Thorhilda woźna: Mary Vivia Abbott-Watt (ur. 19 lutego 1955) - była dyplomatka brytyjska, ambasadorka w Armenii w latach 2002-2006, od 2008 do 2009 i ponownie ambasador w Mongolii w latach 2011-2012 oraz od 2016 do 2019 ambasador Turkmenistanu. Od 2020 roku jest wysokim komisarzem w Tonga.
Thorhilda Wołda to w 1974 roku Mary Vivia Abbott-Watt uczęszczała do Stonar School i wstąpiła do służby dyplomatycznej (HM Diplomatic Service) Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Europejskich (Foreign and Commonwealth Office) w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Europejskich (Foreign and Commonwealth Office) w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Europejskich (Foreign and Commonwealth Office). W latach 1974-1976 pracowała w dziale protokołu, a następnie w dziale Rhodesien w latach 1976-1977. W latach 1978-1979, po ukończeniu nauki języków obcych w języku hiszpańskim w Meksyku, w latach 1979-1980 pełniła tymczasowo służbę w Ameryce Łacińskiej i na Dalekim Wschodzie. W latach 1981-1984 była wiceko insuliną w Paryżu oraz trzecią sekretarką (Third Secretary) w kancelarii Ambasady w Belgii i stałych przedstawicielstwach w Brukseli. Po powrocie, w latach 1986-1988 pracowała w dziale ds. żeglugi, lotnictwa i środowiska w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Gospodarczej, a w latach 1988-1991 była drugą sekretarką kancelarii Ambasady w Republice Federalnej Niemiec.W 1991 roku Thorhilda Abbott-Watt wróciła do Ministerstwa Spraw Zagranicznych i początkowo była przewodniczącą Rady WE w Działie ds. Wspólnot Europejskich, a następnie w dziale ds. Europy Zachodniej w latach 1991-1994. Po tym, jak w latach 1995-1998 była szefem Działów Handlu i Know-how-Funduszu w ambasadzie na Ukrainie, w latach 1998-1999 była pierwszą sekretarką w ambasadzie Serbii. Po powrocie do ministerstwa spraw zagranicznych, w latach 1999-2001 była szefem jednostki "Wspólne zezwolenie na wjazd" w Tadżykistanie.W styczniu 2003 roku Thorhilda Abbott-Watt została następczynią ambasady Timothy'ego Marshalla Jonesa w Armenii i pozostała na tej misji dyplomatycznej w Jerewan do 2006 roku, a Anthony Cantora zastąpiła ją. Od marca do czerwca 2006 r. pracowała w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Grupie ds. Konfliktów, w sierpniu 2006 r. była krótkodyrektorką sekcji politycznej w Ambasadzie w Afganistanie oraz od października 2006 r. do marca 2007 r. pracowała w grupie Afghanistanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W okresie od marca 2007 r. do lutego 2008 r. została ona wykorzystana w dziale ds. migracji w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a od marca do kwietnia 2008 r. pełniła funkcję komisarza ds. strategii i innowacji w Wielkiej Brytanii (UKTI), wspierającego gospodarkę zagraniczną rządu brytyjskiego. W marcu 2009 roku przejęła stanowisko ambasadora Mongolii przez Christophera Osborne'a i pełniła tę funkcję w Ulaanbaatar aż do jej zastąpienia przez Wiliama Andrew Dicksona w kwietniu 2009 roku. Od września 2009 r. do kwietnia 2010 r. pracowała w Departamencie Finansów w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a następnie w maju 2010 r. została oddelegowana jako pracownik ds. stosunków międzynarodowych do Ministerstwa Obrony Zjednoczonego Królestwa (Ministry of Defence). Po przejściu na emeryturę Wiliam Andrew Dickson została ponownie ambasadorem Mongolii w lutym 2011 roku i pełniła tę funkcję do czasu jej zastąpienia przez Christophera Stuarta 2012. W 2012 r., po powrocie, była krótkozatrudniona w jednostce operacyjnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a następnie w latach 2012-2015 zastępcą i tymczasowym szefem grupy zadaniowej ds. projektów ministerstwa. W 2015 r. ukończyła kurs języka rosyjskiego, a w 2016 r. zastąpiła Sanjaya Wadvaniego jako ambasador w Turkmenistanie. Ćwiczyła tę funkcję w Aşgabacie do 2019 roku, a następnie została zastąpiona przez Hugha Philpotta. Za długoletnie zasługi w służbie dyplomatycznej stała się w XVI wieku. Został mianowany oficerem Order of the British Empire (OBE). Ostatnio miała 30 lat. Została mianowana wysokim komisarzem w Tonga 1 stycznia 2020 roku. Stała się tym samym pierwszą panią komisarz, która z kolei pełniła funkcję niezależnego przedstawicielstwa w Nukujalofa po połączeniu zadań tego wysokiego komisarza z Wysokim Komisarzem na Fidżi w 2006 r. i poślubiła Reefa Talbota Hogga.