Miasta Łodzi.
Beduini na osiołkach, przed 1934, pastel na tekturze, 46 × 60 cm
Talmudysta, 1910, olej na płótnie, 69 × 59 cm
Portret mężczyzny z turbanem, przed 1934, olej na płótnie, 52 × 42 cm
Czytający rabin, olej na płótnie, 69 × 49 cm
Miasto arabskie, przed 1934 r., olej na tekturze, 51 × 36 cm
Pejzaż orientalny, przed 1934, olej na tekturze, 36 × 48 cm
Autoportret w stroju arabskim, przed 1934, olej na tekturze, 35 × 35 cm
Meknes, 1934, olej na tekturze, 39 × 53 cm
Autoportret z żelaznym hełmem, 1936, olej na tekturze, 58 × 46 cm
Portret czarnej kobiety, 1923, pastel na papierze, 62 × 49 cm
Jerozolima, 1929, pastel, gwasz, tempera na tekturze, 60 × 84 cm
1910: Salon des Indépendants w Paryżu
1918: Wiosenna wystawa Stowarzyszenia Artystów Plastyków i Miłośników Sztuki w Łodzi
1922: Wystawa wiosenna i jesienna w Gminie Żydowskiej w Warszawie
1938: Salon Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuki, styczeń/luty, Warszawa
1948: Wystawa prac męczenników okupacji niemieckiej 1939-45, Warszawa
1949: Uratowane dzieła sztuki artystów żydowskich, Warszawa
1987: Wystawa prac artystów żydowskich 1918-39, Dom Sztuki, Olsztyn
1925: Miejska Galeria Sztuki w Łodzi
1927: Miejska Galeria Sztuki w Łodzi
1927: Wystawa specjalna w Hamburgu
1931: Lokal przy ulicy Moniuszki w Łodzi
1935: Łódź