Yvonne Madeleine Aaron (* 28 czerwca 1897 w Paryżu; † 28 marca 1987 w Paryżu) była francuską kompozytorką i pianistką. Komponowała również pod pseudonimem Yve lub Yves Nohar. Do śmierci swojej siostry Marcelle Aaron, publikowały wspólnie utwory pod pseudonimem M et Y Aaron.
Ojcem Yvonne Madeleine Aaron był Ismael Aaron (* 22 sierpnia 1864 r.; † 1919 r.), a matką Jeanne Goetschel (* 1871 r.; † 25 lutego 1919 r.) Oboje pobrali się 24 sierpnia 1893 r. w Saint-Die-des-Vosges. Marcelle Aaron była siostrą Yvonne. Yvonne została przyjęta do konserwatorium muzycznego w Paryżu 17 grudnia 1917 roku. W 1919 r. zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie harmonii w klasie żeńskiej konserwatorium. Jury przewodniczył Gabriel Fauré. W latach 1920 i 1921 jej praca w dziedzinie harmonii nie została wyróżniona. W latach 20. zaczęła publikować kompozycje wraz z siostrą, początkowo utwory na głos z akompaniamentem fortepianu lub organów. W latach 30. obie skomponowały również utwory na orkiestrę, które były wykonywane na paryskich koncertach Concerts Lamoureux i Concerts Pasdeloup, a także transmitowane przez radio. Na przykład 2 kwietnia 1932 roku orkiestrowa wersja Écoute Israël [Hear Israel] została wykonana ze śpiewaczką Wilhelmine Coudray pod dyrekcją Rhené-Baton.
Za życia swojej siostry Marcelle Aaron, wspólnie publikowały utwory pod pseudonimem M et Y Aaron. Swoje własne kompozycje publikowała pod pseudonimem Yve Nohar.
Cancans d'village. Tekst: Robert Duquercy. Incipit: J'vas vous dir. [Powiem ci]. Wydane przez Menant-Quéro. 1948
C'est l'âme de Paris [Dusza Paryża]. Valse. Tekst: André Joubert. Incipit: Quand le ciel est beau [Kiedy niebo jest piękne]. 1949
Lettre de l'absent [List od nieobecnego]. Tango na głos i fortepian. Tekst: André Joubert. Incipit: Je vous écris, mignonne [Piszę do ciebie, kochanie]. Wydane przez Salabert. 1949
L'Horloge de mon enfance [Zegar mojego dzieciństwa]. Tekst: André Joubert. Incipit: Dans la salle commune [We wspólnym pokoju]. Opublikowane przez Salabert. 1949
Sur une vieille lettre d'amour [O starym liście miłosnym]. Melodia na głos i fortepian. Tekst: Fanély Revoil. Incipit: La main qui l'a tracée [Ręka, która napisała]. Opublikowane przez M. Eschiga w Paryżu. 1951
La Place de l'Opéra. Valse. Wydane w 1953 roku przez Chappell w Paryżu.
Java Paysanne [Żona rolnika z Jawy]. Tekst: André Joubert
Tableaux d'Autrefois [Obrazy z przeszłości]. na fortepian i głos. Tekst: André Joubert. Edition Enoch&Cie. numer wydania 9437