Julian Joël Obermann (* 14 czerwca 1888 w Warszawie; † 17 października 1956 w Hamden) był polskim orientalistą.
Studiował semitystykę na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie w 1915 r. obronił doktorat rozprawą Prolegomena zu einer kritischen Darstellung der arabischen Philosophie. W latach 1919-1922 wykładał biblistykę i języki semickie na Uniwersytecie w Hamburgu, a w latach 1923-1931 był profesorem języków semickich w Jewish Institute of Religion (Nowy Jork). W 1931 r. otrzymał obywatelstwo amerykańskie. W latach 1933-1935 był wykładowcą wizytującym w zakresie studiów semickich na Uniwersytecie Yale, a w 1935 r. został profesorem języków semickich na Uniwersytecie Yale.
Filozoficzny i religijny subiektywizm Ghazālī. Przyczynek do problemu religii. Wiedeń 1921, OCLC 603544975.
Archaiczne inskrypcje z Lachisz. Nie-fenicki system alfabetu północnosemickiego. Baltimore 1938, OCLC 642362894.
Mitologia ugarycka. Studium jej głównych motywów. New Haven 1948, OCLC 905639892.
Nowe odkrycia w Karatepe. Kompletny tekst fenickiej inskrypcji królewskiej z Cylicji. New Haven 1949, OCLC 221732817.