Wikibiopedia

 

Sven Heuchert

Sven Heuchert (* 10 czerwca 1977 r. w Troisdorfie) - niemiecki pisarz i muzyk.

Życie

Heuchert dorastał w Siegburg-Stallberg. Po ukończeniu szkoły, w 1994 r. rozpoczął naukę zawodu rzemieślnika i wstąpił do klubu bokserskiego. W wieku 19 lat przeniósł się do Kolonii, ale obecnie mieszka ponownie w Siegburgu. Pierwsze opowiadanie "Zinn 40" Heuchert napisał jeszcze w szkole, a następnie wielokrotnie publikował w czasopismach literackich (m.in. "Abwärts!", "Drecksack", "Parsimonie", "Krachkultur", "Trashpool"). W 2015 r. ukazał się tom opowiadań Asche, który doczekał się szerokich i bardzo pozytywnych recenzji, m.in. w programie Frahlingen, prowadzonym przez Marion Brasch. Rok później ukazało się opowiadanie, które zostało wydane wyłącznie w formie audiobooka: Punchdrunk, mówione przez Helmuta Kraussa. Jego pierwsza powieść, Dunkels Gesetz, wydana w 2017 r. przez Ullstein Verlag, otrzymała liczne pozytywne recenzje, także w mediach międzynarodowych. Der Spiegel wybrał Dunkels Gesetz jako jedną z najważniejszych książek sezonu 2017, a Goethe-Institut na swoim blogu Rosinenpicker uznał Dunkels Gesetz za jedną z najważniejszych niemieckojęzycznych powieści kryminalnych 2017 r. W tym samym roku Heuchert opublikował Das Licht wird anbleiben w serii Gonzo Verlag w Moguncji. W 2018 roku Heuchert opublikował w wydawnictwie Bernstein Verlag tom Rausch wspólnie z laureatem nagrody Bachmanna Peterem Wawerzinkiem. Zawarte w nim teksty dotyczą głównie tematyki spożywania alkoholu, abstynencji i stanów upojenia.

Wiosną 2019 roku nakładem Bernstein-Verlag ukazał się również zbiór opowiadań Könige von Nichts. W swojej recenzji w Stuttgarter Zeitung Hans Jörg Wangner mówi o "mistrzowskim zbiorze opowiadań": "Na dobrych 110 stronach Heuchert zawarł 14 miniatur, opowiadań o rzadko spotykanej zwięzłości i precyzji. W swojej redukcji do tego, co absolutnie konieczne, proza Heucherta rzeczywiście przypomina poezję. Ale nie ma nic lirycznie romantycznego w jego obserwacjach, najlepiej ze środowiska zwykłych ludzi - w Ameryce nazwaliby to "white trash"." W odpowiedzi na porównanie z Jörgiem Fauserem Wolfgang Pichler w swojej recenzji dla Bonner General-Anzeiger pisze, że Heuchert "opisuje swoje postacie, sceny i wydarzenia bez ogródek, ale nie tak brutalnie mikroskopijnie jak Fauser, nie tak blisko fizycznego i psychicznego rozkładu bohaterów. Nie ma tu społecznego voyeuryzmu w stylu Złotej rękawicy, nie ma też z pewnością społecznego romantyzmu dla drżących z pożądania wykształconych obywateli, nie ma fascynacji złem, która jest dziś tak nużąco wszechobecna". Harald Gesterkamp w recenzji dla Bonner Schnüss zauważył, że "Heuchert w ogóle nie sprawia wrażenia naukowca; na próżno szukać w jego tekstach refleksji. Zamiast tego tworzy gęstość opisów, co nie udaje się wielu autorom". Autora charakteryzuje również "jego precyzyjny i zwięzły język, który czasami jest tak mocny, że całe historie są opowiedziane w dwóch linijkach". Od sierpnia do listopada 2019 roku Heuchert zorganizował warsztaty pisarskie z więźniami i dla więźniów w więzieniu Siegburg. Napisane i zredagowane w tym czasie teksty zostały zaprezentowane podczas "Tygodnia Kultury Więziennej" w sali widzeń zakładu karnego w ramach publicznego czytania. Na łamach Kölner Stadt-Anzeiger redaktor Andreas Helfer stwierdził, że teksty stworzone przez więźniów, funkcjonariuszy i autorów były "imponujące". Paul Kieras podsumował w "Bonn General-Anzeiger", że "lektura i wystawa dają poruszający wgląd w życie duszy więźniów". Projekt ma zostać powtórzony w 2020 roku.

W lutym 2019 r. założył Zinnbooks, niezależne wydawnictwo publikujące głównie autorów, których twórczość odbiega od głównego nurtu i którzy w Niemczech są jeszcze nieznani lub już zapomniani. Pierwszymi publikacjami były tomiki poezji Miłość jest starożytną chorobą autorstwa niemiecko-południowoafrykańskiego reżysera M.A. Littlera oraz Ostatnie słowa, kolaż transkrypcji nagrań audio, niedokończonych fragmentów tekstów i niepublikowanych oryginałów autorstwa laureata nagrody Pulitzera z Ameryki Północnej Franza Wrighta, który dyktował je do urządzenia nagrywającego na krótko przed śmiercią. Last Words to pierwsza praca Wrighta przetłumaczona na język niemiecki. W wyborze i tłumaczeniu pomogła Wrightowi wdowa po nim, Elizabeth Oelkers. Poszczególne wydania są limitowane do stu egzemplarzy i numerowane ręcznie.

W sierpniu 2020 r. nakładem wydawnictwa Ullstein Verlag ukazała się druga powieść Heucherta Alte Erde. W swojej recenzji dla magazynu "Book" dziennikarka Sonja Hartl napisała, że "ton Svena Heucherta jest niepowtarzalny w literaturze niemieckojęzycznej": "Skąpy, chropowaty i zamglony, przypomina wczesny poranek na ściernisku". Idealnie pasuje do fabuły Alte Erde" - powiedział. Felix Krause potwierdził w swojej recenzji poradnika dla Bremen Zwei w Radio Bremen, że Sven Heuchert wie, jak "stworzyć naprawdę opresyjne napięcie bez uciekania się do tanich efektów". Bardzo stonowany i niezwykle precyzyjny w tonie, tworzy okrutną rzeczywistość, która po prostu do niego pasuje: Kawa rozpuszczalna i fałszywe obietnice, pióropusze alkoholu i zraniona męskość". Jeśli "Daniel Woodrell pisze jakby z rewolweru - jak z podziwem powiedziała kiedyś E. Annie Proulx o amerykańskim mistrzu country noir - to Sven Heuchert robi to jakby z trzech luf", zaczyna swoją recenzję w St. Gallener Tagblatt pisarz i krytyk literacki Peter Henning. Niemieckie prowincje różnią się od Ozarks, ale są podobnie zaludnione, jak pokazuje to druga, pełna rozmachu powieść Heucherta. W ten sposób wściekła braterska opowieść Heucherta, momentami przypominająca Kaina i Abla, a momentami "Poza Rajem" Steinbecka, obiera swój mroczny, krwawy kurs." W swojej recenzji dla magazynu Buchkultur Maria Leitner wydała następujący werdykt na temat Starej Ziemi: "Mroczna, bezlitosna, trzymająca w napięciu". "W zwięzłym, intensywnym języku Sven Heuchert tworzy obrazy samotnych ludzi, jakby odtwarzał tableau Edwarda Hoppera". Co więcej, autor nie daje czytelnikowi moralnego kompasu dla myśli bohaterów. Zaczyna się to już w cytatach, które je poprzedzają. Kleiner Glanz, trzeci tom opowiadań Heucherta, ukazał się w grudniu 2020 roku nakładem berlińskiego niezależnego wydawnictwa duotincta. W tym samym czasie wydawnictwo Wortpersonal z Sankt Augustin opublikowało audiobook zawierający dwa teksty "Am Engk vun de wieße Ling" i "Dahin, wo es weh tut", czytane przez Martina Kautza. Książka audio jest dostępna do bezpłatnego odsłuchu na wszystkich znanych portalach.

Heuchert grał na gitarze w zespole God's Garage, który nagrał swój debiutancki album Straight outta Zollstock w Gottesweg Studios w Kolonii, a także wystąpił na festiwalu c/o pop. Zespół występował jako lokalny zespół otwierający koncerty międzynarodowych wykonawców, takich jak Rock n Roll Soldiers, a także kilkakrotnie występował z legendą gitary Adamem Bombą. Po rozpadzie God's Garage założył Stolex, zespół czerpiący inspiracje głównie z hard rocka lat 80. Wydał swój debiutancki album Demoliendo Hoteles w wytwórni Bellaphon - Bacillus. Zespół rozwiązał się w 2015 r. z powodu braku motywacji. Drugi album, zatytułowany Ni mas, ni menos, który został nagrany w większości na żywo latem 2014 roku i który nie mógł zostać wydany przez wytwórnię z powodu powrotu głównego wokalisty Sebastiana Mahle do rodzinnego Peru po zakończeniu nagrań, jest dostępny na stronie Bandcamp. W 2019 r. wraz z Leonardem Kuhnenem, byłym wokalistą God's Garage, założył zespół All the sea will tell, który stylistycznie jest zorientowany na alternatywne country, Americana i folk. Po pierwszych nagraniach demo w lecie 2020 roku, zarejestrowanych w starej, pustej pralni w Kolonii, po udanej kampanii crowdfundingowej w planach jest nagranie pierwszego oficjalnego albumu zatytułowanego Small town ghosts.

Prace

Popioły. 15 opowiadań, Bernstein-Verlag, Bonn 2015, ISBN 978-3-945426-13-5.

Punchdrunk. Książka audio, Wortpersonal, St. Augustin 2016, ISBN 978-3-945273-07-4.

Ciemne prawo. Powieść, Ullstein, Berlin 2017, ISBN 978-3-550-08178-1.

Das Licht wird anbleiben, wiersze, Gonzo Verlag, Mainz 2017, ISBN 978-3-944564-31-9.

Lakier do włosów, Tęcza i Facet przy automacie. W: Chlada/Götterwind, Lemmy - a tribute, Trikont-Duisburg/Dialog-Edition, Duisburg-Istanbul 2017, ISBN 978-3-945634-19-6.

Rausch. Bernstein-Verlag, Bonn 2018, ISBN 978-3-945426-31-9 (z Peterem Wawerzinkiem i dwoma wierszami M.A. Littlera).

Black Eight. Opowiadania, Literatur-Quickie Verlag, Hamburg 2017, ISBN 978-3-945453-37-7.

Czy nigdy nie widziałeś, żeby coś umarło? W: Krachkultura. Issue 19, Munich 2018, ISBN 978-3-931924-14-0.

Królowie niczego. Stories, Bernstein Verlag, Bonn 2019, ISBN 978-3-945426-39-5.

Stara Ziemia. Powieść, Ullstein, Berlin 2020, ISBN 978-3-550-05075-6.

Little Shine. Stories, Duotincta Verlag, Berlin 2020, ISBN 978-3-946086-62-8.

Am Engk vun de wieße Ling, książka audio, Wortpersonal, St. Augustin 2021, ISBN 978-3-945273-08-1.

Nagrody

Nagroda za debiut kryminalny "Wdowiec" 2018

Lista bestsellerów kryminalnych we wrześniu 2017 r., 5. miejsce

Lista bestsellerów kryminalnych w październiku 2017 r., 4 miejsce

Finalista w konkursie Bad Godesberger Literaturwettbewerb 2018, organizowanym przez Parkbuchhandlung, Bonn Bad-Godesberg

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności