Klementyna Mańkowska (* 1 sierpnia 1910 w Wysuzce (dziś: ukraińska Висічка, Wyssitschka), Austro-Węgry; † 4 stycznia 2003 w Château Sermoise koło Nevers) była członkinią polskiego ruchu oporu i agentką polskich i brytyjskich służb wywiadowczych podczas II wojny światowej.
Klementyna Mańkowska dorastała w galicyjskiej rodzinie szlacheckiej pod Lwowem.
W 1939 r. zamieszkała w majątku swojego męża Ad
Po zajęciu Warszawy dołączyła do polskiego ruchu oporu w październiku 1939 r. i należała do grupy oporu "Muszkieterowie", która rekrutowała się głównie z polskiej arystokracji. Grupa, kierowana przez Stefana Witkowskiego, działała niezależnie od polskiego rządu na uchodźstwie i bezpośrednio dla brytyjskich służb specjalnych, a w czerwcu 1941 r. Mańkowska miała kontakt z Rudolfem von Schelihą. Jednym z jej źródeł informacji był również Wilhelm Canaris. W końcu Canaris prawdopodobnie zapewnił, że Mańkowska była zatrudniona jako agentka Abwehry i jako taka mogła uniknąć aresztowania i opuścić Francję bez szwanku. Za pośrednictwem dowódcy Wehrmachtu w okupowanej części Francji dla obszaru Nantes, uzyskała informacje o niemieckich siłach okupacyjnych i ruchach niemieckich wojsk, które mogła przekazać Wielkiej Brytanii.
Mańkowska bezgranicznie oddana była polskiemu ruchowi oporu i walce z niemieckim wrogiem. Ponieważ jednak napotkała wielu przeciwników polityki narodowego socjalizmu, zwłaszcza w niemieckim wojsku, zawsze opowiadała się za zróżnicowaniem i nie potępiała całej ludności niemieckiej.
1953: Polski Krzyż Zasługi z Mieczami (najwyższe możliwe odznaczenie przyznawane cywilom przez polski rząd na uchodźstwie)
Federalny Krzyż Zasługi I klasy "W uznaniu szczególnych zasług dla Republiki Federalnej Niemiec i pojednania polsko-niemieckiego".
Odyseja agentki. Los kobiety podczas drugiej wojny światowej. (Pierwsze wydanie niemieckie 1995)
Wolfgang Büscher: Berlin-Moskwa. Podróż na piechotę. Rowohlt, Reinbek 2003, ISBN 3-498-00631-2.
Bernard Wiaderny: Polskie Państwo Podziemne i niemiecki ruch oporu 1939-1944, Berlin 2003.
Christoph Kleßmann: Samoświadomość narodu. Narodowosocjalistyczna polityka kulturalna i polski ruch oporu w Generalnym Gubernatorstwie 1939-1945. Düsseldorf 1971.