Mateusz Oks (* 11 września 1905 w Łucku; † 1996) był politykiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej PZPR w PRL.
Mateusz Oks, znany również jako Mordka Oks, od 1925 r. działał w stowarzyszeniu Pochodnia, a w 1926 r. wstąpił do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. Jako działacz komunistyczny posługiwał się pseudonimami "Marek" i "Roman", a następnie został członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR), założonej konspiracyjnie w Warszawie 5 stycznia 1942 roku. Pod koniec II wojny światowej, w marcu 1945 roku został zastępcą kierownika Wydziału Organizacyjnego Komitetu Centralnego PPR i pełnił tę funkcję do grudnia 1948 roku. Na I (Założycielskim) Zjeździe Partyjnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej PZPR (15-22 grudnia 1948 r.) został po raz pierwszy członkiem KC, a po zatwierdzeniu na II Zjeździe Partyjnym (10-17 marca 1954 r.) i III Zjeździe Partyjnym (10-19 marca 1959 r.) był członkiem tego kierowniczego organu partii do IV Zjazdu Partyjnego (15-20 czerwca 1964 r.).
W listopadzie 1949 r. Oks został kierownikiem Wydziału Ogólnego KC i pozostał na tym stanowisku do kwietnia 1951 r., po czym w okresie od kwietnia 1951 r. do 28 lutego 1965 r. był ponownie zastępcą kierownika Wydziału Organizacyjnego KC. W okresie Polskiego Października 1956 r., w walce o władzę w PZPR, Mateusz Oks należał do grupy "Puławianie", nazwanej tak od zespołu modernistycznych bloków mieszkalnych przy ul. Puławskiej 24 i 26 w Warszawie i kierowanej przez Romana Zambrowskiego i Leona Kasmana, która składała się głównie z intelektualistów i działaczy aktywnych w pierwszej dekadzie Polski Ludowej. Frakcja puławska pozostawała w opozycji do frakcji natolińskiej kierowanej przez Zenona Nowaka, Wiktora Kłosiewicza, Hilarego Chełchowskiego, Aleksandra Zawadzkiego, Władysława Kruczka, Władysława Dworakowskiego, Kazimierza Mijala i Franciszka Mazura, Bolesław Rumiński, Franciszek Jóźwiak i Stanisław Łapot, którzy sprzeciwiali się liberalizacji systemu komunistycznego i głosili hasła nacjonalistyczne i antysemickie w celu zdobycia władzy w PZPR.
Na IV Zjeździe Partii (15-20 czerwca 1964 r.) został członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR i pełnił tę funkcję do IV Zjazdu Partii (11-16 listopada 1968 r.).