Władysław Kłosiewicz (ur. 7 grudnia 1955 w Warszawie) - polski klawesynista, dyrygent i pedagog muzyczny.
Kłosiewicz studiował klawesyn u Julitty Ślendzińskiej w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) w Warszawie. Był uczniem Ruggero Gerlina w Accademia Musicale Chigiana, jest więc w bezpośredniej tradycji Wandy Landowskiej. Współpracował z solistami, zespołami i muzykologami w zakresie muzyki średniowiecza, renesansu i baroku, zdobywając nagrody jako solista, kontrabasista i interpretator muzyki współczesnej na festiwalach klawesynowych w Paryżu (1981) i Dijon (1983) oraz na konkursie ARD w Monachium (1984).
Od 1978 roku współpracował z Polską Orkiestrą Kameralną Jerzego Maksymiuka i Sinfonią Varsovią. W 1984 r. był jednym z założycieli orkiestry Concerto Avenna, której przez pierwszy rok był dyrektorem artystycznym. W latach 1993-1996 dyrygował pierwszym pełnym polskim wykonaniem dzieła scenicznego Claudia Monteverdiego w Warszawskiej Operze Kameralnej, a w 2000 roku poprowadził wykonanie i nagranie opery Eurydyka Jacopa Periego. Jest dyrektorem artystycznym i kierownikiem orkiestry barokowej Musicae Antiquae Collegium Varsoviense oraz międzynarodowego zespołu muzyki dawnej Narol Baroque.
Kłosiewicz nagrał ponad 100 godzin muzyki klawesynowej dla radia i telewizji oraz utwory m.in. François Couperina, Johanna Sebastiana Bacha, Jeana Philippe'a Rameau, Johanna Jakoba Frobergera i Domenico Scarlattiego. Jako profesor klawesynu i interpretacji muzyki barokowej wykładał na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Grazu w latach 1987-2004. Wykładał również w Akademii Muzycznej Fryderyka Chopina w Warszawie. Jest założycielem i prezesem Fundacji Pro Akademia Narolense.
W 1984 roku otrzymał pierwszą nagrodę na konkursie ARD. W 2000 roku otrzymał Fryderyka za nagranie Wariacji Goldbergowskich Bacha. W 2001 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W 2007 roku otrzymał Nagrodę Fundacji Promocji Kultury Polskiej POLCUL, a w 2014 roku kolejnego Fryderyka za płytę François Couperin: Pièces de Clavecin jako Album Roku (muzyka klasyczna i barokowa).