Sławomir (Slava) Kowaliński (ur. 2 października 1965 w Łodzi) - polski pianista, kompozytor i pedagog.
Kowaliński zdobył wykształcenie pianistyczne w Akademii Muzycznej w Łodzi (klasa fortepianu Tadeusza Chmielewskiego), na Uniwersytecie Muzyki i Tańca w Kolonii oraz na Uniwersytecie Muzycznym we Fryburgu (klasa fortepianu Witalija Margulisa).
Po ucieczce z Polski w 1986 roku był wspierany przez artystów Raymunda Hellera i Charlesa Wilpa oraz jego bliską przyjaciółkę Giselę Eisenreich. W 1988 roku stał się częścią społeczności artystów na stacji kolejowej Rolandseck, gdzie zaprzyjaźnił się z Johannesem Wasmuthem. Tam poznał pianistkę Marthę Argerich, która zachęciła go do kontynuowania nauki w klasie fortepianu Vitaly'ego Margulisa we Fryburgu. Polska pianistka Joanna Kaczmarska-Bieżyńska jest jedną z jego najbliższych przyjaciółek od dzieciństwa.
Jego współpraca z takimi osobistościami jak Krzysztof Penderecki, Charles Wilp, Krzysztof Kolberger i Henryk Górecki również przyniosła mu rozgłos.
Slava Kowalinski jest bardzo zaangażowany w promowanie młodych talentów muzycznych i jest dyrektorem dwóch szkół muzycznych w Niemczech.
Kowalinski skomponował kilka utworów na fortepian, w tym kilka rapsodii, novelettes i etiud. W 2005 roku Slava Kowalinski zaaranżował utwór Krzysztofa Pendereckiego "De Profundis" na fortepian. W 2006 roku Kowalinski skomponował Koncert fortepianowy Es-dur op. 25 na fortepian i orkiestrę dedykowany papieżowi Benedyktowi XVI.