Marjory Allen, baronowa Allen z Hurtwood (z domu Gill; * 10 maja 1897 w Bexleyheath; † 11 kwietnia 1976) była angielską projektantką krajobrazu i wczesną reformatorką w zakresie wychowania przedszkolnego oraz opieki socjalnej nad dziećmi. Propagowała koncepcję placów zabaw i pracowała dla UNICEF oraz wielu innych instytucji opieki nad dziećmi.
Marjory Gill urodziła się w Bexleyheath w hrabstwie Kent. Studiowała ogrodnictwo w Bedales School i University College w Reading. W latach 20. i 30. XX wieku pracowała jako architektka krajobrazu. W 1930 roku została pierwszą kobietą przyjętą do angielskiego związku zawodowego architektów krajobrazu, Institute of Landscape Architects (ILA; dziś: Landscape Institute LI), była jego wiceprezeską w latach 1939–1946. W 1924 roku została dyrektorką zarządzającą Worker's Birth Control Group. W 1921 roku poślubiła Clifforda Allena, czołowego członka Niezależnej Partii Pracy (Independent Labour Party), który w 1932 roku został mianowany pierwszym baronem Allen of Hurtwood. Po jego śmierci w 1939 roku – podczas II wojny światowej – Marjory Allen rozszerzyła swoją działalność na opiekę nad dziećmi. Przy wsparciu brytyjskiego ministra spraw wewnętrznych Herberta Morrison urzeczywistniła koncepcję, według której odpadki ze zbombardowanych miejsc były przetwarzane na zabawki dla dzieci. Jej zaangażowanie u boku UNICEF na rzecz dzieci wysiedlonych i osieroconych w Europie i na Bliskim Wschodzie przyczyniło się do uchwalenia ustawy Children Act z 1948 roku, która po raz pierwszy w Anglii regulowała państwowe obowiązki opieki nad dziećmi.
Od 1942 r. była dyrektorką, a od 1948 do 1951 r. prezeską brytyjskiej organizacji ds. wczesnej edukacji dzieci, z ramienia której promowała budowę niedrogich, ale wysokiej jakości żłobków w całej Wielkiej Brytanii. Była członkiem Centralnej Rady Edukacji (1945–1949) i Rady ds. Filmów Dziecięcych (1944–1950) w Anglii. Na podstawie koncepcji opracowanej wspólnie z Alvą Myrdal i innymi kobietami z państw europejskich, w wyniku specjalistycznej konferencji UNESCO ds. wczesnej edukacji, która odbyła się w 1948 r. w Pradze, założona została OMEP (World Organisation for Early Childhood Education), na którego reprezentację w Niemczech składają się AGJ (Arbeitsgemeinschaft für Kinder- und Jugendhilfe) jako Niemiecki Komitet Narodowy ds. wczesnej edukacji (DNK). W okresie powojennym sytuacja w nowo powstających osiedlach angielskich miast skłoniła ją do zajęcia się zachowaniem w trakcie zabawy i potrzebami dzieci w zakresie swobodnej zabawy z wykorzystaniem naturalnych materiałów. Napisała wiele broszur – Design for Play (1961), New Playgrounds (1965) i książkę Planning for Play (1968), w których promowała koncepcję placów zabaw przygodowych, którą poznała w Kopenhadze na przykładzie parku Endrup (tzw. Park Śmieci) C.Th. Sørensena. Podstawowa teoria Playwork nadawała się między innymi do terenów poprzemysłowych w miastach i została wykorzystana również w planowaniu miasta przez Jakobę Mulder i Aldo van Eycka. Jej podróż na wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych w 1965 r. przyczyniła się do dalszego upowszechniania koncepcji placów zabaw przygodowych. Marjory Allen była członkiem założycielskim International Play Association i dawnej Handicapped Adventure Playground Association, która zakładała place zabaw przygodowe dla dzieci niepełnosprawnych.
Marjory Gill Allen zmarła w 1976 roku.
Lady Allen. Lady Allen of Hurtwood Memorial Trust, pobrano 14 lipca 2020 r. (angielski).
Hołd dla poważnej damy: Lady Allen of Hurtwood. (1897–1976). Lady Allen of Hurtwood Memorial Trust, pobrano 14 lipca 2020 r. (angielski).
Międzynarodowe Stowarzyszenie Zabaw. Świat IPA, pobrano 14 lipca 2020 r. (angielski).
Międzynarodowe Stowarzyszenie Zabaw Świat | Encyklopedia zabaw. Pobrano 14 lipca 2020 r.