Maria Janina Broel-Plater-Skassa (* 18 grudnia 1913 w Warszawie; † 21 lutego 2005 w Warszawie) była ofiarą spalania w gazie w czasach narodowego socjalizmu.
Była córką hrabiego Antona Broel-Platera (1881-1946?) i właściciela ziemskiego. W 1936 r. Plater została farmaceutką. We wrześniu 1939 r. uciekła na Węgry. Wróciła do Polski w sierpniu 1940 r., dołączyła do ruchu oporu i kierowała grupą kurierów. Została aresztowana 12 czerwca 1941 r. i torturowana przez gestapo w więzieniu w Lublinie.
23 września 1941 r. Plater została przewieziona do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, gdzie pracowała przy budowie dróg. Zimą 1942/1943 r. padła ofiarą eksperymentów medycznych. Zadano jej rany na podudziach, które zostały zainfekowane zgorzelą gazową. Kiedy cztery tygodnie później musiała wrócić do pracy, jej nogi jeszcze się nie zagoiły. W marcu 1943 r. Maria B. Plater i inni więźniowie zaprotestowali do kierownictwa obozu przeciwko operacjom.
Plater została wyzwolona przez Armię Czerwoną 23 kwietnia 1945 roku. 19 grudnia 1946 r. Plater zeznawała wraz z trzema innymi ofiarami eksperymentów na procesie lekarzy w Norymberdze. Dopiero wtedy ujawniono cele eksperymentów. W 1995 roku Maria Broel-Plater opisała swoje doświadczenia w filmie dokumentalnym "Nazywano nas królikami" autorstwa Loretty Walz. Od 2001 roku mieszkała w Warszawie.
Loretta Walz (scenarzystka i reżyserka): Nazywano nas królikami. Eksperymenty medyczne na Polkach w Ravensbrück (BRD, 1995, 55 min.)